OUR SWEETEST PAIN [MENDOZA SERIES #1]

CHAPTER 21: I'M HAPPY FOR YOU

CHAPTER 21
I'M HAPPY FOR YOU

Ilang buwan ang nakalipas ay pilit pinatunayan ni Jeremy sa akin na gagawin niya ang lahat. May prinayoridad niya kaming mag-iina niya sa lahat ng oras. Maaga siyang umuuwi at tuwing weekends ay nagbabonding kami kasama ang kambal...pero huli na ang lahat.

Kung ginawa lang sana niya ang mga yun nung mga araw na hindi pa si Calyx ang gusto ko, malamang masaya na kami ngayon.

Hindi pumasok si Jeremy sa trabaho ngayon dahil gusto niyang tumulong sa akin sa pagdecor ng buong bahay. Birthday ngayon ng kambal, ang plano sana ay sinple lang pero nagpumilit si Jeremy na pabonggahin ito dahil first birthday ito ng kambal. Bukod sa amin ay kumuha pa siya ng Birthday planner na kung tutuusin ay hindi na kailangan dahil kaya ko naman, kaya naman namin.

Kasalukuyan akong nakataas sa upuan habang dinidikit ang ilang balloon sa itaas ng biglang may humapit sa beywang ko. "Jeremy, baka malaglag ako." saway ko sa kanya.

"Don't worry baby, I'm here to catch you." sabi niya pa kung kaya pinalakihan ko siya ng mata dahil nakakahiya sa ibang staff na naririto.

"Hayaan mo na sila diyan, magpahinga ka na." aniya at sinunod ko naman siya.

Pagbaba ko ay agad niyang pinunasan ang pawis ko. Juiceko! para kami ditong teenager. Nailang naman ako ng mahuli ko siyang nakatingin sa labi ko. "Ang dry ng lips mo." sabi niya na mas lalo kong klikinailang.

"Ano naman kung dry yung li–" hindi ko pa natatapis ang sasabihin ko ng lumapt ang labi niya sa labi ko. Lumayo naman agad siya ng narinig kaming dumating.

Agad nanlaki ang mata ko ng makita si Calyx. Nasisiguro kong naabutan niya yung eksena na hinalikan ako ni Jeremy.

"Calyx" tawag ko at agad lunapit s aknay sabay yakap. "Hey, I miss you." sabi ko at ngumti lang siya.

Ngayon na lang ulit nagpakita ni Calyx. Maraming beses na hinhanap ko siya sa mansyon sa tuwing dumasalad kani roon ni Jeremy pero lagi siyang wala. Sinubukan ko din na-kontakin siya pero wala. Mukhang iniiwasan niya talaga ako noon kaya hinayaan ko na lang rin, alam kong magpapakita rin siya.

Inasikaso si Calyx pero may isa lang ako napansin, parang may nagbago. Hindi ko alam kung ako o siya, basta ang alam ko lang ay may nagbago.

Pumunta ako sa kusina para kumuha ng orange juice at pagdating ko doon ay naabutan ko si Heremy na kakalabas lang nung orange juice na mukhang iinim rin.

"Siya na ba talaga?" out of nowhere na tanong ni Jeremy sa akin. Tumingin ako s aknya at kita ko sa mga mata niya kung gaano siya nasasaktan. "May kulang pa ba? Ginawa ko naman ang lahat ah" sabi niya pa.

Nabigla naman ako ng bigla siyang uminom sa pitchel at inubos ang orange juice. Paano ko na mabibigyan si Calyx kung inubos niya? Wala tuloy akong nagawa kindi ang tubig nanlang ang ibigay kay Calyx.

Ilang sandali pa ay napagpasyahan niyang tinganan ang kambal at sinamahan naman namin siya ni Jeremy. Ipinulupot niya ang braso sa beywang ko at napatingin roon si Calyx.

"I'm happy for you." nakangiting sabi ni Calyx na siyang ipinagtaka ko, para bang may iba pang ibig sabihin iyon.

MISTERCAPTAIN
Professor

Salamat sa pagbasa!