OUR SWEETEST PAIN [MENDOZA SERIES #1]

CHAPTER 29: POPA

CHAPTER 29
POPA

     
Ilang oras akong nanatili sa loob ng kwarto at pinagpahinga lang ni Calyx dahil baka mabaynat daw ako. Nang sumapit ang gabi ay ni-check niyang muli ang temperatura ko at bumaba na ito.

"Hindi ako nalumpo, Calyx." sabi ko sa kanya ng inalalayan pa ako pababa ng hagdan at tumawa siya sa akin bago bumitaw.

Dumiretso agad si Calyx sa kitchen at naabutan ko roon ang kambal na nakaupo sa high chair. Agad naman silang bumaba at sinalubong ako ng yakap. "Are you okay now, Mama?" tanong ni wed na tumango ako.

Napangiti naman ako ng kiniss ako ni Tuesday sa pisngi ng ilang beses at biglang itinaas ang dalawang kamay. " Buhat mo po ako mama." sabi niya at binuhat ko siya.

"Popa, huhat ko ako." rinig kong sabi ni Wed at agad siyang nilapitan ni Calyx at saglit iniwan ang nilulyto.

Habang buhat buhat namin ang dalawa ay wala akong ibang marinig kundi ang purihin nila si Calyx tulad ng ang gwapo, ang bango, ang galing. Napailing na lang ako sa sinabi ni Wed, kahit kailan talaga ay hindi siya nawawalan ng sasabihin hindi tulad ni Tuesday na tipid lang magsalita.

Pinanood naming magiina si Calyx magluto at matapos nun ay siya rin ang nagasikaso sa amin ng lahat laaht. Sinubukang tumulong ng mga katulong o kahit ni Mang Yena pero hindi siya nagpapigil at sinabihan niya ang mga ito na siya na ang bahala.

Buong oras ng gabihan ay nakangiti lanang ako. Bukod sa namiss ko ang luto ni Calyx ay masaya rin ako dahil madali silang nagkasundo ng mga anak ko.

"Napakabait po talag bi Sir Calyx, nion pa man ay ito ang nakakabighani sa kanya. Mabait rin naman po si Sir Jeremy at Sir Aaron pero hindi ito tulad ni Sir Calyx." sabi pa ni Maanang Yena habang tinutulunagan ako sa pagligpit ng pinagkainan namin.

Si Calyx ang nagpresesnta na maghugas at tinulungan ko siya roon. Nanlaki ang mata ko ng bigla niya akong pinunasan ng bula sa pisngi habang sinasabaon ang nga plato. Tiningnan ko siya ng masama pero pinahidan niya ulit ako ng bula kaya gunabti na ako.

"Calyx, ayoko na." sabi ko pa sa kanya dahil nakakadami na siya sa akin ng lagay ng bula. Patakbo naman akong lumalayo pero hinahabol niya rin ako at paminsan minsnag hinahagisan ng bula pero nakakailag ako roon.

Nang hindi niya ako tinigilan ay pumunta muli ako sa kusina. Binuksan ko ang gripo at gamit ang kamay ko ay sinalo nito ang tubig sabay tapon ko ng tubig na nasala kay Calyx.

Ilang minuto pa ang lumipas ng laro namin ay natagpuan namin ang isa't-isa na basnag basa at tawa ng tawa. Huminto kami sa ginagawa namin at hinapit niya ang beywang ko papalapit sa kanya. At walang ano-ano'y hinalikan niya ako sa labi.

"Popa, Moma" agad kaming naghiwalay sa isa't-isa nang marinig ang boses ng kambal. "Popa, mama.  Bakit po kayo basa?" inosenteng tanong ni Wednesday.

Nakita ko si Tuesday na agad umalis at nabigla ako ng makitang may bitbit siyang dalawang tuwalya at iniabot ito sa akin. Kinuha ni Calyx ang isa at pinunasan ang sarili niya. Habang si Tuesday ay hindi binitawan ang tuwalyang hawak na para sana sa akin. Sa halip siya ang nagpunas sa akin.

Napatayo naman ako kaagad ng marinig ang cellphone ko na tumutunog. Kinuha ko ito at sinagot ang tawag ni Jeremy.

"Kamusta? Maayos na ba ang pakiramdam mo? Ang kambal ok lang ba sila?" sunod sunod na tanong ni Calyx at may bahid roon ang pagaalala.

"Maayos na ang pakiramdam ko at maayos naman kami rito ng kambal." sabi ko pa.

"Mama si papa po ba yan?" tanong ni Wednesday na kanina pa nakayakap sa binti ko. Tumango ako sa tanong niya. "Can I mama? I miss papa." sabi pa niya.

Pinaalam ko kay Jeremy na kakausapin siya ng kambal at iniabot ko na ang cellphone ko.

"Ate Tuesday si papa." sabi ni Wed at agad na lumapit sa kanya ang kapatid at kasalukyang hawak nilang dalawa ang cellphone ko.

Nakinig lang ako sa mga sinabi ng mga anak ko kay Jeremy. Wala silang ibang bukambibig kundi ang miss nila ito at kung kailan uuwi.

Napatingin ako kay Calyx na nakangiti pero kita sa mga mata niya na tila ba ay nalungkot sa nakikita.

Ilang sandali pa ay muking ibinalik ng kambal sa akin ang cellphone."So, sino ang popa na tinutukoy ng kambal?" tanong ni Jeremy.

"Si Calyx"

"Okay. Goodnight. I love you Savannah." malamig niyang sabi at may narinig akong hikbi.

"Goodnight" matapos nun ay pinatay niya na ang tawag. Napatingin ako kay Calyx at nakita king nakapalit na siya mg damit na kanina ay basang basa.

      
MISTERCAPTAIN
Professor