"Aşk, yaşattığı kadar öldürüyor demiştin. Peki, biz neden yaşadığımızdan fazla öldük sevgilim?"
*
Bir şarkıda buldum seni. Hiç bıkmadan defalarca başa sardığım o eşsiz nakarat kısmı var ya; ilk orada öptüm...
Elimdeki su şişesini dolabımın içine bırakıp temiz havluyla terimi sildim. O esnada içeriye giren kızlara göz ucuyla baktığımda Berfin ve Beril ikilisi olduğunu fark ettim. Onları görünce aklıma az önceki voleybol antrenmanımızda sergiledikleri sinirli hareketleri geliyor, bu da gülmeme sebep oluyordu. Maçlara az kaldığı için antrenmanlarımız sıklaşmıştı ve az önce de gerçek bir maçmış gibi efor sarf etmiştik. Fakat Berfin, bana olan öfkesini voleybol topu aracılığıyla çıkarıyordu. Tabiiki destekçisi Beril de ona ayak uydurup topu üzerime üzerime atmaya çalışıyordu. Bu çocukça halleri cidden komikti ama.
"Birileri kendi kendine sırıtıyor, ben komik bir şey demedim, sen dediğimi hatırlıyor musun Beril?"
Berfin 'in bana kinayen Beril' e sorduğu soru gülmemi şiddetlendirmişti.
Beril 'hayır' anlamında kafasını sallarken Berfin yanıma ulaşıp ellerini kollarında birleştirdi. " Hayırdır canım, sana gaipten sesler mi geliyor? "
" Evet, sana da göndermemi ister misin birkaç tane?" diye sordum ben de gülümseyerek.
Eliyle saçlarını önünden çekip sorumu cevapladı. "Yok, kalsın. Senin deliliğin sana yeter." dedi. Dudaklarımı büzüp : "Aa, oysaki seni daha çok severlerdi, eminim." dedim.
Siniri artış gösterirken, elimi saçlarıma doğru uzatacağı sırada Beril yanımıza geldi ve Berfin 'e dönüp: "Gel Berfin, biz gidelim. Ne de olsa, böyle durumlarda kendi haline bırakılması gerekiyordu." dedi.
Berfin, Beril' in bana değdirdiği lafa memnun olup devam etti. "Aynen canım, haklısın. Hem yazık, baksana kendi kendine gülmeye başlamış. E tabi insan hayatında sürekli birilerini kaybetmeye alışınca, mutlu olmaya sebep bulamıyor, kendi eğlencesini kendi bulmaya çalışıyor. Acıyorum."
Berfin 'in sözleri üzerine daha fazla dayanamadım ve hızla yanına ulaşıp elimle çenesini kavradım. Kafasını duvara yasladığımda, kollarımda Beril' in beni tutmaya çalışan ellerini hissettim.
" Bana bak, beni istediğin şeyle vur, istediğin kadar sinir et ama benim zaafım olduğunu bildiğin konulara girme. Çünkü söz konusu onlar olunca gözüm kimseyi görmez, bunu biliyorsun Berfin. Ne sen, ne de bir başkası umrumda değil ama konu sevdiklerime gelirse, canın yanar. Ve ben canımı yakanların, canını yakmaktan çekinmem."dedim.
Gözlerindeki korkuyu hissetmiştim. Kendini benden kurtarmaya çalışıyordu ama sinirim üst safhadaydı ve benim bırakmaya niyetim yoktu. Asla kavga yanlısı birisi değildim ama benim de kendimi tutamadığım noktalar illaki vardı ve bu noktalara gelmek benim kontrolüm altında değildi.
