47. Bölüm: Aşka Bulaşanlar

382 23 10
                                    

Sizi çok bekletiyorum, farkındayım. Bunun için üzgünüm. Sebebini biliyorsunuz, bu sene fazla aktif olamıyorum. Tek gayem kitabı yarım bırakmamak. Zaten finale de pek bir şey yok.
Gösterdiğiniz müsamaha için teşekkür ederim^^ Satır aralarına yorum bırakmayı unutmayın çiçeklerim 🥀❤️

Bölüm 47. Aşka Bulaşanlar

Kaan'dan:

Dudaklarımın arasındaki sigara son demlerindeyken camdaki metni okumaya devam ettim.

Nihayetinde ben onun metinleriyle ona aşık oldum.

Sigaramın izmaritini yakımındaki çöpün kenarında söndürüp içine attım ve ellerimi cebime koyup metni okumaya devam ettim.

"Sen geldikten sonra..."

O eskiden benim yüzümden aşk yarası olanların yaralarını kanatacak, hiç aşık olmayanlara aşk acısı çektirerek metinlerini yazar 'beni kendisine şikayet eder' ve ben de her şeyden habersiz burada dikilip ona kavuşmama engel olan kişinin yine kendim olduğunu fark etmeden her gün bu metinleri ezber amacı gütmeden içimden geldiği için okurdum.

Ama bir kaç aydır ayrılık temasından sıyrılmıştı cümleleri. Daha doğrusu biz birbirimizi bulduğumuzdan beri. Yine de metinlerinde anlamadığım bir hüzün hissediyordum. Ayrılığa değildi şikayeti. Ya da beni yine bulamamak değil başka bir şey vardı şu paragraflarda. Hala bir şey için üzülüyor gibi hissediyordum ve bunun boş bir kuruntu olmadığından da emindim.

Metni okumaya devam ettiğimde camın arkasında masumca beni izleyen havuç saçlı kıza baktım.

Evet, iltifat etme konusunda hala berbatım.

Gülümseyip hızla yanıma geldi ve karşıma geçip "Kaan burada ne işin var?" diye sordu. Beni burada beklemiyordu.

Kusura bakma bir tanem ama benim burada olmam değil, senin beni burada görünce şaşırman ilginç. Çünkü sen haftada bir gün buraya metinlerini bırakmaya ben her gün senden bir parça olan bu metinlere aşık olmaya gelirim.

Gözlerimle metni işaret edip "Seni özledim." dedim. Ne kastetmeye çalıştığımı anlamamış olacak ki şaşkınlıkla bana baktığında ekledim. "O cümleler de 'sen' oluyorsun."

Allah'ım yine utandı ve yine kızardı. Ve yine öpmemek için zor duruyorum.

Kendime hakim olabilmek için gülümseyip son paragrafa göz attığımda konuyu değiştirmek için "Gidelim mi?" diyerek bahane sunduğunda kafamı sallayıp elimi uzattım.

Gülümseyip elimi tuttuğunda nereye gideceğimizi sorgulamadan benimle birlikte ilerlemeye başladı.

Bu işime gelmişti.

Bugün ona ufak bir sürprizde bulunmak istiyordum. Bunun için iki sokak ötedeki evime gittik.

O muhtemelen yine balkonda oturacağımızı sanıyordu ama ben daha farklı bir şey yapmak istiyorum.

Apartmanın içine girdiğimizde o asansöre yöneldiği an beni merdivenlerin yanına görünce asansör yerine merdiveni tercih ettiğimi sandı.

Yanıma geldiğinde merdivenlerin arkasında boşlukta kalan kısımda çıkarttığım şeye bakıp Kumru'nunkinden farksız bir gülüşle "Bisiklet?" dediğinde gülümsedim.

√61+2x≠-4y [MAZRUB]Where stories live. Discover now