Training my Naive Captain (On-hold)

KABANATA XXVI

KABANATA XXVI

I looked at the crowd...

And then I looked at him, again.

I can't read his reaction. Looks like I'm solving at puzzle and I was not good at it.

My heart doubled its beat when he hold my hands tightly. I can feels his warmth... samantalang ang akin ay halos manginig na sa lamig.

Habang dahan-dahang isinasayaw ay nag-e-ekis na ang mga tuhod ko. Biglang hindi ko na alam kung ano ang step. Kakatwang kabisado ko naman iyon ngunit ngayon ay parang kinakabisado ko pa lang.

Ngawit na ang aking leeg sa kakatingin sa gilid para lang iwasan ang mga tingin niya. I'm wondering how's my look right now.

Am I really looks like a matured lady? Or a kid that got lost in the crowd?

Pumikit ako at tahimik na nagdasal upang huminto na ang tugtog.

Sa pagkakaalam ko, maikli lang ang tugtog sa dulo? Why does it feels so long that I can't breathe anymore?

"Ehem!"

Napatingin ako malakas na pag-ubo ni Ashley na ngayon ay kasayaw ni Mike. Matalas ang tingin sa akin na parang masasaktan niya ako gamit iyon.

Unti-unti nang kumakalas ang pagkakahawak ng kamay ko kay Kaizer... but he kept holding my hand even tighter.

Parang tumalon ang puso ko nang maapakan ko ang sariling gown at muntik nang mabuwal. Gano'n na la'ng ang gulat ko nang itulak niya ako sa kaniyang dibdib.

I can feel his breath... his normal heart beat... and the warmth of his body.

Kung kanina ay may space pa, ngayon ay wala na. Nakasubsob na talaga ako sa kaniya. Dahil matangkad siya sa akin, nakayuko ako sa kaniyang balikat at doon nagtago.

Habang sinasabayan ang katawan niya sa bawat galaw, pa-simple kong siyang inamoy. Lalo kong isinubsob ang sarili sa balikat niya para itago ang ngiti. Ramdam ko na naman ang pag-iinit ng pisngi ko.

Ang bango niya!

"We're done. Shit. Natulog pa yata... Seah..."

Napadilat ako nang mabilis at humiwalay sa kaniya. Masyado akong naging komportable sa balikat niya kaya't halos hindi ko na narinig ang crowd.

He looked confuse. Tumingin ako sa crowd at nakitang nagpalakpakan ito. Nag-bow silang lahat at nalilito ako kung anong gagawin. I bowed even if it's late.

Tumakbo na ako papunta sa back stage, pinangunahan ang lahat kahit na may planong pila kapag tapos na. Dumiretso ako sa bakanteng kwarto sa baba kung saan doon magre-retouch si Deandrah.

Sumandal ako sa pinto at hinabol ang hininga.

What was that?

Imbis na kung ano-ano ang ginagawa kong kabaliwan, sana ay nagpasalamat na lang ako sa kaniya kanina. Baka kung ano-ano pang isipin niya.

He just praised me, right? Mike did that too... but it didn't felt the same as Kaizer's effect to me.

"Ma'am nakasarado po, e... sinong nandyan?" Kumatok ito nang tatlong beses.

Inayos ko ang sarili at huminga nang malalim nang marinig ang boses ng make up artist ni Deandrah.

"Si Chelseah 'yan, pinsan ko. C..." Kumatok si Deandrah nang tatlong beses. Iyon ang nagtulak sa akin para buksan ang pinto.

Ni-retouch ang make up ni Deandrah dahil sa susunod niya na pag-akyat sa stage ay 18 roses na. Umupo lang ako sa kama at tahimik na pinakinggan ang pagsasalita ni tita Deanna sa stage.