Κρυμμένο μυστικό - Μέρος 2ο

Το απρόβλεπτο

Οι μέρες πέρασαν, πράγμα που έκανε τον Ιάσονα να μην θέλει να φύγει. Σκεφτόταν να μείνει εκεί μέχρι να αδειάσει πλήρως το μυαλό του από τις σκέψεις που έκανε. Παράλληλα θα ήταν παρών στην γέννηση του παιδιού του, μια εμπειρία που δεν ήθελε να χάσει με τίποτα. Η πραγματικότητα όμως τον υποχρέωνε να γυρίσει πίσω στη Θεσσαλονίκη για να τελειώσει μια και καλή με αυτό το ανθρωποκυνηγητό. Αλλά δεν θα πείραζε κανέναν αν έμενε λίγο ακόμα. 

Ήταν πρωί, όταν ασυναίσθητα άπλωσε το χέρι του δίπλα για να δει αν η Εύα ήταν ακόμα εκεί. Του πήρε μερικά δευτερόλεπτα να καταλάβει ότι το κρεβάτι δίπλα του ήταν άδειο. Μόλις όμως το αντιλήφθηκε, τινάχτηκε πάνω και βγήκε από το δωμάτιο τρομοκρατημένος, ψάχνοντας την.

Μόλις είδε την Εύα να ετοιμάζει πρωϊνό, και να είναι ασφαλής, αμέσως κατέβασε τις άμυνες του και χαλάρωσε το σώμα του. Αν και είχε ξυπνήσει με κακό προαίσθημα, έπεισε τον εαυτό του ότι όλα ήταν εντάξει. Και μόνο στη θέα της γυναίκας του να είναι ασφαλής και χαρούμενη, χαμογέλασε γεμάτος ικανοποίηση.

Προχώρησε προς το μέρος της και σύντομα βρέθηκε πίσω της. Πέρασε τα χέρια του γύρω της, κλείνοντας τα στην κοιλιά της. Άφησε ένα απαλό φιλί στον λαιμό της.

-Καλημέρα αγάπη μου, της ψιθύρισε στο αυτί.

-Καλημέρα μωρό μου, απάντησε εκείνη κλείνοντας τα χέρια του μέσα στα δικά της.

Γύρισε με μέτωπο προς αυτόν. Χαμογέλασε τυλίγοντας τα χέρια της γύρω από το σβέρκο του και τον φίλησε. Για λίγο χάθηκαν στη στιγμή. Είχαν πολύ καιρό να έρθουν τόσο κοντά, κάτι που θύμισε και στους δύο τις παλιές καλές μέρες.

-Η μητέρα και ο πατέρας που είναι;, ρώτησε ο Ιάσονας αφού έσπασε το φιλί.

-Πήγαν στον Άβαντα να επισκεφθούν κάτι φίλους. Μέχρι το μεσημέρι θα έχουν γυρίσει, του απάντησε η Εύα.

Το βλέμμα του τώρα ήταν στραμμένο στο τραπέζι. Δεν ήθελε η γυναίκα του να κουράζεται κάνοντας δουλειές. Ό,τι είχε κάνει ήταν παραπάνω από αρκετό οπότε σκέφτηκε να αναλάβει αυτός.

-Ωραία... οπότε προτείνω εσύ να κάτσεις, και να αφήσεις σε εμένα την προετοιμασία του πρωϊνού γιατί δεν θέλω να κουράζεσαι, πρότεινε τρίβοντας την επιφάνεια των χεριών της με μικρές κυκλικές κινήσεις.

-Θα με κακομάθετε τόσο πολύ μέχρι να γεννήσω που μετά θα μου γίνει κακιά συνήθεια, απάντησε η Εύα γελώντας. Όμως ο άντρας της τα έλεγε για το καλό της. Και σαν υποψήφιος πατέρας ανησυχούσε πολύ και για εκείνη αλλά και για την κόρη τους.