Κάποτε το 1918 #TYS2023

Κεφάλαιο 24⁰

Την επομένη η Λουΐζα αποφάσισε να αποφύγει το γυμναστήριο και κατευθύνθηκε προς το εστιατόριο. 

Το εστιατόριο θα άνοιγε από στιγμή σε στιγμή. Επειδή ακριβώς ήταν πολύ νωρίς, οι πιθανότητες να βρίσκεται εκεί ο Στέλιος ήταν περιορισμένες έως και μηδαμινές. Εισερχόμενη στην μεγάλη αίθουσα, η Λουΐζα έριξε μια γρήγορη ματιά τριγύρω και αφού βεβαιώθηκε ότι ο Στέλιος απουσίαζε, πήρε έναν δίσκο και στάθηκε στην μικρή ουρά που είχε δημιουργηθεί μπροστά από την κουζίνα.

Ενώ σκεφτόταν ότι ο Θεός της είχε κάνει το χατίρι, η Λουΐζα άκουσε κάτι που της κέντρισε τόσο την προσοχή όσο και το ενδιαφέρον. Οι δύο συμφοιτητές της που βρίσκονταν μπροστά της μιλούσαν ψιθυριστά για ένα άτομο που μπήκε κρυφά στην Ακαδημία. Στην αρχή η Λουΐζα δεν αντέδρασε- σχεδόν αδιαφόρησε. Μα όταν άκουσε τη λέξη γυναίκα να αναφέρεται επανειλημμένως παραλίγο να αποκαλυφθεί.

"Άκουσα ότι μία γυναίκα μεταμφιέστηκε σε άντρα και εγγράφηκε στην Ακαδημία." Είπε ο ψηλότερος εκ των δύο.  

"Ναι, κι εγώ το άκουσα!" Αναφώνησε ο άλλος. "Εγώ άκουσα κιόλας ότι το έσκασε από το σπίτι επειδή οι γονείς της την ανάγκασαν να παντρευτεί έναν προικοθήρα."

Η Λουΐζα μουδιασμένη έκανε ένα βήμα κοντύτερά τους, ώστε να τους ακούει καλύτερα και κράτησε τον δίσκο της με δύναμη. Πώς ήταν δυνατόν να διαρρεύσει το οτιδήποτε, όταν ήταν τόσο προσεκτική; Και ο Στέλιος ήταν ιδιαίτερα προσεκτικός και προστατευτικός απέναντί της ως προς αυτό το θέμα. Πώς ήταν λοιπόν δυνατόν να αποκαλυφθεί το μυστικό της;

"Μεταξύ μας, ούτε εγώ θα επέτρεπα στην αδελφή μου να παντρευτεί έναν προικοθήρα." Έκανε εμφατικά ο ψηλότερος.

"Δεν είσαι στη θέση τους γι' αυτό μιλάς εκ του ασφαλούς." Απάντησε ο πιο κοντός και το βλέμμα του έπεσε πάνω της. Αμέσως η Λουΐζα ίσιωσε την πλάτη της και τους κοίταξε σα να μην είχε ακούσει τι είχε ειπωθεί μεταξύ τους.

"Λούη;" Είπε ο ψηλότερος, του οποίου το όνομα πρέπει να ήταν Γιώργος. "Εσύ τα έμαθες τα νέα;"

"Τα νέα; Ποια νέα;" Η Λουΐζα έσφιξε τα δόντια προσπαθώντας να κρύψει τη νευρικότητά της. 

Ο Γιώργος της έκανε νόημα να πλησιάσει και η Λουΐζα έσκυψε προς το μέρος του ελπίζοντας να μην παρατηρούσαν το πόσο είχε ιδρώσει. 

"Λένε πώς μία γυναίκα ντύθηκε άνδρας και μπήκε στην Ακαδημία."

"Τι; Μα πώς είναι δυνατόν;" Αναφώνησε θεατρινίστικα. "Αφού μας έκαναν ένα σωρό εξετάσεις πριν να μπούμε στην Ακαδημία και περάσαμε από τόσες δοκιμασίες μέχρι να φτάσουμε ως εδώ."