KABANATA XV

157 4 6
                                    

KABANATA XV

"I like giving gifts, but in your case I feel like I don't have to. You have everything... there's no need to give to you."

Natutula ako sa sinabi ni Kaizer. Hindi ko alam kung paano ako tutugon sa kaniyang sinabi. I don't think I have everything.

"Good evening everyone! I'm Deandrah  Camille Cristobal Zamora, cousin of our celebrant. Where is she? C!!! Yohooo!!!"

Lumingon lahat sa akin ang mga tao nang marinig si Deandrah na nasa stage at hawak ang mic.

"There you are! Come here!"

Nag-init ang mga pisngi ko dahil nakatingin sa akin lahat ng tao. Lumunok ako at tumingin kay Kaizer. Nagtaas lamang ito ng kilay at tumingin kay Deandrah.

"C! Come here, bilis!" Tumawa si Deandrah at nag-e-echo pa sa buong lugar ang boses.

Nag-umpisa akong maglakad at yumuko dahil malayo-layo ang lalakarin ko. Napili ko pa'ng dumaan sa gitna dahil kusang nagbigay ng daan ang mga tao. Pakiramdam ko ay matatalisod ako o ano dahil sa kaba.

"Sit there," Inginuso ni Deandrah ang upuan ko sa gitna ng stage.

Nanlaki ang mata ko nang makitang namumula siya nang kaunti.

"Are you drunk?" pabulong na tanong ko sabay tingin sa crowd.

Tumawa lamang ito at binalewala ang aking sinabi.

"My cousin would never like to expose herself in public... You know, she's a private person!" panimula niya. Tumahimik ang kapaligiran at nakinig sa sinasabi niya. "But as her stubborn cousin, of course... I'm gonna expose her!" Tumawa ito nang malakas.

Umiling ako at tumawa nang bahagya.

"Kidding aside, I just want her greet a happy happy happy... happiest birthday! Chelseah, my best buddy... I have given you a gifts already but my surprises are not yet done." May kinuha siya sa bulsa na kahon at kaniya-kaniyang reaksyon ang mga tao.

That's a jewelry, but I don't know what kind.

"Alam kong marami kang pangarap... and I want you to know that I will be always be the person that believing in you. Kahit ano ma'ng larangan ang piliin mo, alam kong magtatagumpay ka..."

Nag-abot sa akin ang staff ng tissue nang makitang nagbabadya na ang nga luha ko.

"Ladies and gentlemen... this girl, my cousin... doesn't want our surname for fame. Ayaw niyang kapag nakilala siyang Cristobal ay successful daw agad ang tingin sa kaniya. I think she doesn't hate our surname for real... she hate this for now. Kasi balang araw, alam ko... itong pinsan ko gagawa ng sariling niyang pangalan sa anumang karera na pipiliin niya." Nagpunas si Deandrah ng luha habang nakatingin sa akin.

"This necklace..." Binuksan niya ang maliit na kahon at lumapit sa akin. "Is her initials. Seah, I don't want you to wear this now, either tomorrow or the next day. I want you to wear it when you are already have a name... the name of success. I want you to wear it when you are known not by our surname but... when you have your own legacy."

Inabot niya sa akin ang kahon at bumuhos ang mga luha ko nang makita ko ang laman...

In these gold necklace my initials are wrote: C.C.C

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman. Deandrah never failed to make me happy. Sometimes I felt sad and empty. That time is when I misses my Mom. But Deandrah was always there... and will be always here to make me feel complete. 'Yong butas na sumasakit dahil sa pagkawala ni Mommy, pilit niyang tinatakpan.

Tumabi sa akin si Deandrah at niyakap ako nang mahigpit. We're both crying and laughing. All I heard is the crowd's clap and our sobs.

Pagkatapos ng iyakan ay pumunta na ako sa room para ayusan ulit. Kumalat yata ang make up na inilagay sa akin kanina dahil sa sobrang pag iyak. Si Deandrah naman ay dumiretso na sa pool area para sa after party. Naroon kasi ang mga teammates namin at nakakahiya kung walang mag-aasikaso.

Training my Naive Captain (On-hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon