Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)

Κεφάλαιο 43

Η Δάφνη πήγαινε πάνω κάτω στην Κάμαρά της, τρίβοντας νευρικά τις παλάμες της. Κοιτούσε το ρολόι της συνεχώς, ενώ ένιωθε σταγόνες ιδρώτα να κυλούν στο μέτωπο της.

"Υψηλοτάτη;"

Σταμάτησε επιτόπου στο άκουσμα της φωνής και γύρισε το σώμα της προς την πόρτα.

Η Άννα, πιο όμορφη από ποτέ, στεκόταν απέναντι της, με βουρκωμένα μάτια. Η Δάφνη έμεινε να την κοιτάζει για λίγα δευτερόλεπτα, ώσπου άρχισε να την πλησιάζει αργά. Στάθηκε μπροστά της. Την τράβηξε στην αγκαλιά της και τότε η νεαρή κοπέλα ξέσπασε σε κλάμματα. Η Δάφνη την κρατούσε σφιχτά, προσπαθώντας να απορροφήσει με έναν μαγικό τρόπο όλο τον πόνο που ένιωθε το νεαρό κορίτσι. Ένιωθε και τα δικά της μάτια να βουρκώνουν.

Σήκωσε το κεφάλι της κοπέλας για να την κοιτάξει. Σκούπισε με τους αντίχειρες της τα υγρά μάτια της Άννας.

"Μην κλαις, αγάπη μου..." ψιθύρισε και χαμογέλασε θλιμμένα. Έπιασε το χέρι της Άννας και φίλησε την παλάμη της. "Πρέπει να είσαι δυνατή..."

Η Άννα κούνησε το κεφάλι.
"Φοβάμαι..." είπε με σπασμένη φωνή.

Η Δάφνη αγκάλιασε το πρόσωπο της και κοίταξε μέσα στους γαλάζιους κρυστάλλους της.

"Μη φοβάσαι... Όλα θα πάνε καλά..." 

Η Άννα έτρεμε. Το πρόσωπο της ήταν κατακόκκινο, ενώ τα δάκρυα δεν σταμάτησαν στιγμή να τρέχουν από το πρόσωπο της.

"Συγγνώμη..." ψιθύρισε. "Εγώ φταίω για όλα... Εγώ ήμουν εκείνη που επέμεινα... Εγώ έβαλα σε κίνδυνο το Στέμμα... Εσένα, Δάφνη... Κατέστρεψα τη ζωή σου..."

Η Πριγκίπισσα κούνησε το κεφάλι και χάιδεψε τρυφερά το κόκκινο μάγουλο της κοπέλας.

"Ακόμη δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, Άννα;" χαμογέλασε θλιμμένα.
"Δεν κατέστρεψες την ζωή μου...Είσαι η σανίδα σωτηρίας μου... Ήρθες και γιάτρεψες όλες τις πληγές μου και γέμισες φως την ψυχή μου. Με αγάπησες όπως ήμουν... Είδες τον πραγματικό μου εαυτό και θέλησες να διορθώσεις όλα τα σπασμένα κομμάτια μου, ενώ ήξερες ότι θα πληγωθείς στην πορεία."

Η Πριγκίπισσα αγκάλιασε τα χέρια της κοπέλας και πήρε μια βαθιά ανάσα.

"Δίπλα σου έγινα καλύτερος άνθρωπος και έμαθα τι σημαίνει αγάπη... Είμαι τυχερή που βίωσα αυτές τις λίγες στιγμές ευτυχίας δίπλα σου... που βίωσα την στοργή σου, την τρυφερότητα σου, την αγάπη σου... Θα σου είμαι για πάντα ευγνώμων..."