Καταραμένη ζωή

10 κεφάλαιο

«Κατάλαβες τον κύριο?»φώναζε και ξανά φώναζε η Κλάρα από τ. άλλη γραμμή του τηλεφώνου.

«Κλάρα,μην φωνάζεις σε παρακαλώ.»προσπαθούσε να ηρεμήσει την Κλάρα είκοσι λεπτά τώρα και δεν κατάφερναι τίποτα.

«Όχι,θα φωνάζω.Με νευρίασε ο...δεν έχω λόγια!»φώναξε άλλη μια φορά μέσα στα αυτιά της Τσάρλι.«Μου άρεσε αυτό που έγινε με εμάς και βλακείες»ειρωνευόταν τα λόγια του Τζακ που της τα έλεγε σε αυτήν πριν 30 λεπτά.

«Λοιπόν,Κλάρα,ηρέμησε λίγο σε παρακαλώ.»άλλη μια προσπάθεια πήγε χαμένη.

«όχι δεν θα ηρεμήσω»ξανά φώναξε για χιλιοστή φορά μέσα σε είκοσι λεπτά στα αυτιά της Τσάρλι.

«Οκ,αφού δεν ηρεμείς κλείνω.»της είπε και τερμάτισε την κλήση.

Τα αυτιά της βούιζαν από τις φωνές της Κλάρα.Είχε όμως κι ένα δίκαιο.

Όλο το απόγευμα έλυνε ασκήσεις.Το κεφάλι της δεν άντεχε άλλο,θα έσκαγε.έπρεπε να κάνει και την εργασία με τον Πίτερ για την κυρία που τους έκανε περιβαλλοντολογία.

***

«Για πιό θέμα θες να γράψουμε.»ρώτησε ο Πίτερ.Έδειχνε πολύ ωραίος έτσι όπως έπεφτε ο ήλιος στο πρόσωπό του σκημένος πάνω από το τραπέζι.Τα μελί του μάτια φαίνονταν χρυσαφί καθώς τα φώτιζε ο ήλιος.Χάθηκε να τα κοιτάει σαν μαγεμένη και δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια της από τα δικά του.

«Λοιπόν»απευθείνθηκε ξανά.

«Μπορούμε να γράψουμε για τα ποτάμια ή τα ηφαίστεια.»πρότεινε.

«Καλή ιδέα.Να γράψουμε για το ηφαίστειο της Χαβάις.»σημφώνησε μαζί της.

Σε 45 λεπτά η εργασία ήταν έτοιμη.Καληνύχτισε τον Πίτερ και πήγε σπίτι της.Μόνο την μαμά της βρήκε στο σπίτι να κοιμάτε στον καναπέ.Δεν την ενόχλησε και κατευθύνθηκε στο δωμάτιό της.

Έπεσε με τα μούτρα πάνω στο μαλακό της στώμα,και χωρίς να βγάλει τα ρούχα της κοιμήθηκε χωρίς καμία ενόχληση.