Καταραμένη ζωή

14 Κεφάλαιο

«Οκ,Τσάρλι,κοίτα».είπε η Κλάρα καθώς έπηνε λίγο από το ποτό της«Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου,αλλά νομίζω είμαι μεγάλο κορίτσι πλεον για να τα βγάζω πέρα με τα ερωτικά μου!»είπε και η Τσάρλι έσκασε στα γέλια.Η Τσάρλι πάντα ανακατευόταν στα θέματα της Κλάρα πιστεύοντας πως έτσι θα είναι η καλύτερη φίλη που θα είχε ποτέ!Ήθλε να είναι μια άξια φίλη για την Κλάρα και βοηθόντας την στα προβλήματά της,έτσι θα το έδειχνε.

«Να σε βοηθήσω θέλω Κλάρα!Μην κάνεις έτσι!»υπερασπήστηκε τον εαυτό της η Τσάρλι.

«Συγνώμη και εγώ,αλλά εγώ θέλω τον Τζακ!»ξανά τόνισε στην φίλη της.Είχε όντως μια εμμωνή με τον Τζακ.Τρία χρόνια τον ήθελε η Κλάρα και μιας που τον είχε την παράτησε.Αλλά και αυτός έδειχνε κάποιο ενδιαφέρον για αυτήν όπως και σε άλλες όμορφες κοπέλες.Θέλει και αυτός την ελευθερία του.Δύο φορές είχε σχέση και την τερμάτησε σε δύο μήνες.

«Το ξέρω και σε στηρίζω,αλλά θέλω να προχωρήσεις.Τρία χρόνια ήσουν κολλημένη μαζί του.Φτάνει!»είπε με εμφανή ενόχληση ηΤσάρλι.Σηκώθηκε από τον μπορντό καναπέ και προχώρησε προς την κουζίνα.Πήρε ένα καθαρό ψιλό ποτήρι και έβαλε νερό.«Και να ξες...»έκανε μιά παύση για να πιεί νερό«εμένα δε μου αρέσει.»

«Και επειδή δεν σου αρέσει εσένα δεν μπορώ να τον θέλω εγώ;»ρώτησε ελαφρώς νευριασμένη.

«Κλάρα...»δεν ήξερε τι να πει και απλός αναστέναξε και την κοίταξε.«Εντάξει,δικιά σου η ζωή».Την κοίταξε σαν λυπημένη και ακούμπησε πίσω στον καναπέ

Την άλλη μέρα σηκώθηκε πιο νωρίς από'τι συνήθως τις Κυριακάτικες μέρες.Αφού σηκώθηκε τόσο νωρίς,ας το εκμεταλλευόταν.Μπήκε έκανε μπάνιο,βούρτσισε τα δόντια της,έβαλε άνετα ρούχα και κατέβηκε κάτω.Πριν αρχίσει το καθάρισμα έπιασε τα μαλλιά της και άρχισε να κάνει δουλειές.Σκούπισμα,σφουγγάρισμα,ξεσκόνισμα.Τα έκανε όλα.

«Τι κανείς πρωινιάτικα!»άκουσε την βραχνή φωνή του αδερφού της.

«Αυτα που δεν κάνουν άλλοι.»απάντησε.Πήρε τα πανιά τις και ανέβηκε πάνω.

Η Κλάρα εκείνο το πρωί είχε λάβει ένα τηλεφώνημα από τον μπαμπά της και της ειπε πως η γιαγιά της δεν ήταν καλά και πήγαν στο νοσοκομείο.Κατευθείαν πήρε τα κλειδιά της και πήγε στο νοσοκομείο.

«Τι έγινε;»ρώτησε επαναστατημένη.Φοβόταν γι'αυτό που δεν ήθελε καθόλου να σκέφτεται.Την αγαπούσε πολύ την Κάλι.Ήταν η πιο δυναμική στην οικογένεια Τράσγουντ.

«Αγάπη μου!»έτρεξε η μητέρα της στην αγκαλιά της και την χάιδεψε στα μαλλιά.«Αγάπη μου...»ξανά ψιθύρισε.Κοίταξε το πρόσωπο του αναστατωμένου πατέρα της και δεν έδειχνε κάποιο έντονο συναίσθημα.Ήταν η μητέρα του.Πως γινόταν να μην έδειχνε κανένα αίσθημα;

«Μπαμπά;»τον ρώτησε αλλά δεν πήρε απάντηση,ούτε καν το βλέμμα του.Κοιτούσε αδιάφορα το πλακόστρωτο άσπρο πάτωμα του νοσοκομείου χωρίς να γυρνάει άλλου τα σκούρα μάτια του.

Η Κλάρα σα να κατάλαβε την κατάσταση εκεί,αναστέναξε βαριανασαίνοντας με δυσκολία."Οχι,οχι,οχι,οχι!"σκεφτόταν ξανά και ξανά."Δεν συμβαίνει αυτό!".Ήθελε να πείσει τον εαυτό της.Η μέρα θα είναι μεγάλη φαίνεται.