He never Cried (ASHLEY 8) ☑

Chapter 2

Chapter 2

"I told you! Diba? Ngayon ay mas lumaki pa ang issue!" Sermon sa akin ni Cedric.

I lazily sigh. "That girl is insane, Cedric. Di ko kasalanan."

He look at me sharply. "That's not the point!"

Ngumiwi nalang ako at sinubukang wag na siyang pansinin. Papunta kasi kami  gayon sa Dean's office. Pinatawag ako. Kung bakit ba kasi nangyari iyong kanina diba? Kasalanan talaga tu ng Stacey na iyon. Baka nga siya iyong tibo eh, muntik pa akong mahalikan!

Nagkatinginan kami ni Cedric ng nasa harapan na kami ng pinto, he sigh and lick his lips. Siya na mismo ang kumatok, pinagbuksan naman kami ng isa sa mga professor na sa tingin koy iyong naka-assign sa mga ganitong mga pangyayari.

Ng makapasok kami ay agad kong nakita ang magkapatid. Stacey and Chan, aroganteng tiningnan ako ng Chan habang si Stacey ay nakayuko lang. Umupo kami ni Cedric sa upuang nakaharap sa magkapatid.

"Second day of school, may gulo na? And the reason? Kalandian." Nadidigustong saad ng Dean.

Yumuko nalang ako at di nalang pinatulan ang pamimintang niya. I felt Cedric's hand above mine, nakapatong kasi sa aking hita ang dalawa kong kamay, pailalim kong tiningnan si Cedric. He smiled at me, assuring me that everything will be fine.

This is not the first time I got into trouble, noon pa man ay tingin nila sa akin ay tomboy. Di ko sila maintindihan dahil ni minsan di naman ako nagsuot ng panlalaki, di rin naman ako lalaki kung umasta kaya ang labo ng sinasabi nila. And this situation I am right now is usually not new to me. Pero nakakainis padin!

And Cedric... he's always with me. Laging siya ang tagapagtanggol ko. I am so lucky to have him. Alam kong madalas ko siyang bigyan ng sakit ng ulo pero nagtitiis parin siya sa akin. Sana wag siyang magsawa.

"Dean, it's all my fault. I caused a scene para mapansin ako ni Fheris. I'm sorry, Heart."

Gulat akong napatingin kay Stacey na ngayoy namumula ang mukha at agad na nag-iwas ng tingin ng tingnan ko siya. Napalunok pa siya. Nawala ang ngiti ng Chan na katabi niya at sinamaan ako ng tingin.

The Dean cleared his throat and sigh. "I don't want any trouble again, ladies. And Heart, I don't mean to insult you but your too pretty to be a Lesbian."

He didn't mean to insult me?! Eh sa nainsulto na nga ako eh! Pinigilan kong ngumiwi kahit na gustong gusto ko na itong gawin. The Dean talked to us, this time in a nicer way, he told us not to bring ourselves into trouble again and behave. Wala naman kaming nagawa ni Stacey kundi ang tumango sa kaniya. Our Dean is a bit old, he looks strict and terror, well ganoon naman talaga siya. Tsk.

Marami paring bulong-bulungan patungkol sa nangyari pero di ko nalang sila pinatulan, kahit pa minsan ay nakakainis na talaga at parang gusto ko na silang sapakin. I am not a war freak, well maybe kunti lang, pero mahaba ang pasensya ko at di ako basta bastang pumapatol. Nakakainis lang dahil wala naman silang ebidensya!

Di ko inaasahang magiging kaibigan ko si Stacey. She became my friend. Magkaklase kami kaya mas madalas ko siyang kasama kaysa kay Cedric. Nung una nagtaka talaga ako ng sabihin niyang  makikipagkaibigan siya sa akin. But then I trusted her words, just like what I always do.

"Fheris will be mine, I'll do everything to make him mine."

Though she's my friend now, masasabi kong di ko gusto ang ugali niya. She's kind but only to me. She's spoiled brat, siya lang daw kasi ang babae sa kanilang magkakapatid, at bunso pa siya. Siguro nasanay siyang nakukuha niya ang lahat ng gusto niya kaya ito siya ngayon...