တောအုပ်ကိုဖြတ်သန်းသွားသည့် လမ်းကြောင်းပေါ်တွင် ရဲမတ်အုပ်စုတစ်စု ခရီးနှင်နေခဲ့သည်။ ထိုအုပ်စုကို ဦးဆောင်နေသူက ယန်ဖုန်းရွှင့် နှင့် သူ၏တပည့်နှစ်ဦး ယန်အမွှာမောင်နှမပင်။ သူတို့ဟာ ဒီနေ့မှာ အရှင်မင်းကြီး ၏ အမိန့်အတိုင်း သတ္ထုတူးဖော်ရေးလုပ်ငန်းရှိ လုပ်သားတို့၏ ထူးဆန်းစွာဖျားနာခြင်းအကြောင်းကို စုံစမ်းဖော်ထုတ်ရန်အတွက် သွားရောက်ခြင်းဖြစ်သည်။
" အား...ပျင်းဖို့ကောင်းလိုက်တာ ကျင်းလင်းချီ ကိုစီးသွားရင် ပိုမြန်မှာကို အခုတော့ နှေးတိနှေးတုတ်မြင်းလှည်းစီးနေရတယ်"
Note- ကျင်းလင်းချီ (ယန်ဇီယွမ်၏ယပ်တောင်)
ယန်ဇီကျူး၏ စကားသံကြောင့် ယန်ဖုန်းရွှင့် ခပ်ဟဟ ရယ်လိုက်သည်။
" ဟ..ဟ..ဇီကျူးတော့ ဒီလမ်းတစ်လျှောက် ဒီလိုပြောနေတာ ၁၄၂ ခေါက်ရှိပြီ..အရမ်းပျင်းနေတာလား."
" ဟုတ်တယ်..ဦးလေး..သမီးအရမ်းပျင်းနေပြီ.အပျင်းပြေစရာလည်းဘာမှမရှိ..လမ်းကလည်း တောတွေတောင်တွေကြီးပဲ..ဘာမှထူးဆန်းတာမရှိဘူး..သမီးတို့အရင် ကျင်းလင်းကွမ် နဲ့ ကျင်းလင်းချီ ကိုစီးပြီး သွားနှင့်ကြမလား..ရဲမတ်တွေ နောက်ကနေမြင်းစီးလိုက်လာပါစေလေ..''
" ပေါက်တက်ကရတွေ လျှောက်ပြောမနေနဲ့. ဒီခရီးက အရှင်မင်းကြီး ပေးတဲ့ တာဝန်နဲ့လာတာ..အရင်ကလို နင်လျှောက်သွားချင်တိုင်း သွားဖို့မဟုတ်ဘူး.."
ယန်ဇီယွမ်၏ ဝင်ပြောစကားကြောင့် ယန်ဇီကျူး မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။
" ဇီယွမ် ညီမလေးကို အရမ်းမပြောပါနဲ့..သူက ကလေးပဲရှိသေးတာ ပျော်ချင်ပါးချင်မှာပေါ့..ဇီကျူးကလည်း ဒီအခြေအနေကို သည်းခံလိုက်ပါဦး..ဒါပြီးမှ အပျင်းပြေ ခရီးထွက်ပေါ့..ဟုတ်ပြီလား.''
ဦးလေးဖြစ်သူကတော့ အမွှာနှစ်ယောက်ကြား ဝင်ဖြေရှာသည်။ သူတို့ကတော့ အချင်းချင်းမျက်စောင်းထိုး၍ အရိပ်အယောင်ဖြင့်တိုက်ပွဲဝင်နေလေ၏။
" ဘာပဲပြောပြော ငါတို့က အပြင်မှာ လျှောက်သွားခွင့်ရှိသေးတယ်..ကျိုးထုံဆိုရင် အခု အပိတ်ခံထားရမှာ.."
YOU ARE READING
ကံကြမ္မာနှင့်ယှဥ်၍
Historical Fictionနိမိတ်ဆိုးနှင့် မွေးဖွားလာသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်၊ ကောင်းကင်ဘုံမှ နှင်ထုတ်ခံရသော နတ်မိစ္စာတစ်ပါး နှင့် ပျက်စီးတော့မည့် တိုင်းပြည်၏ အိမ်ရှေ့စံ...တို့၏ ကြား ပေါ်ပေါက်လာသော ချစ်ခြင်းမုန်းခြင်းနှင့် စစ်ပွဲ... ပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ fic လေးမို့ မှားတာတွေ မပြည့်...
