√61+2x≠-4y [MAZRUB]

27. bölüm: Akşamüstü Yalnızlığı (BBPCSU)

Bana ne oldu bilmiyorum ama şu aralar bölümleri uzunca yazıyorum. Şimdi, satır aralarına yorum bırakmayı unutmayın çiçeklerim 🥀🥀🥀

Bölüm 27: Akşamüstü Yalnızlığı (BBPCSU)

Kaan'dan:

"Beceriksiz, beni izle de yetenek gör." Elindeki taşı alıp gözlerini kıstı ve derin bir nefes alıp taşı denize attı. Mete beyin amacı taşı benden daha fazla sektirmek olsa da sonuç onu fazla memnun etmemişti.

"Ben böyle bir yetenek görmedim. Altı ha? Sana altın madalya takmalıyım.

"Ya bi' git. Elimden kaydı, yoksaaa... Ben bilirdim yapacağımı"

"Ulan Mete." dedim gülerek. "Bir kere de kabul et." Omuz silkip gülümsedi. Gün batarken oluşan güzel manzaranın tadını çıkarmak için ana yola çıkıp yürümeye başladık.

"Onu bunu boşver de sen ne yapacaksın onu?" Mektubu kastediyordu ve ben hala kararsızlığımı koruyordum.

"Çok zor bir şey istedi Mete, hayır yani nasıl kanıtlarım gazeteci olduğumu? Nasıl ona bir güvence verebilirim bu konu hakkında?"

"Valla kardeşim onu sen düşün. Şimdi senden bir cevap da bekliyordur. Hayır yani bir karşılık veremezsen bir daha kolay kolay bir mektup da yazamazsın metinleri hakkında. Çünkü sana güvenmez abi ona göre."

"Ne bileyim ya! Ne zor bu işler"  dedim önümdeki ufak taşı ayağımla uzağa atıp.

Gülüp ekledi Mete "Kaan bey, daha bunlar ne ki?" Ben de ondan bana bulaşan gülümseme ile omuz silktim,

"Olsun ya. Her şey ona değer."

Yine de es geçmemem gereken bir şeyin olduğunu biliyordum. Derin bir iç çekip "Ama şu işi de halletmek lazım. Teklifime hiç yanıt da vermeyebilirdi. En azından benden bir cevap bekliyor. Bir an önce halletmem lazım şu işi."dedim.

Benim biraz öteye attığı taşın yanına vardığımızda bu sefer Mete taşa ayağıyla vurdu. "Elini çabuk tut derim." Uyarısında haklıydı.

Bunun farkında olduğum için mektubunu aldığım gibi planlar yapmaya başlamıştım. Biraz uçuk görünse de aslında uygulanabilir fikirlerim vardı. Belki Mete'ye anlatırsam saçma bulduğumuz kısımları birlikte düzeltebilirdik.

"Ya aslında aklımda bir plan var ama..."

Cebinden çıkarttığı pakatten bir dal sigara kendine aldı bir dal da bana. Çakmağımla ikisini de tutuştururken sordu,

"Eee?"

Kara dumanla içimi doldururken yanıtladım "Riskli."

Anlatmamı isteyen bir bakışla sigarasını içmeye devam etti.

"Ya bu Gündemden Haber gazetesinde Murat çalışıyor ya. Aslında onun yardımıyla her şeyi halledebilirim."

"E ne duruyorsun ara." dedi. Belki Mete'ye fikrimi anlattıktan sonra aklıma yatarsa Murat'ı ararım diye düşünmüştüm. Yine de aklıma gelen başka bir fikir olmadığından uzatmanın da manası olmayacağını düşündüm.