Κάποτε το 1918 #TYS2023

Κεφάλαιο 1⁰ (α' μέρος)

Α/Ν

***Σημαντική ανακοίνωση στο τέλος του κεφαλαίου!!! Σας παρακαλώ διαβάστε την!***

Καλή ανάγνωση!

Είχε γλιτώσει...

Δεν θα παντρευόταν αυτόν τον τύραννο.

Ήταν ελεύθερη.

Η Λουΐζα δεν μπορούσε να το πιστέψει! Νόμιζε ότι ονειρευόταν. Τσίμπησε τουλάχιστον πέντε φορές τον εαυτό της -ή μήπως παραπάνω;- για να ξυπνήσει. Όμως, δεν ξύπνησε. Ούτε μία φορά.

Θεέ και Κύριε! Είχε γλιτώσει. Δεν θα παντρευόταν τον επίδοξο μνηστήρα που είχε επιλέξει ο πατέρας της με κριτήριο την περιουσία του. Ήταν πράγματι ελεύθερη.

Αν είναι δυνατόν! Τα είχε καταφέρει! Δεν μπορούσε να το πιστέψει! Αδυνατούσε να πιστέψει ότι είχε βρει το θάρρος καθώς και το κουράγιο να το σκάσει επιτέλους από το σπίτι και να γίνει κυρία του εαυτού της. Τέλος οι εντολές και οι διαταγές, τέρμα οι φωνές και το ξυλοφόρτωμα, επειδή δεν συμπεριφερόταν όπως οι υπόλοιπες δεσποινίδες της ηλικίας της.

Επιτέλους μπορούσε να νιώσει χαρά. Μπορούσε να χαμογελάσει ελεύθερα. Που να πάρει! Ήταν ελεύθερη!

Τώρα το μόνο που έμενε για να ολοκληρωθεί και να στεφθεί το σχέδιό της με επιτυχία ήταν να παρουσιαστεί στη διεύθυνση που είχε λάβει ο αδελφός της πριν μερικά χρόνια. Στο Ναύπλιο, σε μια στρατιωτική ακαδημία.

Για το μόνο που ανησυχούσε, ήταν το αν θα την δέχονταν. Η Λουΐζα ήλπιζε να την δεχτούν, φυσικά, όχι σαν γυναίκα -ποιος θα το έκανε άλλωστε σε μια στρατιωτική ακαδημία- αλλά ως άνδρα.

Ζήτησε από τον καλόκαρδο χωρικό που της επέτρεψε μαζί με την γυναίκα του να ταξιδέψει μαζί τους, να σταματήσει το κάρο. Η Λουΐζα κατέβηκε και ευχαρίστησε το ευγενικό ζευγάρι για την καλοσύνη που της έδειξαν.

"Να' σαι καλά κοπέλα μου." Είπε ο άνδρας και της χαμογέλασε πλατιά.

Η Λουΐζα ένιωσε την παγωμένη καρδιά της να ζεστένεται. Ίσως τελικά να μην ήταν όλοι οι άνδρες σαν τον πατέρα της.

Η κοπέλα αποφάσισε ότι ο ευγενικός άνδρας ήταν λίγο μεγαλύτερος από τον πατέρα της. Ίσως κοντά στα πενήντα έτη, ενώ η γυναίκα του αρκετά χρόνια μικρότερή του. Ίσως μία δεκαετία μικρότερη. Η Λουΐζα, επίσης, παρατήρησε ότι, παρά την ηλικιακή τους διαφορά, το ζευγάρι φαινόταν αγαπημένο. Η γυναίκα κοιτούσε τον άνδρα της με αγάπη κι εκείνος με λατρεία την αγαπημένη του.