Κρυμμένο μυστικό - Μέρος 2ο

PTSD

Υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη την επόμενη μέρα. Με τον δράστη της επίθεσης δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι διότι βρίσκονταν σε περιοχή που δεν ήταν στην δικαιοδοσία τους. Αν και η αστυνομία ξεκίνησε έρευνες, δύσκολα θα βρισκόταν ο ένοχος.

Από την άλλη πλευρά ο Ιάσονας ήταν απόλυτα σίγουρος ότι πίσω από αυτή την άνανδρη επίθεση κρυβόταν ο Μίλτος. Αυτό το χτύπημα πρόσθεσε και άλλο λάδι στη φωτιά. Πλέον έτρεφε μόνο συναισθήματα μίσους γι' αυτόν τον άνθρωπο, με την υπόθεση να είναι πέρα για πέρα προσωπική. Ήθελε μόνο να τον σβήσει από αυτό τον κόσμο. Όχι απλά θα ήταν σύντομος μαζί του, θα φρόντιζε να τον σκοτώσει ανώδυνα. Να μην υποφέρει όπως ο ίδιος.

Κατά την επιστροφή τους, η Εύα ήταν σιωπηλή. Ακόμα θρηνούσε γι' αυτό που συνέβη. Εξάλλου δεν ήταν και κάτι εύκολο. Ο άντρας της θα αργούσε να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει.

Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, ο Ιάσονας πήγε να την βοηθήσει, όμως εκείνη τραβήχτηκε απότομα αποτρέποντας τον από το να την αγγίξει. Βγήκε μόνη της και κατευθύνθηκε προς την είσοδο της πολυκατοικίας. Δεν άνοιξε την πόρτα, αλλά είχε τα χέρια της σταυρωμένα κάτω από το στήθος της, σαν να κρύωνε. Μόλις ο άντρας της πλησίασε για να ανοίξει, εκείνη τραβήχτηκε μακριά του. Πέρασε μέσα κοιτάζοντας τον επίμονα και με μεγάλη δυσφορία. Το ίδιο επαναλήφθηκε και όταν μπήκαν στο διαμέρισμα τους. Η Εύα ήταν ιδιαίτερα απόμακρη και κλειστή.

-Εύα, όλα καλά;, ρώτησε ο Ιάσονας απαλά. Όμως δεν έλαβε απάντηση.

Καθώς πήγε να αφήσει τα πράγματά τους στο δωμάτιο, εκείνη έκατσε οκλαδόν στον καναπέ. Εντελώς ανέκφραστη, εστίασε στο κενό. Όλο της το σώμα ήταν ταλαιπωρημένο, ενώ τα μάτια της ήταν κατακόκκινα από το κλάμα, την κούραση και την έλλειψη φαγητού. Η όρεξη της είχε κοπεί μαχαίρι. Αμέσως ήρθε στο μυαλό της το ατύχημα. Θυμήθηκε ότι πήγε να διασχίσει τον δρόμο, όταν ένα αυτοκίνητο την πλησίασε με μεγάλη ταχύτητα. Μέχρι εκεί θυμόταν, τα υπόλοιπα ήταν όλα μαύρα.

Έτσι αφηρημένη που ήταν δεν κατάλαβε ότι ο Ιάσονας είχε γυρίσει. Εκείνος έκανε το λάθος να πάει και να κάτσει δίπλα της. Μόλις άπλωσε το χέρι του για να την αγκαλιάσει, η Εύα τραβήχτηκε φοβισμένη. Οι κόρες των ματιών της είχαν διασταλεί λόγω της κατάστασης της.

-Άσε με!, του είπε τρομαγμένη, και εκείνος απλά σήκωσε τα χέρια του στο ύψος του στήθους του.