The Kingdom Of Norland

KABANATA 17

Handa na akong pumunta sa loob ng palasyo nang may kumatok ng tatlong beses sa pinto. Nagulat ako nang pagbukas ko ng pinto ay may dalawang taga-silbi ang bumungad sa labas ng aming kwarto ni Kharim Celia. Ngayon lang ulit nangyari ang ganitong may bumungad sa labas ng silid namin na hindi ko kakilala. Kaya naman hindi ko matukoy agad kung ano dahilan kung bakit sila naparito.

"May kailangan ba kayo? Kung si Kharim Celia ang hinahanap niyo, kanina pa siyang nagtungo sa kusina," ani ko.

Madalas kasi na sa aming silid nila hinahanap si Kharim Celia ng ganitong oras. Baka akala nila ay narito pa siya pero maaga siyang umalis ngayon dahil marami raw siyang aasikasuhin ngayon lalo pa't nalalapit na ang malaking piging na gagawin para sa 58th birthday ni Haring Valor. Sa makalawang araw na ito gaganapin. Kaya naman, inutusan niya akong kumuha ng iba't-ibang uri ng bulaklak na gagawing dekoras'yon at ilalagay din sa naglalakihang mga antigong vase. Lahat ng taga-silbi ay abala na sa paghahanda para sa okasiyon na mangyayari.

"Hindi si Kharim Celia ang ipinunta namin dito, Haya Zariya." Mahinhing pagkakasaad ng isa sa dalawang taga-silbi na nasa harap ko ngayon. Mas bata ang dalawang ito kumpara sa akin. Hindi ko alam kung anong pangalan nila dahil ngayon ko lang sila nakita. Marahil ay sa ibang parte ng palasyo sila nakadestino. Halata sa kanilang mukha na mas bata sila sa akin ng mga dalawang taon.

Hindi na ako nagdalawang-isip na lumabas. Papunta na rin naman ako sa kusina ng palasyo.

Tiniyak ko munang sinara ko nang mabuti ang pinto bago bumaling sa kanila. "Kung gayon, ano ang inyong kailangansa akin?"

"Kukunin namin ang susi rito sa inyong silid ni Kharim Celia. Inatasan kami ni Haring Valor na kolektahin ang lahat ng susi sa silid ng mga taga-silbi at maging ang silid ng mga kawal," wika ng isa sa kanila.

"Ito ay mahigpit na ipinag-uutos," dagdag pa ng isa.

Nahagip ng paningin ko ang hawak nilang basket na naglalaman ng mga susi. Mukhang marami na ang nakolekta nila dahil 'di ko na mabilang kung ilang susi ang naroon. Sapat na rason na 'yon para kumbinsihin ako na inutusan nga sila ni Haring Valor pero 'di ko pa rin maiwasan na magtaka.

Anong dahilan kung bakit kailangang kolektahin ang mga susi ng aming silid?

"Bago ko ibigay ito, p'wede ko bang malaman ang dahilan ng pagkokolekta niyo ng mga susi?" Bakas sa aking tono ang kuryosidad.

Wala akong maisip na dahilan kung bakit nga ba kokolektahin ang mga susi. Hindi naman nila ito ginagawa noon.

"Paumanhin, Haya Zariya, ngunit wala kami sa tamang posisyon para ipaalam sa 'yo ang dahilan. Sana ay maintindihan mo," wika ng isa sa kanila.

Agad akong tumango at ngumiti. "Naiintindihan ko."

Utos iyon ng Hari at malamang ay hindi maaaring ipaalam sa iba ang dahilan ng Mahal na Hari.

Dahil lang naman sa curiosity kaya ako napatanong pero naiintindihan ko naman kung bawal sabihin, nagbabakasali lamang ako. Lalo na't si Haring Valor ang nag-utos. Siguro nga ay confidential ang dahilan ng pangongolekta ng mga susi.

Hindi na ako nangulit pa at binigay agad ang susi ng aming silid sa kanila. Wala rin naman ako ibang pagpipilian. Sa ayaw o gusto ko, kailangan kong sundin ang utos. Susi ng aming silid lamang naman ang gusto nila kaya ibinigay ko na ito na walang pag-aalinlangan.

Kailangan ko na rin kasing umalis dahil may pupuntahan pa ako. Hahanapin ko pa si Ysabelle upang magpasama. Maraming bulaklak ang kailangan kong makuha at 'di ko kakayanin ng mag-isa lamang. Kailangan ko ng tulong ni Ysabelle sa pagbubuhat.

Lumabas na ako sa silid naming mga taga-silbi dala-dala ang basket na gawa sa abaka nang madatnan ko si Prinsipe Arsh sa gilid ng malaking pinto. Nakasandal siya sa pader at ang dalawang kamay nito ay nakapamulsa. Hindi na ako nag-atubuling tanungin kung ano ang ginagawa niya rito dahil nakapikit ito. Baka nagpapahangin lamang siya at ayaw magpagambala.