Mardin Aşkı

BOLUM 14

Miran odadan çıkınca salona indi.Annesi ile konuşması gerekiyordu.Artık Avjin'e gerektiği gibi davranılması lazımdı.Salona girince keyifle kahve içen annesini görünce kaşlarını çattı.Anlaşılan annesi için herşey yolundaydı.Rojda ana oğlunu görünce gülümsemesi büyüdü.

-Miran'ım aslan oğlum gel hele otur yanıma.

-Ne oturması ana ben sana birkaç şey söyleyip gideceğim.Oturmaya gerek yok.

Rojda ana duyduklarıyla rahatsız oldu.Oğlunun kendini afettmesi için ne yapması gerektiğini bilmiyordu.Sessizce bekledi kaderini.

-Ana bundan sonra Avjin'e nasıl davranacağınıza karar verin.Yüzüne gülüp arkasından iş çevirmeyin.

-Miran oğlum bak sen şuan beni anlayamzasın hele bir çocuğunu kucağına al. O zaman onun için yapamayacağın hiçbirşey olmadığını anlarsın.

-Ana ben asla çocuğumun canını yakacak birşey yapmam.Size defalarca söyledim.Ben Avjin'in üstüne hiçbir kadını kabul etmem diye.Siz sanıyorsunuz ki Avjin şuan hamile olmasa sizin istediginizi yaparım.Hayır! Yine yapmam.Ben karımı seviyorum.Şimdi lütfen beni daha fazla yormayın.

-Miran oğlum ben ne yaptıysam senin iyiliğin için yaptım.Ben kötü birşey yapmadım sadece olacak olanı hızlandırdım.Ben babanla konuşup ağaları toplatmasaydım zamanla hepimiz daha çok yıpranacaktık.

Kapının önündeki hareketlilikle ana ile oğul O tarafa döndü.Avjin kıpkırmızı gözlerle izliyordu ikisini.Duymuştu herşeyi işte.Aslında olması gereken buydu.İnsanları tanımalıydı.Avjin salona girdi,yavaş adımlarla yaklaştı ikiliye.

-Ne..neden?

-Kızım bak ben...

-Ben size anne dedim.Bir hatamı mı gördünüz daha evleneli ne kadar olmuştu da çocuğumun olmadığına karar verdiniz.

-Avjin bak kızım biz yanlış yaptık tamam ama Rojin hamile kalıpta senden böyle bir haber gelmeyince bizde telaş yaptık.Kızım biliyorsun sende burda haber çabuk yayılır zaten.Biz söylemesekte ağalar haberi alınca seni soracaklardı.

-Belki öyle ama onlar sorana kadar belki hamile olduğumu öğrenmiş olurduk.Böyle daha mı iyi oldu.

Miran sadece konuşmaları dinliyordu.Karısının ki haklı bir hesap sormaydı.Neredeyse çocuklarını kaybedeceklerdi.

-Ben size ana dedim, ha yine derim.Saygı da asla kusur da etmem ama benden eski sevgimi beklemeyin.Bende insanım artık benimde dayanma sınırım geçti.İftira attılar,dövdünüz hakaret ettiniz ben yinede hiçbirşey demedim.Hoş babamdan alışkınım zaten dayak yemeye.Ama bu sefer yaptığınız sadece bana değil az kalsın bebeğime de zarar veriyordu.

Rojda ana konuşmadı ne diyecekti ki, gelini haklıydı.Sustu sadece sustu.Avjin dolu gözleriyle odayı terk etti.Bu kadarı ağır gelmişti.Miran karısının peşinden odaya girdi.Avjin yatağa oturup ağlamaya başladı.

-Ço..çok ağır bu Miran ben bunları hak edecek birşey yapmadım ki.

-Şşşt biliyorum.Lütfen kendini üzme anam da hatasını biliyor bu yüzden susuyor.Lütfen ağlama Avjin ben senin gözünden düşen tek bir damla için dünyayı yakarım.Hem bak bebeğimiz de hissediyor o da üzülüyor.

Avjin ağlarken güldü.Bu adamı çok seviyordu.

-İyi ki varsın Miran,iyi ki kocamsın.

Miran duyduklarıyla şaşırdı.

-Ne dedin sen?Bir daha söyle.

-Kocamsın dedim.

-Avjin beni bazen gerçekten şaşırtıyorsun.Senin hormonların devreye girdi yine anlaşılan.Ben şirkete gidiyorum.Çünkü sen böyleyken benim hormonlarımda rahat durmuyor.