ⓢⓞ-ⓘ-ⓒⓐⓛⓛ-ⓨⓞⓤ [Complete]

[5.B]

[Zawgyi]

သိပ္ေတာ့မဆိုး… ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္
ေရာက္လွ်င္ ေက်ာင္းေရွ႕ ပံုမွန္ေရာက္ေနတတ္ေသာ
Chanyeolေၾကာင့္ Chanyeol ေက်ာင္းနားခံ
ထားရေသာ တစ္ပတ္တာသည္ Baekhyun အတြက္ ထင္သေလာက္ႀကီး ပ်င္းရိစရာေကာင္းမေန…။

လြယ္လာေသာ ေက်ာပိုးအိတ္ကို Chanyeol ယူလြယ္လိုက္သည့္အခိုက္အတန္႔ဆို ပုခံုးေပၚမွ ဝန္ပို
တစ္ခု ေပါ့ပါးသြားသည့္အလား စိတ္က ျမဴးထူးသြား၏။
ေက်ာပိုးအိတ္တစ္အိတ္ ထိုမွ်ေလာက္ ေလးလံတတ္
ေၾကာင္း Chanyeol သင္ေပးမွ Baekhyun သိလာသည္။

" ဘာလိုလိုနဲ႔ မင္းေတာင္ ေက်ာင္းျပန္တက္ရေတာ့
မယ္ေနာ္… "

" အင္း… "

ျပန္ေျဖလာသည့္ Chanyeol အသံက မတင္မက်။
သူ႔ပုခံုးထက္မွ Baekhyun ေက်ာပိုးအိတ္ကိုသာ
လည္ျပန္ၾကည့္ၾကည့္လုပ္ေနရင္း မ်က္ေမွာင္က ကုတ္ကုတ္က်လာ၏။

" မင္းလည္း ေက်ာင္းျမန္ျမန္ျပန္တက္ရမွပါပဲ…
မဟုတ္ရင္ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္တိုင္း
JungHoနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း အတူတူစားေနရတာ ပ်င္းစရာေကာင္းတယ္…။
သူက စာအုပ္ႀကီးအတိုင္း ထမင္းတစ္ေစ့ကအစ
ကုန္ေအာင္စားတာဆိုေတာ့… "

JungHoသာသိလွ်င္ စိတ္ခုေစမည့္အေျပာမ်ိဳးကို
Baekhyunေျပာသည္။
ကိစၥမရွိ… ေနာက္အပတ္ဆိုလွ်င္ Chanyeol ေက်ာင္းျပန္တက္ရၿပီ…။ JungHoက Chanyeolကို ေၾကာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္… Chanyeolသာ Baekhyunအနားရွိေနလွ်င္
JungHoတို႔ မ်က္ေစာင္းပင္မထိုးရဲ…။

အေတြးႏွင့္ Baekhyun အူျမဴးသြား၏။
ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို က်ံဳ႕လိုက္ရင္း စိတ္ကူးမိသည့္ထိုအေတြး
ကို Chanyeol အား ေျပာျပရန္ ႀကံသည္။

" Chanyeolသိလား… ဟင္… "

အေတြးထဲ ေျမာခ်င္တိုင္းေျမာေနေသာ Baekhyunက Chanyeol အေနာက္တြင္ ရပ္
က်န္ေနခဲ့ျခင္းအား သတိမထားမိ…။

နဂိုထက္ ေအးစက္ေနေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ Chanyeol
သည္ စာရြက္တစ္ရြက္ကို ျဖန္႔လ်က္ ဖတ္ေနသည္။
လက္ထဲတြင္ လက္ဖဝါးတစ္ဖက္စာ ဘူးအေသးေလး
တစ္ခုကရွိေနေသး၏။

" ဘာလို႔လဲ… "

ေမးလည္း ျပန္ေျဖမည့္လူစားမဟုတ္တာသိေနသည္
ေၾကာင့္… Baekhyunကုိယ္တိုင္ပဲ ေနာက္ေၾကာင္း
ကို ျပန္လွည့္သည္။