"Aşk, yaşattığı kadar öldürüyor demiştin. Peki, biz neden yaşadığımızdan fazla öldük sevgilim?"
*
Bir şarkıda buldum seni. Hiç bıkmadan defalarca başa sardığım o eşsiz nakarat kısmı var ya; ilk orada öptüm...
İki bölümden oluşan uzun bir final oldu. Sakin bir yerde, yukarıdaki şarkılar eşliğinde okuyun lütfen. Final sonunda sizinle olacağım. Çok çok yorum bekliyorum :")
Keyifli okumalar.
*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
@mirays_Yalçin; "Sıkıca tutun hayallere..."🎈
*
Part 1: "Neden bu elveda"
1 buçuk yıl sonra 2 Eylül Saat: 19.05
"3... 2...1..."
"İyi ki doğdun Miray!"
Bugün 2 Eylül. Benim doğum günüm. Çok değil, daha birkaç sene önce bugüne lanet eden ben, şu an bitmesini hiç istemediğim bir serüvendeymişim gibi hissediyordum. Tüm sevdiklerim, sevdikçe huzur bulduklarım yanımdaydı; daha ne isteyebilirdim ki?
Masanın en başında Dilan ve Umut... Tahmin edilmesi çok zor olmasa gerek, sevgili olmuşlardı. O kadar çok yakışıyorlardı ki... Birbirleriyle uyumlu, eğlenceli bir ilişkileri vardı. Bazen hiç kavga etmeden anlaşmaları bizi şüpheye düşürmüyor değildi.
Yanlarında Hazal ve Tunç... Başımın belaları desem tam anlamıyla yeridir. Onlar ise birbirlerine karşı hislerini açıklamıştı. Ama açıklayana kadar canımıza tak etmişti. Okulun mezuniyet töreninde Tunç'un sahneye çıkıp Sezai Karakoç edasıyla Hazal için yazdığı şiiri okuması ve Hazal'ı dansa kaldırması herkesi şaşkına çevirmişti. Elbette en çok da Hazal'ı... Ama unutamayacakları bir anıları olmuştu. Her bir araya geldiğimizde Tunç'un "Mona Roza Hazal'ım" şiirinden bahseder olmuştuk.
Sonra Çınar... Yine sevgilisi yoktu. Boş zamanlarında bize sarmayı hobi edinmişti. Tek dileğimiz bir an önce kendine bir kız arkadaş bulmasıydı. Yoksa aldığımız ortak karar neticesiyle Esra Erol'a çıkacaktı.
Çınar'ın arkasında gözüme takılan iki kişi: Berfin ve Orkun. Tam anlamıyla rekor kırmışlardı. Onlara verdiğimiz bir hafta, bir yılı geçmişti. Bu duruma herkes şaşırsa da ben artık kabullenmiştim. İnsanlar doğru kişiyi bulana kadar birçok hata yapıyordu. Bulduklarında ise bu hataları telafi etmeye uğraşıyorlardı. Kimseye kırgın değildim bu yüzden partiye onları da davet etmiştim.
