Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)

Κεφάλαιο 1: Δάφνη, Άννα

«Λυάννα έλα να παίξουμε. Bαριέμαι μόνη μου." , ακούστηκε η λεπτή φωνή της πριγκίπισσας Δάφνη. "Σε ένα λεπτό έρχομαι, πρέπει να τελειώσω τις υπογραφές στα έγγραφα. Ξέρεις πως είναι η μαμά με αυτά τα θέματα." , απάντησε βιαστικά η πριγκίπισσα Λυάννα στην αδερφή της. "Θέλω να υπογράψω κι εγώ!" είπε η μικρή Δάφνη αφήνοντας την τεράστια μπάλα που κρατούσε στα χέρια της να αγγίξει το δροσερό γρασίδι της Βασιλικής Αυλής και έτρεξε στην αδερφή της.

Η 6χρονη Δάφνη είχε λερώσει τα μεταξωτά ρούχα της στη λάσπη παίζοντας, όμως αυτό δεν εμπόδισε την Λυάννα να βάλει την μικροσκοπική αδερφή της στη ποδιά της.

"Μην ανησυχείς μικρή, λίγο ακόμη να μεγαλώσεις και θα τα υπογράφουμε μαζί. Προς το παρόν, εγώ υπογράφω, κι εσύ παίζεις!" αποκρίθηκε με τρυφερότητα η Λυάννα στη Δάφνη δίνοντάς της ένα ρουφιχτό φιλί στο μάγουλο. "Όταν γίνεις βασίλισσα θα μπορείς να παίζεις όποτε θέλεις;" ρώτησε η Δάφνη όλο περιέργεια. "Βεβαίως. Όταν γίνω βασίλισσα θα μπορώ να κάνω ό,τι θέλω, όπως ας πούμε... να πάω μια εκδρομή στον Καναδά. Και θα είσαι αρκετά μεγάλη για να σε πάρω μαζί μου.". "Ναιι, θα πάμε και στην Ντίσνευλαντ;" ρώτησε γεμάτη ενθουσιασμό η Δάφνη. "Φυσικά και θα πάμε, μικρή! Για τα γενέθλιά σου. Στο υπόσχομαι.". "Ναι, αλλά... Θα πρέπει να περιμένω πολύ. Δεν θέλω να περιμένω!". "Πρέπει γλυκιά μου να κάνεις υπομονή. Ξέρεις ότι για να γίνω βασίλισσα πρέπει να φτάσω τα 32 έτη. Έτσι προστάζει η νομοθεσία μας. Αλλά μην ανησυχείς, θα περάσει γρήγορα ο χρόνος και ούτε που θα το καταλάβεις. Αφού έχεις εμένα δεν θα ξανά βαρεθείς ποτέ." αποκρίθηκε η Λυάννα στη μικρή πριγκίπισσα.

Ένα πελώριο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο της Δάφνης, η οποία αμέσως έσπευσε να ρίξει τα μικροκαμωμένα χέρια της γύρω από το λαιμό της αδερφής της για να την ευχαριστήσει. Όταν έγειρε όμως πίσω, παρατήρησε το πρόσωπο της Λυάννας. Ξαφνικά, το χαμόγελο σβήστηκε από τα χείλη της. Κηλίδες αίματος έσταζαν από τη μύτη και τα μάτια της Λυάννα. Η μικρή Δάφνη βρέθηκε να ουρλιάζει και να φωνάζει το όνομα της αδερφής της, τρομοκρατημένη από αυτό το αποκρουστικό θέαμα. Η μορφή της Λυάννας ξεθώριαζε με κάθε λεπτό που περνούσε και η Δάφνη έκανε απεγνωσμένες προσπάθειες να την κρατήσει, στο τέλος όμως η Λυάννα εξαφανίστηκε και η Δάφνη συνέχιζε να κλαίει και να φωνάζει το όνομα της αδερφής της...

"Κυρία Δάφνη! Κυρία, είστε καλά; Ξυπνήστε σας παρακαλώ!"

Η Πριγκίπισσα Δάφνη πετάχτηκε από το υπέρδιπλο κρεβάτι με το μέτωπό της να λαμπυρίζει από τον ιδρώτα, φανερώνοντας την έντονη ανησυχία που ένιωθε κατά την διάρκεια αυτού του ονείρου.