ⓢⓞ-ⓘ-ⓒⓐⓛⓛ-ⓨⓞⓤ [Complete]

[10.A]

[Zawgyi]

စာအုပ္၏စာမ်က္ႏွာေထာင့္စြန္းေလးက မသိမသာ
ေခါက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနသည္။ အနည္းငယ္ေသးေသာ
ေထာင့္အရြယ္အစားျဖစ္သည့္တိုင္ Chanyeol
ေသခ်ာျမင္ေနရေသး၏…။
သို႔ေပမယ့္… သူ မႏွစ္သက္ျခင္းေတာ့မျဖစ္မိ။
ပံုမွန္ဆို Chanyeolက စာအုပ္ေထာင့္စြန္းမ်ား
ေခါက္က်ိဳးေနျခင္းကို မုန္းသည့္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္
သည္။
ယခုေတာ့ ေခါက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနေသာ စာရြက္က
Chanyeolစိတ္ကို ျငိဳျငင္ျခင္းအနည္းငယ္ပင္
မျဖစ္ေစခဲ့…။

လက္ထဲမွ ကိုင္ထားေသာ ေဖာင္တိန္ထိပ္သီးေလး
ထိဆက္ေနရာ စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ မင္စက္ရာပင္
တျဖည္းျဖည္းႀကီးလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
မည္သည့္အခ်ိန္ကတည္းက ေထာက္ထားမိသည္
ေသခ်ာမသိေသာ္ျငား ၾကာသင့္သည္ထက္ေတာ့
ၾကာေနၿပီဆိုတာ စာမ်က္ႏွာေပၚမွ မင္စက္ရာက
သက္ေသျပေနခဲ့၏…။
တကယ္က ယခုတစ္ႀကိမ္ထုတ္ေဝမည့္စာအုပ္အတြက္
ႀကိဳတင္အခ်က္အလက္ခ်ေရးေနရာတြင္ ယခုအခ်ိန္
ထိတိုင္ စကားလံုးတစ္လံုးမွ မစရေသးျခင္းပင္။

စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေဖာင္တိန္ကို ထိထားလ်က္ျဖင့္
သူ အေတြးယာဥ္ထဲ ၿငိမ္ေနမိသည္မွာ အၾကာႀကီး။

" ဒီတစ္ေခါက္စာအုပ္ေတာ့
ေသခ်ာေပါက္ ျပႆနာပဲ… "

အသံထြက္၍ပင္ ညည္းလိုက္မိသည္အထိ ယခုစာအုပ္
အတြက္က ရင္ေလးစရာျဖစ္ေနသည္။
ေရြးခ်ယ္ထားသည့္စာအုပ္အမ်ိဳးအစားက အေဆြးပိုင္း။
စစ္အတြင္းကြဲကြာသြားသည့္မိသားစုတစ္ခုအေၾကာင္း
ကို အဓိကထားေရးရမည့္စာအုပ္…။
ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလံုး ဝမ္းနည္းနာက်င္စရာေတြခ်ည္း
ျပည့္ႏွက္ေနမည့္စာအုပ္…။
ဆိုရလွ်င္… မီးခိုးေရာင္မႈိင္းမႈိင္း စိတ္ခံစားခ်က္တို႔
အနည္ထိုင္ေစမည့္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္၏…။

သို႔ေသာ္… ထိုစာအုပ္က ပ်က္စီးေတာ့မည့္
အေျခအေနကိုေရာက္ေနၿပီ။
ယခုခံစားခ်က္ႏွင့္ေတာ့ မည္သို႔မွ် ခံစားခ်က္မႈိင္းမႈိင္း
ျဖစ္ေစမည့္ စကားလံုးအထားအသိုတို႔ ဖန္တီးႏိုင္ေတာ့
မည္မဟုတ္…။

" ငါေတာ့ တကယ္ရူးေတာ့မွာပဲ… "

ေဖာင္တိန္ကို စာအုပ္ထက္ လႊတ္ခ်ပစ္လိုက္ရင္း
လူကိုယ္တိုင္ကလည္း တစ္ဆက္တည္း ထိုင္ခံုမွ
ထထြက္လာခဲ့သည္။ ျပတင္းေပါက္နားတြင္ ရပ္လိုက္
ရင္း အျပင္ေလာကကိုေငးၾကည့္မိေတာ့ အေမွာင္ထုက
သာ အႀကီးအက်ယ္ႀကီးစိုးေန၏။ ေသခ်ာေပါက္ကို…
ယခုလိုအခ်ိန္သည္ စာေရးရန္ စိတ္ႏွစ္လို႔ေကာင္းသည့္
အခ်ိန္ျဖစ္သည္။