Κρυμμένο μυστικό - Μέρος 2ο

Πριν την επιχείρηση

Στα επόμενα πέντε λεπτά, η ομάδα θα ήταν μάρτυρας ενός ατελείωτου μονολόγου του Νίκου που άρχισε να αραδιάζει κάθε λογής ερώτηση και κάθε μειονέκτημα που είχαν στο να βρουν τον Μίλτο.

Βρίσκονταν τώρα μέσα στην αίθουσα όπου είχε ξεσπάσει από τα νεύρα του ο Νίκος και προσπαθούσαν να βγάλουν ένα σχέδιο.

-Τα σύνορα είναι τεράστια, πως θα βρούμε που είναι; Είμαστε μόνο πέντε, θα έχουμε μειονέκτημα. Πως θα φτάσουμε εκεί; Τι θα κάνουμε αν περάσει τα σύνορα;, ήταν μερικές από τις ερωτήσεις που επαναλάμβανε συνεχώς κάνοντας τον Ιάσονα να στριφογυρίσει τα μάτια του, την Νεφέλη να καλύψει τα αυτιά της με τα χέρια της και τον Κωνσταντίνο να ξεφυσάει έτοιμος να του ρίξει με όπλο taser από στιγμή σε στιγμή. Η μόνη που έκανε υπομονή και γελούσε που και που με την αφέλεια του Νίκου, ήταν η Εύα που είχε συνηθίσει σε κάτι τέτοια.

-Ο Νίκος πριν πέντε λεπτά : "ας το κάνουμε". Ο Νίκος τώρα : πνίγεται σε μια κουταλιά νερό, είπε νευριασμένος ο Κωνσταντίνος ενώ με τα δάχτυλα του έκανε την χαρακτηριστική κίνηση ειρωνείας κουνώντας τα πάνω κάτω.

-Αν δεν πάρουμε πίσω την αδερφή μου, θα τον βρω και θα τον σφάξω!, είπε ο Νίκος στον ίδιο τόνο με τον καινούριο της ομάδας.

Ο Κωνσταντίνος κοίταξε τον Ιάσονα.

-Είναι πάντα τόσο ενοχλητικός;, ρώτησε.

-Να σου πω..., πήγε να πει ο Νίκος μα ο Ιάσονας τον πρόλαβε.

-Πάντα, απάντησε μονολεκτικά για να λύσει την απορία του μισθοφόρου.

-Ευχαριστώ!, παραπονέθηκε ο Νίκος στον Ιάσονα.

-Ιάσονα, σε παρακαλώ πάρτους όλους και φύγετε στο γραφείο. Σε δεκαπέντε λεπτά να είστε ξανά εδώ. Έχω σχέδιο αρκεί να με αφήσεις να το υλοποιήσω, είπε ο Κωνσταντίνος σε μια προσπάθεια να μείνει μόνος και να συγκεντρωθεί. Ο Ιάσονας υπάκουσε, πήρε την ομάδα και έφυγε.

...

Δεκαπέντε λεπτά μετά η ομάδα γύρισε στην αίθουσα με τον Κωνσταντίνο να έχει αντικριστά από το τραπέζι έναν πίνακα με φωτογραφίες μιας άγνωστης ορεινής περιοχής, ενώ ο ίδιος είχε αλλάξει τη μαύρη στολή του με μια στολή ελληνικής παραλλαγής. Το μόνο που ήταν ίδιο με πριν, ήταν το χακί αλεξίσφαιρό του με όλο τον εξοπλισμό πάνω του, που λογικά θα του πρόσθετε άλλα δεκαπέντε με είκοσι κιλά βάρος.

Πίσω από την ομάδα ακολούθησαν άλλοι πέντε αστυνομικοί τους οποίους ο Κωνσταντίνος κοίταξε περίεργα.

-Ζητούμε έγκριση να συμμετέχουμε στην επιχείρηση, είπε ένας από αυτούς, ένας ψηλός, γεροδεμένος άντρας. Ήταν φαλακρός, ενώ ξεχώριζε από τους άλλους λόγω της μακριάς γενειάδας που είχε.

-Ό,τι πει ο Πλωτάρχης Δημητρίου, απάντησε ο Κωνσταντίνος δείχνοντας τον Ιάσονα.

-Καλώς ήρθατε, απάντησε λιτά και τους έκανε νόημα να περάσουν. Έκατσαν στο οβάλ τραπέζι και κοίταξαν προς τον πίνακα, και τον Κωνσταντίνο που στεκόταν δίπλα του με τα χέρια του να στηρίζονται στην κορυφή του γιλέκου του.

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα σιωπής, ο νεαρός μισθοφόρος πήρε τον λόγο.

-Με μια γρήγορη έρευνα που έκανα, τα σύνορα μας δεν φυλάσσονται σε όλο το μήκος τους. Αυτό σημαίνει ότι ο Μίλτος έχει περιορισμένες επιλογές. Η κοντινότερη επιλογή είναι το όρος Μπέλλες στον νομό Σερρών, εξήγησε αρχικά και έκανε παύση για να απαντήσει σε τυχόν ερωτήσεις.

-Πόσο σίγουρος είσαι ότι θα διασχίσει τα σύνορα από εκεί;, ρώτησε ο Νίκος πρώτος και καλύτερος.

-Οι άλλες επιλογές είναι στον Έβρο και τα βορειοδυτικά μας σύνορα. Έχουν κινητοποιηθεί όλες οι αστυνομικές δυνάμεις της χώρας. Και να ήθελε να πάει εκεί, θα τον ανακάλυπτε η αστυνομία, απάντησε ο Κωνσταντίνος.

-Ποιο είναι λοιπόν το σχέδιό σου;, ρώτησε ο Ιάσονας.

-Θα πάμε με οχήματα μέχρι εκεί και μετά θα συνεχίσουμε πεζοί ως περίπολο αναγνώρισης. Κανονικά θα έπρεπε να χωριστούμε σε δύο περίπολα, αλλά θα έχουμε μειονέκτημα καθώς δεν γνωρίζουμε τον αριθμό των αντιπάλων μας, ανέλυσε γρήγορα ο Κωνσταντίνος.

-Από εξοπλισμό και όπλα τι θα πάρουμε;, ρώτησε ο μουσάτος φαλακρός της ομάδας εθελοντών.

-Υποχρεωτικά στολή ελληνικής παραλλαγής, κράνη, γυαλιά, αρκετό νερό και ασυρμάτους. Επιπλέον θα κουβαλάτε όλοι σας κιτ πρώτων βοηθειών. Από οπλισμό οτιδήποτε μπορεί να μας προσφέρει αρκετή δύναμη πυρός. Άλλες απορίες;, απάντησε για να ακολουθήσει ξανά νεκρική σιγή.

Κούνησε ευχαριστημένος το κεφάλι του ενώ ένα αχνό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του.

-Δέκα λεπτά χρόνος, πέντε οχήματα σε ετοιμότητα. Κουνηθείτε!, διέταξε ο Κωνσταντίνος και όλοι τινάχτηκαν από τις θέσεις τους για να πάνε να πάρουν τα πράγματά τους. Έφυγε από την αίθουσα τελευταίος μιας και τα δικά του πράγματά ήταν έτοιμα.

Η τελική μάχη μόλις ξεκινούσε...