Mardin Aşkı

BOLUM 8

Genç kadının gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı.Duydukları ağır şeylerdi.

-"Duydunuz mu,gelinağa çarşıda bir adamla yakalanmış Devran ağaya ondan o kadar sinirlenmiş.Çarşıda herkes bunu konuşuyormuş."

-"Günahı boynuna valla evlenmeden öncede görüşüyorlarmış herhalde ben Fatma'dan duydum."

-"Kızlar ..."

Daha fazla duramadı Avjin orada herkes onun hakkında kötü şeyler söylüyordu.Oysa genç kız hayatı boyunca doğru dürüst hiç dışarıya çıkmamıştı.Simdi ne olacaktı peki yapmadığı birşeyle suçlanıyordu Avjin, hemde çok ağır birşeyle.Genç kadın koşarak yukarı çıktı.Odaya girip ağlamaya başladı.Daha sonra Miran'ı fark etti.Banyoya girip kapıyı kilitledi.Kocasını uyandırmak istemiyordu.Bu söylenenler çok ağırdı.Miran duysa rezil olurdu.Avjin aglarken ağzından kaçan birkaç hıçkırığa engel olamadı.Sesleri duyan Miran uyanıp odaya baktı seslerin banyodan geldiğini anlayınca gidip kapıyı açmaya çalıştı ama açamadı.Karısına seslendi.

-"Avjin ne oldu,niye ağlıyorsun?Avjin aç şu kapıyı bak sinirlenmeye başladım.

-"Lü...lütfen bi...biraz yalnız kal...kalmak ist...istiyorum."

dedi genç kadın hıçkırıkları arasında zor çıkan sesiyle Miran ne olduğunu anlamadı ama karısını ağlatanı bulsa öldürebilirdi.Odadan çıkıp aşağıya indi genç adam konakta kimse yoktu.Zaten babası evde olsa Devran'ın yüzünden olay büyüyebilirdi.Genç adam mutfağa girdi.Herkes yemek telaşındaydı.

-"Ben yukarıdayken Avjin aşağıya indi mi?"

-"Yo...yok ağam görmedik hiç,birşey mi oldu ağam?"

-"Yok yok birşey siz işinize bakın"

deyip çıktı mutfaktan,karısının neden ağladığını öğrenecekti elbet tekrar odanın yolunu tutmuştu ki konağın avlusunda babasının sesi yankılandı

-"GELİN, HEMEN AŞAĞIYA İN"

-"Hayırdır baba ne oldu,Avjin'i ne yapacaksın?"

-"Ne hayırı oğul tüm Mardin çalkalanır."

-"Ne olmuş baba ne konuşuyorlar?"

-"Avjin'in bir adamla konuşup görüştüğü konuşuluyor,tüm Mardin'e rezil etti bizi."

-"BABA,sen nasıl konuşuyorsun, Avjin benim karım."

Bu sırada merdivenlerden inen Avjin'e doğru yürüyüp yüzüne bir tokat yapıştırdı Adal ağa.Miran karısının geldiğini görmediği için babasına engel olamadı.Genç adam babasının ikinci kez kaldırdığı elini havada yakalayıp ilk defa babasına karşı geldi.

-"Baba,benim karıma sen el kaldıramazsın,Avjin benim namusundur,konuşulanlarında elbet gerçek olmadığını sana kanıtlayacağım."

deyip karısını yerden kaldırıp tekrar odaya çıkardı.Avjin hıçkırıklarına engel olamadı.Miran gelip sarıldı karısına bunu haketmemişti.

-"Şşşt tamam ağlama ben bir yolunu bulup herkesi susturacağım."

-"Be...ben çok özür di...dilerim.Ben ge...gerçekten birşey yapmadım."

-"Biliyorum,biliyorum merak etme sen, ben onların ağzını kapatacak birşey bulacağım."

dedi.Genç adam artık bu işe son bir vermeliydi.Ama nasıl?Genç adam bunları düşünürken kollarında uyuyakalan karısına baktı.Bugün çok yorulmuştu genç kadın,Miran Avjin'i yavaşça yataga yatırdı.Üzerini örtüp alnına bir öpücük kondurdu.'Bu işi halletmeliyim'diye düşünerek üzerini değiştirdi ve odadan çıktı.Merdivenlerden inerken annesi durdurdu genç adamı.Miran sinirle soludu.

-"Ana sende Avjin'le alakalı kötü şeyler söyleyeceksen hiç konuşma kalbini kırmak istemiyorum."

-"Yok oğul ben Avjin nasıl diye soracaktım ben bilirim gelinimi o böyle birşey yapmaz.Bu dedikoduyu kim çıkardıysa bul oğul bul ve cezasını ver."

-"Merak etme ana bulacağım benim namusuma dil uzatan her kimse bulup cezasını kendi ellerimle vereceğim."

Deyip oradan ayrıldı genç adam içi biraz olsun rahatlamıştı en azından annesi inanmamıştı bu yalanlara.Bunu kimin yaptığını bulacaktı ,bulacak ve öldürecekti Miran ağa.Konaktan çıkıp en yakın adamı Hasan'ı çağırdı. Hasan'ın babası konakta kahyaydı.Birlikte büyümüşlerdi.Bu yüzden çok güvenirdi Hasan'a Miran ve şimdi de olan buydu.Hasan koşarak geldi Miran'ın yanına

-"Buyur ağam."

-"Hasan olanları sende duymuşsundur.Şimdi senden istediğim Avjin' i dışarı da iken gören var mı araştır,varsa al buraya gel sokaklara adam yolla bu dedikoduyu kim çıkarmış öğrensinler."

-"Tamam ağam hemen dağıtıyorum adamları."
Deyip gitti Hasan. Miran arabaya binip şirkete geldi.Biraz olsun kafa dağıtmalı idi.Masasının başına geçip dosyalarla uğraşmaya başladı.Hava kararmış akşam olmuştu.Miran zamanın nasıl gectiğini anlamadı hemen çıktı şirketten Avjin'i hiç aramamıştı.Yolda giderken aklına gelen sey ile hemen yolunu değiştirip bir dükkana girdi istediği şeyi alınca tekrar konağın yolunu tuttu.Bu sırada Hasan aradı.
-"Ağam dediğinizi yaptık birkaç kişi görmüş hatta konuşanlar bile var gelin ağamızla nereye getirelim adamları."
-"Konağa getirin herkes duysun adamların söylediklerini."
-"Peki ağam"
Deyip kapattı Hasan Miran adamların ne dediğini bimiyordu.Ama Avjin'in böyle birşey yapmadığını bildiği için adamları konağa göndermişti.Herkes duyup utanmalıydı soykedikleri için.
Miran konağa geldiğinde adamları karşısında buldu.Yardımcılardan birini çağırıp herkesin buraya gelmesini söyledi.Biraz sonra herkes buradaydı.Avjin karşısındaki adamları hatırlamıştı.Kocası sözünü tutmuş,onun suçsuz olduğunu kanıtlayacaktı.Miran adamların karşısına geçip sordu.
-"Anlatın bakalım gelinağanızı nerde gördünüz ve ne konuştunuz?
-"Ağam gelinağam baya bir telaşlıydı gelip bana konağın yolunu sordu.Bende tatif ettim.Bir kusurumuz mu olmuş ağam."
Dedi adam mahcup bir şekilde diğer adamlarda aynı şeyi söyleyince Miran dönüp babasına baktı.Adal ağa hiç konuşmuyor sadece dinliyordu.Anlamıştı yaşlı adam hatasını gözleri Avjin'e gitti gercekten de bi dedikodulara inandığı için kendine sinirlendi.Oysa gelini tüm masumluğu ile karşısında duruyordu.Miran babasının Avjin'e baktığını görünce hafif tebessüm etti,ne düşündüğünü biliyordu ama gülümsemesi yüzünde donup kaldı.Diğer adamlar dedikoduyu kimin çıkardığını öğrenmişti.Miran duyduğu isimle yumruklarını sıktı.Bu bardağı taşıran son damla olmuştu.'Artık ona haddini bildirmeliyim' diye düşündü.Genç adam ve kimseye birşey demeden bir hışımla çıktı Konaktan.Onun bu halini gören Adal ağa oğlunun eline düşene acımıştı kime acıdığını bilmeden.