KABANATA XXXVIII

160 5 9
                                    

KABANATA XXXVIII

That night ended quietly. Hindi ako umimik at ang mga luha ko ay tahimik lang na tumulo hanggang sa sunduin na ako ni kuya Luis.

I don't remember what exactly happened,  I just know that I buried myself on bed and fell asleep immediately. My eyes were just tired to not rest.

"Saan ba tayo ngayon?" tanong ni Krizza.

I shurgged and look at Mike. Isinukbit ko na ang sports bag ko at hinihintay ang desisyon nila kung saan kami pupunta. Kakatapos lang ng training at sabi nila ay babawi raw sila sa akin dahil parehas silang wala kahapon.

Huminga ako nang malalim at inayos ang pagkakasukbit ng bag ko, ibang bag kasi ito dahil naiwan sa bahay nina Kaizer ang sports bag kong pink. Imbis na ipa-cross sa katawan ko, isinukbit ko na lang ito sa isang balikat ko. Natatamaan kasi ang sugat na nagawa sa akin ni Ashley kagabi.

Of course, I won't tell them. Hindi na siguro kailangan. Ayaw ko na rin alalahanin ang mga nangyari kagabi. It feels like I'm traumatized with that girl. But I still understand her, maybe she was just shocked. Kahit na sinabi ni Kaizer na wala silang relasyon, I understand why she was hoping, I bet Kaizer gave her motives after all. Siguro labas na ako kung ano mang mapag-uusapan nila tungkol doon.

"Tara sa milktea shop! May bagong bukas sa nadaanan ko kanina. You two likes milktea, right?" Mike asked with a bright smile.

I smiled. "Uhmm... Yeah? A bit, I guess." Tumingin ako kay Krizza para malaman kung sang-ayon ba siya, she then nodded.

Nagsimula na kaming maglakad palabas ng court. I was busy texting kuya Luis when Troy shouted at us.

"Seah! Saka kayong dalawang body guard!"

"Body guard? Me?" kunot noong tanong ni Mike sabay lingon kay Krizza,"Us?"

"Joke lang!" ani Troy pagkatapos kaming mahabol sa paglalakad. Hiningal pa siya dahil sa biglaang pagtakbo. Nagulat ako nang kasunod niya pala si Kaizer na kalmadong-kalmadong naglalakad at suot ang kaniyang back-pack.

"Sabayan na namin kayo," Troy added and smiled.

"Sige, kuya Troy!" masiglang sagot ni Krizza sabay bunggo kay Mike.

I continued texting luya Luis habang naglalakad dahil hindi ko pa natatapos i-type ang sasabihin ko.

"Seah, your bag is still on my house. Nilaban ko, bukas ko na lang ibabalik dahil hindi pa natutuyo."

I felt like I frozed for a seconds. "Y-yeah... t-thank you."

Agad na nanlisik ang tingin sa akin nina Mike at Krizza. Parang may ginawa akong labag sa batas. I thanked God because Troy suddenly changed the topic.

"Saan ba punta niyo n'yan?"

"Sa milktea shop sa kabilang sitio. Sama ka ba, kuya?" alok agad ni Krizza.

"Oh? Sure! Sus, tara na agad. Kayo ah, ba't ngayon niyo lang ako inaya? Charrot."

"Hindi ka naman kasi belong... charrot!" biro rin ni Mike kay Troy.

Tumawa na lang si Troy at ibinaling ang tingin kay Kaizer. "Sama ka, Kai?"

Lahat kami'y nakatingin kay Kaizer ngayon habang patuloy ang paglalakad. He pouted and look at the upper left side of him, he was thinking.

"Hmm... sige, may dalawang oras pa naman ako bago ang trabaho."

"Iyon! All set!" tuwang-tuwa na sabi ni Krizza.

I became quiet while we were walking. Hinintay kami ng driver ni Mike para ihatid pero sabi ni Mike malapit lang naman daw ang pupuntahan. Kwentuhan nang kwentuhan sina Troy at Krizza sa daan, sinamahan pa ng madalas na pagsabat ni Mike, habang kaming dalawa ni Kaizer ay tahimik lang. I can't even look at him because he was at my back all the time!

Training my Naive Captain (On-hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon