Η σανίδα σωτηρίας μου (LGBTQ+, gxg)

Κεφάλαιο 47

"Καλώς ήρθατε! Χαίρομαι ιδιαίτερα που θα φιλοξενήσω στο Παλάτι, έστω και για λίγες ώρες, τόσο ταλαντούχους ηθοποιούς, όπως εσείς." αποκρίθηκε η Δάφνη, έχοντας τα χέρια της πίσω από την πλάτη της.

Το καστ της ταινίας την παρακολουθούσε με προσοχή, νιώθοντας δέος μπροστά στην Βασίλισσα, αλλά και το μεγαλοπρεπές ανάκτορο που απλωνόταν πίσω της.

Η Άννα βρισκόταν στο τέλος της σειράς, διατηρώντας ένα ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη. Μόλις πληροφορήθηκε ότι η Βασίλισσα προσκάλεσε όλους τους συντελεστές της ταινίας για μία ξενάγηση στο Παλάτι, ένιωσε την καρδιά της να σκιρτάει. Ήταν μια ευκαιρία να ξανά δει την Δάφνη και δεν σκόπευε να την αφήσει να πάει χαμένη.

"Εντυπωσιάστηκα τόσο από τις ερμηνείες σας, που δεν μπορούσα παρά να σας προσκαλέσω σήμερα εδώ. Αντιλαμβάνομαι πως το πρόγραμμα σας είναι ιδιαίτερα περίπλοκο και πως δεν διαθέτετε αρκετό ελεύθερο χρόνο, όμως σας ευχαριστώ πολύ που δεχθήκατε την πρόσκληση μου για μια ξενάγηση στο ανάκτορο που φιλοξενεί ολόκληρη την ιστορία αυτού εδώ του τόπου."

Το βλέμμα της Δάφνης έπεσε στιγμιαία στην Άννα και ένα αυθόρμητο χαμόγελο στόλισε το πρόσωπό της.

"Τι γυναίκα, Θεέ μου!" ψιθύρισε ένας από τους ηθοποιούς.

"Θα πλήρωνα για να την έπαιρνα πάνω στο γραφείο." σχολίασε ο άντρας δίπλα του, κοιτώντας την Βασίλισσα σαν ξελιγωμένος. Η Άννα τους κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα. Ένιωθε την ραχοκοκαλιά της να ανατριχιάζει με τις χυδαιότητες που ξεστόμιζαν οι συνάδελφοι της. Η αντίδραση της σύντομα έγινε αντιληπτή.

"Τι έγινε ρε Άννα; Εσύ πρόλαβες και έφαγες, άσε να πάρει σειρά και κανένας άλλος!" σχολίασε ο ίδιος άντρας γελώντας και η Άννα δεν δίστασε να φύγει από το τσούρμο που προχωρούσε μέσα στο Παλάτι και να βρεθεί δίπλα του.

Αγκάλιασε το μπράτσο του και του χαμογέλασε ειρωνικά.
"Τι κρίμα που δεν ήσουν εκεί να μας έβλεπες..."

Ο άντρας κοκκάλωσε και την κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

Η Άννα γέλασε και ψιθύρισε στο αφτί του.
"Α επίσης, πιο πιθανόν είναι να σε έπαιρνε εκείνη, παρά εσύ. Οι τοίχοι του ξενοδοχείου ξέρεις, είναι αρκετά λεπτοί. Και για κακή σου τύχη, μπορώ να ακούσω τα πάντα. Μην υπόσχεσαι πράγματα τα οποία είσαι ανίκανος να πραγματοποιήσεις βιολογικά."

Ο άντρας κοκκίνισε και έσκυψε το κεφάλι.

Η Άννα του έκλεισε το μάτι και άφησε το μπράτσο του να πέσει κάτω απότομα. Επιτάχυνε το βήμα της για να προλάβει το τσούρμο. Η Δάφνη βρισκόταν μπροστά και έδειχνε με το χέρι της τα τεράστια αγάλματα που στόλιζαν τον χώρο.