7. Bölüm

4.5K 590 443
                                    

"Hyunjin...?"dedi Felix aniden. Bayan Lee'nin yanından az önce ayrılmışlardı ve şimdi yeniden motora doğru yürüyorlardı.

"Evet?"

"Farzet ki ben bir lamba ciniyim ve sana 1 dilek hakkı sunuyorum."

"Lamba cini mi?" Felix başıyla onayladı.
"Evet hani şu elini lambaya sürtüyorsun ve içinden mavi, bulutumsu bir adam çıkıyor işte o. "

Hyunjin kendine hakim olamayarak kıkırdarken "Evet biliyorum, biliyorum. Ama neden?" diye sordu.

"Teşekkür amaçlı, senin için bir şeyler yapmak istiyorum diyelim."

"Benim için bir şey yapmana gerek yok kızıl. Bu karşılık verebileceğin bir şey değil. Biz arkadaşız."

"Farkındayım ve gerçekten minnettarım  ama fazlasıyla içimden geldi Hyunjin, kırma beni lütfen." Gün batımı kızıl saçlarına yansırken, bu görüntü Hyunjin'in gözlerine tarifsiz bir manzara sunuyordu. Kızılı, kızıla boyamak gibiydi adeta.

Cevap vermedi ilk, sonra boynunda asılı duran fotoğraf makinesini eline aldı ve Felix'in resmini çekti. En iyi resmi, gözleri aracılığı ile beyninin çektiğini biliyordu ama bu manzarayı sonsuza kadar yaşatmak istemişti.

"Cevap vermek yerine fotoğrafımı mı çekiyorsun Hyunjin..."

"Şu an fark ettim de sen ve gün batımı çok uyumlusunuz... Kızıl, sıcak ve kusursuz."

Felix Hyunjin'in aniden söylediklerine karşı ne tepki vereceğini bir türlü kestiremiyordu ama dudaklarından dökülen her kelime nedense en derinlerine işliyor gibi hissediyordu.

Bir süre sessizlik oldu. Hem de ikiliyi rahatsız edecek kadar. Ama buna birinin son vermesi gerekiyordu. Bu yüzden "Pekâlâ..."dedi Hyunjin. O sırada eline aldığı kaskı Felix'in başına geçirmekle meşguldü. Sonra zaman kaybetmeden motoruna bindi ve tıpkı gelirken yaptığı gibi elini uzatıp Felix'in binmesine yardımcı oldu.

"Önce seni evine bırakalım, ben de bu süre zarfında tek dilek hakkımı nasıl değerlendireceğimi düşüneyim. Olur mu?"

"Nasıl bir dileğin olacağını merak ediyorum"diye söylendi Felix, kollarını Hyunjin'in beline dolarken. 

"Ben de..." İnan ben de merak ediyorum...

___________

"Sanırım giderek alışıyorum motora, ileride belki ben de bir tane alırım "dedi Felix elindeki kaskı Hyunjin'e uzatarak.

"Bunu duymak güzel, sana kesinlikle sürmeyi öğretebilirim."

"Bu güven verici..."dedi Felix, şimdi ise sessizliğe bürünmüştü. Hâlâ Hyunjin'in yanındaydı ve gitmiyordu. Hyunjin ise o gitmediği için gidemiyordu.

"Ben artık gi..."

"Dileğin!"dedi aniden Hyunjin'i yarıda keserek.

"Dileğin dışında sana kahve ikram etmeme  ne dersin? E şey... Yani evime gelirsen sana kahve yapabilirim."

"Rahatsız etmek istemem..."

Felix başını şiddetli sayılabilecek bir düzeyde salladı.

"Hayır sonuçta arkadaşımsın, ben arkadaşlarımdan rahatsız olmam. Genelde onlar benden olurlar ama neyse.. Gerçi Seungmin ve sen dışında arkadaşım yok ama olsun."

"Pekâlâ, teklifini kabul edeceğim."

Seninle daha fazla vakit geçirme fırsatını elimin tersiyle itemem...

Kızılı, Kızıla Boyamak [HyunLix]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin