The Kingdom Of Norland

KABANATA 30

"Anong nangyayari rito?"

Bumaling ang atensiyon ko sa bagong dating na Prinsipe, si Prinsipe Nesh. Nilingon siya saglit ni Prinsipe Arsh at agad ring binawi 'yon dahil seryoso na namang siyang tumingin sa akin. Hindi niya pinakawalan ang kaniyang paningin sa kinaroroonan ko. Sinusubukan nitong basahin ang ginawa ko.

Dumapo ang paningin ni Prinsipe Nesh sa akin at ilang saglit lang ay napunta ito sa aking kamay dahil sa pagkakahawak ko sa kamay ng Hari. Doon niya nasaksihan ang magandang balita na nais ko sanang banggitin kanina ngunit hindi natuloy dahil sa naging reaksiyon ni Prinsipe Arsh.

"Ama?" Dali-daling nilagpasan ni Prinsipe Nesh ang kaniyang kapatid at nagdiretso sa kinaroroonan ko. Inalis ko na rin ang kamay kong nakahawak sa kamay ni Haring Valor at humakbang patalikod upang bigyan ng sapat na espasiyo ang Prinsipe. "Totoo nga! Gising ka na, Ama!" Nagtatatalon ang bunsong Prinsipe sa nasaksihan niya sa kaniyang Ama.

"N-Nesh," sambit ng Hari. "Bunso kong Anak," dagdag pa nito.

Mahigpit na yakap ang isinalubong ni Prinsipe Nesh sa kaniyang Ama. Masaya akong makita sila sa ganoong lagay. Maging ang mga kawal ay sobrang saya sa kanilang nakikita ngayon. Labis na galak ang namayani sa lahat ng tao na nakasaksi na nasa loob ng silid maliban kay Prinsipe Arsh.

Hindi ko maipaliwanag ang reaksiyon ng kaniyang mukha. Walang maipintang emosiyon doon.

Hindi ko namalayang nasa tabi ko na ito. Bakas sa kaniyang mukha na galit ito dahil nakakunot ang kaniyang noo at nagsalubong pa ang kaniyang makapal na kilay. Matalim itong tumitig sa akin.

"Kailangan nating mag-usap, Zariya." Kinabahan ako dahil seryoso talaga siya batay sa tono ng kaniyang boses.

"Arsh, hindi mo ba kukumustahin muna ang ating Ama?" singit ni Prinsipe Nesh. Marahil ay napansin niya rin ang tensiyon na namumuo sa pagitan naming dalawa. Nais niyang iwaksi muna iyon at mag-focus sa magandang balita.

"Masaya at panatag na ako na malamang nagising na ang ating Amang Hari ngunit may mas importante akong dapat tuklasin ngayon." Titig na titig siya sa akin habang binibigkas ang mga salitang 'yon. "Nesh, ikaw na muna ang bahalang bantayan si Ama. Panatalihin mo ang kaniyang kaligtasan. Ipatawag mo na rin si Ravi sa mga kawal upang maibalita sa kaniya ang tungkol sa paggising ni Ama, ganoon din kina Cozen at Dern."

"S-Sige, masusunod" nauutal na wika ni Prinsipe Nesh. Hindi na niya napigilan ang kaniyang kapatid sa nais nitong gawin.

Walang pasabing hinablot ni Prinsipe Arsh ang kamay ko at hinigit ako papalabas sa silid ni Haring Valor. Nagsitinginan na rin ang ibang kawal na nasa labas. Hindi man lang siya nagpaalam sa kaniyang Ama bago kami lumabas.

Bakit ba siya ganito kumilos?

Bakit ba kailangan niya akong kaladkarin ngayon? Sasama naman ako nang maayos, ah!

Kung ang gumugulo sa kaniyang isipan ay ang huling eksena na nakta niya sa pagitan ko at ng kaniyang Ama bago ito gumising, hindi lang siya ang naguguluhan. Mas naguguluhan ako sa nangyari dahil wala akong kaalam-alam kung ano ba ang ginawa ko para gumising nang biglaan ang kanilang Amang Hari.

Maging ako rin naman ay nagtataka sa nangyari. Hindi ko nga alam kung ako ba talaga ang dahilan kung paanong nagising ang Hari. Wala talaga akong kaalam-alam!

Baka naman ay coincidence lamang iyon? Imposible namang kaya kong magpagaling. Wala akong kakaibang kakayahan na gaya nila.

"Prinsipe Arsh, saan ba tayo pupunta?"

"May dapat kang aminin sa akin," ani niya na mas humigpit ang pagkakahawak sa kamay ko. "Zariya, nais kong malaman ang totoo."

Bumaba kami sa ikalawang palapag. Huminto kami sa tapat ng pinto ng ikatlong silid. Binasa ko ang pangalan na nakaukit doon.