OUR SWEETEST PAIN [MENDOZA SERIES #1]

CHAPTER 32: DATE

CHAPTER 32
DATE

Lumipas ang isang oras ay natagpuan kong tumatawa kami ni Jeremy pero kitang kita ko sa mata niya ang lungkot.

Hindi ko alam kung nassan kami ngayon pero sabi nuya ay panonoorin namin ang sunset. Walang tao rito atvkami lang kaya malaya kaming sumigaw at tumawa ng malakas.

Bago pumunta rito ay tumawag sa amin si Mang Yena at ipinaalam na nasundo na niya ang kambal.

Napatingin ako sa kamay namin ni Jeremy na halos hindi niya binitawan kanina. Ganito siguro kami kung hindi nagkalamat ang relsyon namin pero ang lahat ng nangyari ngayong araw sa amin ay isang pagkukunwari lamang. At bukas ay haharapin namin ang maaring magpapabago sa lahat.

Habang pinapanood ang sunset ay nagkwentuhan lang kami, binalikan namin yung mga pangyayari sa relasyon namin noon. Mga kwentuhan at masasayang alaala na kay sarap balikan.

Nang matapos ay tumayo na kaming dalawa at doon niya binitawan ang kamay ko. Niyakap niya ako ng mahigpit at bigla kong narinig aang pagiyak niya. "Mahal kita Savannah at maging masaya ka sa kanya." sabi niya at tumulo ron ang luha ko.

Hinawakan ko ang dalawang pisngi niya at pinahid ang luha niya. "Salamat" sabi ko.

Paano nga ba kami napunta sa ganitong sitwasyon?

Ilang buwan ang nakalipas ng mangyari yun ay muling bumalik ang pagsasama namin sa sinula. Na naguusap lang kapag kailangan at tungkol sa mga anak namin.

Matapos rin nun ay nagkaayos kami ni Calyx at doon nagsimula ang panliligaw niya at date namin dalawa.

Maaga kong tinapos ang trabaho para masundo namin ang anak ko. Saktong pagbalik ko sa cubicle aay naroon si Calyx na naghihintay sa akin. Nang makalapit sa kanya ay hinalikan niya ako sa pisngi at hinalikan ko rin siya.

"Sana all" bulong ni Rovina ng kunin ko ang bag at inirapan ko lang siya.

Nang masabi ko sa kanya ang lahat ay masaya siya para sa akin pero nasasaktan daw siya para kay Baby Jeremy niya.

Nasa beywang ko ang braso ni Calyx habang naglalakad kami papuntang elevator. May ilan kaming mga nakakasalubong na walang ibang ginawa kundi ang asarin kaming dalawa at pinapatulan naman niya ito, nakikipagbiruan din siya sa mga ito.

Alam ng lahat na nagdedate kami ni Calyx, kahit ang magulang nila. Nung ng ay kinabahan ako sa magiging reaksyon nina Tita Felicity at Tita Huey pero suportado nila kami. Wala naman daw kaso sa kanila basta daw ay panindigan namin ang mga pinili naming desisyon.

"Kung ang buwan ay moon at ikaw ang buwan, ano kita?" tanong ni Calyx habang nagdadrive. Papunta kami ngayon s aschool ng kambal para sunduin sila.

Naguluhan at napaisip ako bigla sa tanong ni Calyx. Kung ako ang buwan ano ako? Ano nga ba?

"Hindi ko alam." sabinko at ngunisi siya na parang awan.

"Kung ang buwan ay moon. At ikaw ang buwan, ikaw ang MOONdo ko." sabi niya at napangiti ako ron. L

"Kinikilig ka noh" sabi ni Calyx at sinusundot pa niya ako sa tagiliran.

"Heh! Ang daming mong alam." sabi ko.

Pagkarating namin school ay walang tigil pa rin siya sa mga banat niya sa akin at ako naman ay parang teenager na namunula ang pisngi sa sobrang kilig.

Mahilig rin naman akong banatan ng kung ano-ano noon ni Jeremy pero hindi katulad ni Calyx na para atang walang ibang alam kundi ang banatan ako at syempre hindi dun nawawala yung pagmamahal niya para sa akin.

Ewan ko ba, wala naman siyang ginagawa pero kitang ki ta nko sa mga nta niya at ramdam ko yung pagmamahal.

Nang makarating kami sa classroom ng kambal ay agad silang lumapit sa amin. Niyakap ako si Wed at Tues. Si Wed naman ay niyakap rin si Calyx pero si Tues ay agad naglakad palayo.

Sinundan ko kaagad si Tues at pinahinto sa paglalakad. "Anong problema anak?" tanong ko at bigla tumulo ang luha pero agad niya din itong pinunasan.

"I don't like Tito Calyx. Ayokong siya ang kasama mo kapag sinusundo mo po kami. I want Papa." sabi niya at nakita ko na naman ang panunubig ng mga mata niya . Bumuntong uininga ako at inalo siya.

Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko sa kanya kaya binuhat ko na lang siya. At kahit buhat buhat ko na siya ay naramdaman ko ang pagtaas baba ng balikat niya na nangangahulugang umiiyak na siya.

Nang makalapit sa akin si Calyx ay buhat buhat na din niya si Wed. Nagtatakang tumingin sa akin si Calyx pero sinenyasan ko siya na mamaya ko na lang sasabihin.

"Salamat" sabi ko kay Calyx ng huminto ang sasakyan sa bahay. Naabutan namin si Jemrey na naghihintay roon at kinawayan niya si Calyx.

Buhat ko pa rin si Tuesday dahil nakatulog sa pagiyak kanina ng pauwi kami habang si Wed naman ay inalalayan ni Calyx. Nang makapasok na kami ay muli akong lumabas para balikan si Calyx.

"Thank you. I love you Calyx." sabi ko.

"I love you too Sav." at hinalikan niya ako. Matapos nun ay tinanawa ko siya hanggang tuluyang mawala sa paningin ko ang sasakyan niya.

Pagpasok ko ng bahay ay sinabi ko lahat kay Jeremy ang nangyari.

"Akong bahala" sabi niya sa akin ni Jeremy.

Hanggang ngayon ay naguguluhan ako. Ano ba ng tama? Ayokong dumating sa punto na kailangan kong mamili kila Calyx at anak ko dahil mas gugustuhin ko na maging isang buong pamilya kami pero sa kabilang banda ay hindi ko pwedeng kalimutan si Jeremy na tatay ng mga anak ko.

M I S T E R C A P T A I N