In Love With The Badboy

Hoofdstuk 20

*Chloë*

"Ik zou het niet doen. Wat heeft hij je ooit aangedaan?" Vraagt Julia verafschuwt. "Hij is vreemd gegaan voor mijn ogen." Zeg ik bitter. Ze kijkt me verbaasd aan. "Vertel maar." Zegt ze zacht en voorzichtig. "Een paar dagen geleden was ik naar hem toe gegaan en zijn moeder deed open. Ze zei dat er al iemand voor hem was en waarschijnlijk zijn vriendin is aan de geluiden te horen. Ik liep naar boven en hoorde gekreun. Toen ik zag dat hij het aan het doen was met iemand anders stond ik daar bevroren en zag zij mij als eerste. Ze zei geschrokken wie ik was en toen zag Luke mij ook. Hij heeft het uitgelegd maar ik was weg gegaan en heb gezegd dat ik na moest denken. De volgende dag stond hij bij mij op de stoep en heb ik hem vergeven." Zeg ik zacht en terug denkend aan de herinnering. "Dit had ik niet van hem verwacht." Zucht ze verslagen.

"Chloë?" Vraagt een aantrekkelijke hese stem achter me. Ik kijk om en zie Ansel staan. "Kan ik je even spreken." Vraagt hij. Ik kijk Julia aarzelend aan. "Ga maar ik ga wel naar mijn vriendje toe." Zegt Julia geruststellend als ze me een knuffel geeft en weg loopt. Ik knik naar Ansel en sta ook op. Ik loop achter hem aan naar de aula en ga op een van de lege tafels zitten met Ansel voor mij die blijft staan.

"Voelde je iets bij de zoen?" Valt hij meteen met de deur in huis. Ik zucht even verslagen. Voelde ik iets speciaals?
Ik weet het zelf niet eens. Ik haal mijn schouders op en kijk naar mijn versleten All Stars die plots veel interessanter zijn. "Ik weet het niet. Ik ben in de war van alles. Wij die zoenen, Luke die erachter komt en Luke die vervolgens zoent met een barbie. Ik weet het even allemaal niet meer." Zucht ik.

Ik voel een vinger die mijn gezicht omhoog tilt. Ik kijk recht in de twee mooie blauwe ogen van Ansel die wel erg dichtbij staat. Zijn ogen zijn zo mooi. Ik krijg er helemaal kriebels van. Wacht wat? Nee dat dacht ik dus niet. Oke, ik dacht het wel. Wat betekend dit, ben ik dan verliefd op Ansel en niet op Luke?

"Chloë wil je me vertellen wat er tussen jou en Thomas is gebeurt?" Haalt Ansel me uit mijn trance. Ik zucht zacht als ik aan de herrinneringen denk en haal kort een hand door mijn haar. "Ga maar even zitten. Dit kan wel even duren." Zucht ik. Hij knikt en gaat naast me zitten. Ik heb geen idee waarom ik dit aan hem vertel maar oke. Het kan vast geen kwaad.
"Het begon allemaal een jaar geleden."

*Flasback.*

Ik loop bellend over straat met mijn moeder. "Mam ik kom er nu aan! Ik was de tijd vergeten oke! Ik kom er nu aan." Zeg ik geïrriteerd. Ik hang op en zucht als ik mijn mobiel in mijn strakke skinny jeans probeer te proppen. "Problemen babe?" Hoor ik een aantrekkelijke stem zeggen. Ik kijk op en zie een knappe jongen voor me staan. "Ja moeders zijn zo overbezorgd." Zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. Hij grinnikt en knikt. "Klopt. Ik weet er alles van." Grinnikt hij. "Thomas." Hij steekt zijn hand uit die ik aan neem. "Chloë."

*Einde Flashback.*

"Sinds dien heb ik met hem afgesproken en zijn we een relatie begonnen na een paar dates. Hij was toen een lieve, romantische jongen maar dat verandere steeds meer waardoor ik meer twijfelde. Maar na een maand werd hij steeds jaloerser als ik bij een jongen in de buurt was. Het begon met 1 klap toen hij dronken was en het werden het er steeds meer. Uiteindelijk heb ik het uitgemaakt omdat ik inzag dat het niet alleen was als hij dronken was en hij echt te ver ging. Ik heb er veel aan over gehouden. Littekens en een trauma. Het duurde even voordat ik weer de oude was. Dankzij de hulp van mijn ouders. Maar ja verliefdheid doet iets met je waardoor je de ware aard van iemand niet ziet." Zeg ik met tranen in mijn ogen.

Hij slaat zijn armen om me heen en drukt me twijfelend tegen hem aan terwijl de tranen in mijn ogen staan. Het lucht wel op. Eindelijk iemand die het weet. Zelfs mijn vrienden weten het niet behalve Julia. "Het spijt me dat ik het vroeg." Zegt hij zacht en medelevend. Ik schud mijn hoofd en druk hem steviger tegen me aan waardoor ik een hele lekkere geur ruik. "Je kon het niet weten." Zeg ik zacht terwijl er tranen over mijn wangen druppen.

"Mag ik een litteken zien?" Hij kijkt me voorzichtig aan. Ik knik en doe mijn shirt voor een stukje omhoog waardoor je een litteken boven mijn navel ziet. "Hier heeft hij me gesneden met een mes omdat ik terug glimlachte naar een ober als bedankje." Glimlach ik waterig. Er drupt een traan op het litteken die Ansel weg veegt.

Hij streelt er voorzichtig overheen waardoor er een prettige rilling door me heen gaat en kijkt me daarna aan. "Is dit de reden dat je nooit zwemt en ik je nooit zie op het zwembad?" Ik kijk hem zwijgend aan. Ik knik daarna en kijk hem in zijn heldere blauwe ogen aan. "Heeft hij nog andere dingen bij je gedaan dan dit?" Ik knik en zie zijn ogen donkerder worden. "Hij heeft me v-verkracht." Snotter ik. Hij staat in een ruk op en beent woedend de aula uit. Hij laat mij verbaasd achter maar als ik hem boos een naam hoor roepen snel ik de aula uit. "Thomas!"

Hoe wist ze dat Ansel meer om haar geeft dan ze denkt?

♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

Hiiii hoofdstukje 19!:) hopelijk vonden jullie het wat. Xx love you

Vote?♥

Comment?♡

Follow?♥