Κεφάλαιο 34

753 25 2
                                    

Η Δάφνη προχωρούσε μπροστά, κρατώντας σφιχτά το χέρι της κοπέλας πίσω της. Η Άννα ένιωθε πως θα λιποθυμούσε από στιγμή σε στιγμή. Όδευαν προς την Κάμαρα, το δωμάτιο της Δάφνης.

Σαν υπνωτισμένο κουτάβι, η Άννα περπατούσε πίσω από τη γυναίκα, μη μπορώντας ακόμη να συνειδητοποιήσει ότι η Δάφνη θα εκπλήρωνε αυτήν της την επιθυμία. Ένιωθε το χέρι της ιδρωμένο και ολόκληρο το σώμα της να έχει πάρει φωτιά. Έφτασε η στιγμή.

Βρέθηκαν μπροστά από την ξύλινη πόρτα της Κάμαρας. Η Δάφνη πριν σπρώξει την πόρτα, γύρισε να κοιτάξει την νεαρή κοπέλα, η οποία ένιωθε πως θα κατέρρεε.

"Είσαι σίγουρη;" ψιθύρισε η Δάφνη. Η Άννα την κοίταξε με τα μεγάλα γαλανά μάτια της και έγνεψε καταφατικά. 

Η Δάφνη έσπρωξε με το αριστερό της χέρι την ξύλινη πόρτα, χωρίς να αφήσει στιγμή το χέρι της κοπέλας. Μπήκαν μέσα. Η πόρτα έκλεισε πίσω τους.

Η Άννα στάθηκε αμήχανα στη μέση του δωματίου, χωρίς να ξέρει τι να κάνει. Η Δάφνη κατευθύνθηκε στην μπαλκονόπορτα και κατέβασε τα ρολά βιαστικά. Γύρισε και είδε την κοπέλα να την κοιτάζει με ένα ανήσυχο βλέμμα και πλησίασε κοντά της.

"Άννα;" αγκάλιασε τα χέρια της. "Το μετάνιωσες; Θες να φύγεις;"

"Όχι όχι! Να... απλώς... δεν το έχω ξανακάνει..." αποκρίθηκε ντροπαλά η κοπέλα και έστρεψε το βλέμμα της στο πάτωμα.

"Θα σου δείξω εγώ... Μην ανησυχείς..." ψιθύρισε η Δάφνη, χαϊδεύοντας τρυφερά το μάγουλό της και η Άννα ένιωσε ένα ρίγος να διαπερνάει το κορμί της. Έγνεψε καταφατικά και η Δάφνη πήρε το σήμα για να ξεκινήσει. 

Οδήγησε την νεαρή κοπέλα στο κρεβάτι. Κάθισαν στην άκρη. Η Δάφνη για πρώτη φορά, δεν ήξερε πως να ξεκινήσει. Ήθελε αυτή η εμπειρία να είναι μοναδική για την Άννα, όμως το άγχος της άρχισε να την καταβάλλει. Με οποιαδήποτε άλλη γυναίκα δεν είχε θέμα. Σε αυτή την περίπτωση όμως, ήταν σαν να είχε κολλήσει ο εγκέφαλός της.

Η Πριγκίπισσα είχε χαθεί στον ωκεανό των ματιών της κοπέλας και έμοιαζε σαν να είχε υπνωτιστεί από το πλάσμα μπροστά της. 

"Δάφνη;" Ήταν σειρά της κοπέλας να ρωτήσει.

Η φωνή της Άννας την ταρακούνησε. Ήρθε η στιγμή. Άρχισε να ξεκουμπώνει αργά τα κουμπιά από το πουκάμισό της, κρατώντας οπτική επαφή με την κοπέλα, η οποία άρχισε να συνειδητοποιεί για τα καλά τι επρόκειτο να συμβεί. Η Δάφνη πέταξε το πουκάμισο στην άλλη άκρη του δωματίου μένοντας μόνο με ένα μαύρο σατέν εσώρουχο που τόνιζε τα στήθη της. 

Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)Where stories live. Discover now