Mardin Aşkı

BOLUM 11

Azad Rojin'e bakıp gülümsedi ve

-Biz Rojin ile hastahaneye gittik ve öğrendik ki bizim bir çocuğumuz olacak.Yani Rojin hamile.

Adal ağa:Hayırlı olsun oğlum.

-Sağolun ağam

Adal ağa:İnsaallah ikinci güzel haberi de Miran ile Avjin'den alırız tez vakitte.

Miran ağa:İnsaallah baba inşaallah bizim de o haberi vereceğimiz gün yakındır Allah'ın izniyle.

Tüm bu konuşmalar olurken Avjin sadece Rojda anaya bakıyordu.Onun ne demek istediğini anlıyordu bakışlarından.Ama bu ihtimali düşünmek dahi istemiyordu.Başka bir kadın asla olmamalıydı.Sohbetlerle devam eden yemek sonrasında kahveler içilmiş misafirler kalkmıştı.Avjin annesinden ayrılırken gözyaşlarını tutamadı.Sarılıp kaldı annesine

-Annem kendine dikkat et olur mu ilaçlarını aksatma sakın.

-Merak etme sen güzel gözlüm sağolsun Rojin çok iyi bakıyor bana.

Deyip tekrar sarıldılar Avjin arkalarından gözünde yaşlarla bakarken Rojda ananın sözleriyle hemen arkasına döndü.

-Rojin hamiledir.İnsaallah sizden de alabilseydik bu güzel haberi.

-Ana tamam,Allah'ın takdiri bu işler hayırlısıyla bizim olur elbet.Avjin sen odaya çık artık.

-Peki

Deyip yanlarından ayrıldı Avjin Miran annesine döndü.

-Ana şu konuyu açıp durmayın artık bizde istiyoruz ama zamanı değil demek ki o günlerde gelecek inşaallah Avjin'in üstüne çok gitmeyin.

-Oğul sende bilirsin aşireti.Rojin hamiledir bu duyulduğunda herkes Avjin'i soracak aşiretimizin soyu söz konusudur burada ağalar toplanırsa alacakları kararı sen daha iyi bilirsin.

-Biliyorum ana ama bu bizim elimizde olan birşey değil.Ayrıca ağaların vereceği karar beni ilgilendirmez ben Avjin'den başkasından olacak bir çocuk istemiyorum bunu böyle bil hadi Allah rahatlık versin.

-Sanada oğul sanada.

Miran merdivenleri çıkarken Rojda ana arkasından bakıyordu oğlunun, ona göre oğlu çok yanlış düşünüyordu.Ama elbet bu işe bir çözüm bulacaktı.

Miran odaya girdiğinde Avjin'i yatağın içinde otururken buldu.

-Bir sorun mu var Avjin neden uyumadın?

-Yok bir sorun yok seni bekliyordum.

-Öyle mi, neden? :)

-Şey...yani ne bileyim işte.

-Tamam ben anladım.

-Neyi anladın?

Miran Avjin'in merakla büyümüş gözlerine baktı.O gözlerin üzerine başka gözlere bakamazdı.Avjin'in hala kendisine cevap bekler bir şekilde baktığını görünce yüzüne sinsi bir gülüş yerleştirdi.

-Sen beni özledin,bensiz uyuyamadığın için bekliyordun.

-Evet,NE!! Hayır hayır yok öyle birşey.

Avjin Miran'ın yüzüne baktı.Allah kahretmesin beni diye kendine kızarken Miran'ın yatağa doğru geldiğini farketti.Ama bu adam üzerini değiştirmedi.

-Şe...şey üzerini değiştirmedin.

-Gerek yok ki zaten birazdan hepsi çıkacak.

Deyip iki adımda yatağa ulaşıp Avjin'i yatırıp dudaklarına kapandı.Karısının dudaklarında hayat buldu genç adam adeta.Üzerindeki kıyafetleri bir çırpıda çıkardı.Bu kadına asla doyamayacaktı.Yorucu geçen saatler sonunda birbirlerine sarılıp uzandılar Avjin ile Miran. ikisininde aklında çözüme ulaşması gereken sorunlar vardı.Avjin kafasını kaldırıp kocasının yüzüne baktı.