Mardin Aşkı

BOLUM 22

Arkadaşlar biliyorum çok geciktim. Bu yüzden sizlerden çok özür diliyorum. Sabırla beklediğiniz için teşekkür ederim.

*********

Avjin yanındaki Fatma abla ile yavaş yavaş çıktı merdivenleri. Odasına girince yatağına oturup boş boş etrafa bakmaya başladı. Fatma abla Avjin'in o halini görünce gidip yanına oturdu. Genç kadın bu eve gelin geldiğinden beri herkese karşı çok iyi ve yakın davranıyordu. Bundan cesaretle elini kaldırıp Avjin'in saçlarını okşamaya başladı. Avjin başında şefkatle dolaşan elin verdiği rahatlama ile ağlamaya başladı. Yatağa yatıp başını Fatma ablanın dizlerine koyup ağlamaya devam etti. Ağlamalarının arasında Fatma ablasına dert yandı genç kadın.

➡Ne...neden böyle oluyor Fa...fatma abla ben kimseye birşey yapmadım ki. Neden he...herşey benim başıma geliyor.

➡Sen üzülme kızım. Hiç merak etme artık herkes herşeyi anladı. Artık hiç birşey eskisi gibi olmayacak. Sen Miran ağanın karısısın. Hemde bu ailenin soyunu devam ettirecek olan kadınsın. Bundan sonra herkes buna göre hareket edecektir.

➡Ben artık çok yoruldum Fatma abla bu yaşıma kadar baba evinde çektiklerim yetmedi gelin geldiğim evde de çekeceğimi çekiyorum.

➡Sen merak etme artık herkes senin mutluluğunu ve huzurunu düşünecektir. Hadi kafanı bunlara takma kalk bakalım elini yüzünü bir yıka ben de sana yiyecek birşeyler getireyim acıkmışsındır.

Tamam deyip kalktı genç kadın. Avjin banyoya ilerlerken Fatma abla da mutfağa inip güzel bir tepsi hazırlayıp yukarıya çıktı. Yemekleri Avjin'in önüne koyup kendisi de karşıdaki koltuğa oturdu. Genç kadının iştahla yediğini görünce gülümsemeden edemedi. Bu kadın herşeyin en iyisini hak ediyordu. Herkes bunun farkına varmıştı. Biraz geç olmuştu ama telafi etmek için herşeyi yapacaklardı. Avjin karnının doyduğunu hissedince tepsiyi kenara koydu. Kendisini gülerek izleyen Fatma ablayı görünce utançla başını eğdi.

➡Şey Fatma abla ben çok yorgun hissediyorum kendimi biraz uzansam olur mu?

➡Olur tabi kızım sen yat dinlen.

➡Sağol Fatma abla

Fatma abla Avjin'e içten bir gülümseme gönderip odadan çıktı. Genç kadın yorgun bedenini yatağa bıraktı. Daha yeni uyanmıştı ama yinede uykusu gelmişti genç kadının. Kendisini huzursuz bir uykunun kollarına bıraktı.Ama uzun sürmedi. O alçak Devran rüyalarında bile rahat bırakmıyordu artık genç kadını. Tekrar uyuma pozisyonu alan Avjin kısa sürede tekrar uykuya daldı.Avjin'in gözleri bu defa yanındaki kıpırtı ile yavaşça aralandı. Yanında yatan Miran'ı görünce yüzünde büyük bir gülümseme ile yatakta gerindi,yan tarafına dönüpte saati görünce aceleyle yataktan kalktı. Ama kalkması ile tekrar oturması bir oldu. Miran'ın sesiyle ona döndü.

➡Avjin, ne oldu, iyi misin?

➡Iyiyim bir anda kalkınca başım döndü.

➡Neden aniden kalktın ki birşey mi oldu?

➡Ne demek birşey mi oldu Miran saati görmüyor musun? Geç kaldım benim şuan da mutfakta olmam gerekiyordu.

➡Tamam sakin ol birşey olmaz. Hem sen hamilesin bugün de çok yoruldun.

➡Ama annen ne der sonra, off çok ayıp oldu yaa.

➡Ya ayıp falan olmadı hadi elimizi yüzümüzü yıkayıp inelim aşağıya.

➡Tamam hadi gidelim bir an önce  daha fazla rezil olmadan.

Deyip yataktan kalktı genç çift. Hazırlandıktan sonra aşağıya indiler. Avjin salona girdiğinde utançla başını eğdi. Sofra hazırlanmış,herkes onları bekliyordu. Masadaki yerlerine oturan çift kendilerine bakan gözleri görmezden gelmeye çalıştılar. Ama Avjin'in bu konuda başarılı olduğu söylenemezdi. Daha fazla bu sessizliğe dayanamayan Rojda ana gelinine dönüp baktı.

➡Avjin, kızım iyi misin?

➡Iyiyim ana biraz yorulmuşum bugün uyuya kalmışım. Kusura bakma.

➡Ne kusuru kızım sen iki hatta üç canlısın kendine dikkat etmen,fazla yorulmaman gerekli.

Avjin minnetle gülümsedi Rojda anaya.Evet çok büyük haksızlıklar yapılmıştı bu evde ona ama bu hormonları onu inanılmaz derecede duygusal yapıyordu. Herkes yemeğe başlamıştı. Miran aklındaki düşüncelerle gülümsedi.Planını bir an önce uygulamak için sabırsızlanıyordu. Yemekler yendikten sonra çaylar gelmişti. Avjin çaya uzandığı sırada önüne konulan süt ile ne olduğunu anlamadı. Rojda anaya soran gözlerle bakarken. Kendisini gülerek izleyen kocasını görmezden geldi. Rojda ana ise gelininin yüzüne büyük bir tebessümle bakıp açıklamasını yapmaya başladı.

➡Kızım sen artık süt içeceksin.

➡Ama ana...

➡Aması falan yok.Sen gebesin dikkat etmen lazım. Çayı kahveyi çok içmek yok. Her akşam süt içilecek.

Avjin Rojda anayı dinlerken küçük kahkahalar atan kocasına ateş saçan gözlerle baktı. Miran Avjin'in o bakışını görünce hemen kendini toparladı ve gülmeyi kesti. Zira Avjin bunun intikamının çok kötü olacağını bir bakışıyla anlatmıştı genç adama. Herkes çayını içerken o önünde duran süt dolu bardağı izliyordu. Miran bir karısına bir de önünde duran bardağa bakıp kıs kıs gülüyordu. Çaylar içilip yatma vakti gelince herkes toparlanıp yavaş yavaş odolarına dağıldılar. Miran karısının arkasından odaya doğru ilerliyordu. Ama genç adam nereye bastığını bilmiyordu. Çünkü karşısında onun dünya üzerinde görüp görebileceği en güzel manzara vardı. Karısının hamilelik döneminde büyüyen kalçaları genç adama zor anlar yaşatıyordu. Miran odaya girer girmez kapıyı kapatıp karısının dudaklarına yapıştı. Avjin ne yapacağını bilemez bir halde öylece kaldı. Daha fazla duramadı ve o da kocasının boynuna kollarını dolayıp büyük bir istekle karşılık vermeye başladı. Öpüşmeleri gittikçe derinleşen genç çift kendilerini yatakta buldu bir anda. Sabaha kadar birbirlerinin kollarında zevkli dakikalar yaşayan çift sabaha karşı uykuya daldı.

Saatler sonra Avjin yüzüne vuran güneşle açtı gözlerini. Yatakta yan tarafına dönünce yatağın boş olduğunu görünce saate bakmak için başını kaldırdı. Ama saat yoktu yerinde korkuyla kalkan genç kadın kendi odasında olmadığını anladığında büyük bir panikle etrafına baktı. Konakta değildi. Bu oda konak odalarından değildi. Avjin korku ve panikle kalktı yataktan yine mi biri onu kaçırmıştı. Devran... Devran mı onu kaçırmıştı yoksa. Yine mi zarar verecekti ona. Bu düşüncelerle ağlamaya başlayan genç kadın. Kapının açılmasıyla bir iki adım geriledi. Karşısında gördüğü adamla kaşları çatılırken kararan gözleri ile sendelemeye başladı. Kararan gözleri ile bedeninin sert zemine düşmesi bir oldu...