ⓢⓞ-ⓘ-ⓒⓐⓛⓛ-ⓨⓞⓤ [Complete]

[11.A]

[Zawgyi]

မိဘမဲ့ေဂဟာမွအျပန္တြင္ေတာ့ လူအခ်ိဳးႏႈန္းက
ေျပာင္းလဲသြားခဲ့၏။ မိဘေတြက အလာတုန္းကကဲ့သို႔
တစ္စီးသက္သက္… … …
JungHoတို႔ကားေပၚတြင္ေတာ့ ကားေမာင္းသူႏွင့္
JungHoတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သာရွိေတာ့ၿပီး
Baekhyun ေျပာင္းလဲေနရာယူသြားသည္က…
Chanyeol၏ ကားေပၚသို႔ျဖစ္လာသည္…။

JungHoက ညီမျဖစ္သူႏွင့္အတူမျပန္ခ်င္သည့္
အတြက္ Baekhyunေနာက္သို႔ တပူးပူးလိုက္ပါ
လာၿပီးမွ… Chanyeol၏ ကားကိုျမင္မွ ထိုေျခလွမ္း
မ်ား ရပ္တန္႔သြားေတာ့သည္။
ဟုတ္သား… သူ… Chanyeolကို ေမ့ေနတာ…။

ခင္မင္လာသည့္ႏွစ္မ်ား ၾကာလာေစကာမူ JungHo… Chanyeolကို တရင္းတႏွီး စကား
သြားမေျပာရဲေသး…။
Chanyeolကုိယ္တိုင္ကလည္း ဘာသိဘာသာပင္။

ကားနံေဘးကေန မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ လက္ျပေန
ေသာ JungHoပံုစံေၾကာင့္ Baekhyun အသံ
ထြက္သည္အထိ ရယ္လိုက္မိ၏…။
ညီမအရင္းႏွင့္ ထိုမွ်ေလာက္အေစးကပ္ေသာ
JungHoပါပဲ…။

ကားစစထြက္ျခင္းမွာပဲ Chanyeolက မုန္႔တစ္ထုပ္
ကိုလွမ္းေပးသည္။ ကားေမာင္းျခင္းတြင္ အေႏွာင့္
အယွက္ျဖစ္မည္စိုးသည္ေၾကာင့္… Baekhyun
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပင္ လွမ္းယူလိုက္ပါ၏။

" ငါ့အတြက္လား… "

အာလူးေၾကာ္ထုပ္ကို Baekhyun လွည့္ပတ္ၾကည့္
ရင္း သိသိလ်က္ျဖင့္ပင္ ေမးလိုက္မိျပန္သည္။
Chanyeolလိုလူက "ေဖာက္ျပီး တစ္ဖတ္ခ်င္း ငါ့ကိုခြံ႕ေကြ်းဖို႔"ဟု ေျပာမည္တဲ့လား…။

" မင္းေစာနက ေသခ်ာမစားခဲ့ရဘူးမလား…
ဒီပံုအတိုင္းဆို အိမ္ျပန္မေရာက္ခင္
ဗိုက္ဆာေနဦးမယ္ထင္လို႔… "

မုန္႔မ်ားကို ကားထဲအပိုယူယူလာသည္လားဟု Baekhyun ေမးမေနခ်င္ေတာ့ပါ…။
ေဘးတေစာင္းမ်က္ႏွာတည္တည္ကို မသိမသာ
တစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ အာလူးေၾကာ္ထုပ္ကို
ေဖာက္လိုက္မိ၏…။

Baekhyun တကယ္ စားေသာက္ခဲ့ရတာ
မျပည့္ေလာက္ခဲ့ပါ။ ကေလးေလးမ်ားကို အရိပ္အျခည္
ၾကည့္ေနရသည့္အတြက္ေရာ…
တျခားသူေတြရွိေနသည့္အတြက္ေရာ…
စားသည္ဆိုရံုေလာက္သာ စားခဲ့မိသည့္အတြက္ေၾကာင့္
ျဖစ္၏…။