Κεφάλαιο 22

339 21 0
                                    

Μια γλυκιά μελωδία αντηχούσε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και η Άννα ασυναίσθητα έστριψε το σώμα της προς την μεριά του κομοδίνου, έκλεισε το ξυπνητήρι του κινητού της και ξαναγύρισε στην θέση που ήταν και πριν.

Τα χέρια της αγκάλιασαν πιο σφιχτά την μάζα δίπλα της. Τα μάτια της ήταν ακόμη κλειστά και το σώμα της ένιωθε απίστευτα ζεστό. Παρέμεινε για λίγα λεπτά έτσι χωρίς να συνειδητοποιήσει που βρισκόταν ή μάλλον... με ποιον βρισκόταν.

Το μόνο που ήξερε, ήταν πως ένιωθε απίστευτη ευφορία και ένα αίσθημα γαλήνης  που δεν της επέτρεπε με τίποτα να σηκωθεί από το κρεβάτι.

Μόνο όταν ένιωσε ένα χέρι να αγκαλιάζει τη μέση της άνοιξε τα μάτια της.

Η καρδιά της ανέβασε παλμούς μέσα σε δευτερόλεπτα.

Το πρόσωπο της ήταν χωμένο στο λαιμό της Πριγκίπισσας. Τα πόδια τους μπλεγμένα. Μπορούσε να μυρίσει το άρωμα της. Τα γεγονότα της χθεσινής βραδιάς ξεπηδούσαν στο μυαλό της. Η Πριγκίπισσα αποκοιμήθηκε δίπλα της. Στο κρεβάτι της.

Η Άννα ασυναίσθητα χαμογέλασε και πήρε μια βαθιά εισπνοή. Τα μακριά μαλλιά της γυναίκας δίπλα της γαργαλούσαν το μάγουλο της, ενώ το χέρι της Πριγκίπισσας παρέμενε σταθερό στη λεπτή μέση της.

Η Άννα παρόλο που ήθελε να μείνει εκεί για πάντα ήξερε πως έπρεπε να αναλάβει τα καθήκοντά της.

Απεγκλωβίστηκε προσεκτικά από την αγκαλιά της Δάφνης και έμεινε για λίγο να την κοιτάζει. Η Πριγκίπισσα κοιμόταν πολύ βαριά. Χρειαζόταν την ξεκούραση και για αυτό η Άννα δεν την ξύπνησε. Την σκέπασε με το σεντόνι προσεκτικά και μπήκε στο μπάνιο.

Αφού ετοιμάστηκε, κατευθύνθηκε στην προεδρική σουίτα όπου άρχισε να κάνει τις απαραίτητες δουλειές.

Στο μεταξύ η Δάφνη που κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο αναγκάστηκε να ξυπνήσει από τον γαλήνιο ύπνο της εξαιτίας του Παύλου, ο οποίος ήθελε να την ενημερώσει για ένα έκτακτο επαγγελματικό ραντεβού που προέκυψε.

Με δυσκολία άνοιξε τα μάτια της. Έβγαλε από την τσέπη της το κινητό της και απάντησε στην κλήση του Παύλου. Όταν έκλεισε το κινητό, χαλάρωσε τους μύες του σώματος της και επεξεργάστηκε το δωμάτιο. Η Άννα δεν ήταν εκεί.

Η Δάφνη ήξερε πως σε λίγη ώρα θα την περίμενε το αυτοκίνητο από κάτω, οπότε έπρεπε να ετοιμαστεί όσο πιο σύντομα γίνεται.

Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)Where stories live. Discover now