YİĞİT EGE
Selin'le konuşmamın ardından Deniz ile anlaştığım yere gittim. Beklemeye başladım. Tam 12 dakika boyunca bekledim. Tam 12 dakika!
Ben: Nerede kaldın? Ben beklemekten yoruldum sen bekletmekten yorulmadın.
Özlemiştim Deniz'i hem de çok. Tebessüm etmek istercesine bakınca ben kendimi tutamayınca küçük bir kahkaha attım.
Deniz: Gülme!
Ben: Ama ... Neyse çok özledim seni.
Dedim ve sarıldım. Deniz de sıkıca sarılınca ben birden ayrıldım. Deniz telaşla
Deniz: Ne oldu?
Ben: Şimdi biri görecek rezil olacağım.
Deniz: Çok adisin Yiğit.
Ben: Yerine göre.
Dedim sırıtarak. Deniz birden hayal kırıklığıyla
Deniz: Ben yapamıyorum Yiğit. Yalnızlık çok zor hiçbir şey yapamıyorum. Fakirliğe de alışamıyorum.
Ona bir kez daha bakıp tebessüm etmek istedim. Ama yasadığı şeyler o kadar ağırdıki onun karşısında tebessüm dahi etmekte zorlanıyorum bazen. Ama gülmeye çalışoyordum çünkü o mutlu olmayı hak ediyor. O benim her şeyim. Hayatımda deger verdiğim istisna insanlardan biri. Gittiği yurtta onu belli etmeselerde ezdiklerini biliyorum. Neyi eziyorlardı sanki? Edebini mi yoksa Mardinli olmasını mı? Aslında gerçek amacım Selin'le oynamaktı ama artık bir neden daha var. Kendimi toplayıp ona karşılık verdim.
Ben: Sen her şeyi yapabilirsin Deniz saçmalama.
Dedim ona teselli olmak amacıyla. Ama ben olsam dayanamazdım. O düşüdüğümden çok daha güçlü biri. Buradaki hayatı tamamen yalan. Böyle düşüncelere son verip konuyu değiştirmek istercesine
Ben: Zamanım yok eve gideceğim.
Deniz: Bu arada Hasan abi gitti mi?
Ben: Dün aksam gitti çok selamı vardı. Ve sıkıntın olursa onu rahatlıkla arayabileceğini söyledi.
Deniz: Aleykümselam. Zaten yeterince yük oldum size.
Ben: Yük olman bile hoş.
Dedim sapıkça gülerek.
Deniz: Mal mal konuşma benimle. Bu arada Selin'e...
Hemen sözünü kesip
Ben: Merak etme sen. Onu öyle güzel sinir ediyorumki. Garip olan ne biliyor musun? O kızınca seviniyorum.
Deniz: Yigit defalarca söyledim şimdi de söylüyorum.
Ben: Söyleme Deniz. Beni durduramazsın. Selin ise dediğin gibi temiz biriyse zaten bana bulaşmaz. Ama bugün yanıma gelen oydu. Hem ona dokunduğumda donup kalan da oydu.
Deniz: Nasıl dokundun lan?
Dedi korkup gözlerini büyüterek. Bu hareketi beni fazlasıyla eğlendirmişti.
Ben: Korkma henüz o aşamaya gelmedik. Ama bir şey farkettim. Gerçekten temiz bir kız. Ve bu benim küçük eğlenceli oyunumu daha da eğlenceli hale getiriyor.
Deniz: Yiğit ciddiyim bir şey mi yaptın kıza?
Ben: Çok merak ediyorsan git oda arkadaşına sor. Hem bizim yan yana görülmemiz dikkat çeker. Ben gideyim artık görüşürüz.
Deniz: Görüşürüz.
Evet Deniz konuşabiliyordu. Bu onlara söylediğimiz yalanlardan biriydi. Oradan ayrılırken tekrar Deniz geldi aklıma. İyiki böyle bir kuzenim vardı. O beni yalnızca kuzen olarak görse de benim için çok farklı biri o. Bazen kuzen, bazen arkadaş bazen de canımdan çok sevdiğim biri işte. Benim için her şeyi ifade ediyor o. Beni ayakta tutan oydu. Deniz olmasaydı şu an nerede ne yapıyor olurdum bilemiyorum.
