Κρυμμένο μυστικό - Μέρος 2ο

Μάχη - Ι

Τα οχήματα έφτασαν στον προορισμό τους. Λίγο πάνω από το χωριό υπήρχε ένα παλιό αναψυκτήριο το οποίο είχε να χρησιμοποιηθεί χρόνια. Παρόλα αυτά στεκόταν καλοδιατηρημένο, έχοντας για θαμώνες ποντίκια, φίδια, αράχνες και κάθε λογής έντομο. Από εκεί θα ξεκινούσαν την πορεία τους για να φτάσουν στον στόχο τους. Μια διαδρομή η οποία αποτελούσε πρόκληση και για τον πιο δυνατό άνθρωπο. Ο Κωνσταντίνος το γνώριζε αυτό καθώς είχε περάσει τα πρώτα του ενήλικα χρόνια σε αυτή την τοποθεσία ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας τα μονοπάτια. Γνώριζε κάθε δέντρο και κάθε πέτρα.

Βγήκε πρώτος από το αυτοκίνητο, άνοιξε το πορτ παγκάζ και πήρε τον οπλισμό του, κρεμώντας το κράνος του στη ζώνη του.

-Έχετε πέντε λεπτά να ετοιμαστείτε, ανακοίνωσε στους υπόλοιπους, οι οποίοι πήραν το εξοπλισμό τους.

Αφού ετοιμάστηκαν, στάθηκαν κάτω από έναν από τους μεγάλους πλατάνους και ο Κωνσταντίνος στάθηκε απέναντι τους. Είχε το όπλο του κρεμασμένο μπροστά του και έκανε έναν τελευταίο έλεγχο στα πράγματα του. Ύστερα σήκωσε το βλέμμα του και τους κοίταξε.

-Λόγω γνώσης της περιοχής, θα είμαι ο ανιχνευτής σας, με τον Νίκο να με ακολουθεί. Επικεφαλής παραμένει ο Ιάσονας, με βοηθό την κυρία Εύα. Κρατάτε αποστάσεις μεταξύ σας, μην κάνετε φασαρία και το μυαλό σας εδώ. Η διαδρομή θα είναι βάναυση. Νίκο εσύ θα κοιτάς ψηλά και μακριά, εγώ κοντά και χαμηλά, εξήγησε ο Κωνσταντίνος κοιτώντας τους όλους έναν προς έναν. Φόρεσε το κράνος του, πήρε το όπλο στα χέρια του και ξεκίνησε να προχωράει προς τον χωματόδρομο που ανέβαινε προς το βουνό, η θέα του οποίου έκανε τον Νίκο να νιώσει ένα μούδιασμα στα πόδια του.

Διατηρώντας αποστάσεις των πέντε μέτρων, η ομάδα ξεκίνησε την ανάβαση της από τον χωματόδρομο. Κοιτούσαν συνέχεια γύρω τους για τυχόν ενέδρες ή παράξενους ήχους. Το θρόισμα των φύλλων και του χορταριού τους έκανε αρκετές φορές να στρέφουν τα όπλα τους προς την ανάλογη κατεύθυνση. Δεν ήταν όμως τίποτα άλλο παρά ελαφρύ αεράκι και φίδια ή σαύρες που έτρεχαν φοβισμένα να κρυφτούν από την ανθρώπινη παρουσία. Ήταν απόλυτα φυσιολογικό αυτό τον μήνα να υπάρχουν ερπετά έξω. Αποτελούσαν και αυτά απειλή όμως.

Έφτασαν σε ένα πέτρινο κτίσμα όπου ο Κωνσταντίνος ύψωσε το δεξί του χέρι, τέντωσε τον δείκτη του και με μικρές κυκλικές κινήσεις του χεριού του έδωσε σήμα να σχηματίσουν μια κυκλική περίμετρο γύρω από τον Ιάσονα. Αφού ασφάλισαν την περίμετρο, πλησίασε τον ανώτερο του. Έβγαλε από την εσωτερική θήκη του γιλέκου του έναν χάρτη και τον ξεδίπλωσε μπροστά τους. Σε ένα σημείο υπήρχε μια κόκκινη κουκίδα την οποία και έδειξε στον Ιάσονα.