DEVREM | bxb

~44~

30.06.2021

***

Medya: Sağır Eder (feat. Arjin Ulaş)

Berk, aradan geçen aylar sonucunda İstanbul'a dönmüştü. Stajı bitmiş, rahat bir şekilde ayak bastı havalimanına. Çıkışa göz gezdirdiğinde az ileride gördü sevdiğini. Ona iki saniye bakmak bile özlemle yanıp kavrulan bedeninde soğuk bir su etkisi yaratmıştı.

Adımlarını hızlandırıp, araba kaputuna yaslanmış sevgilisinin yanına ilerledi. Sert bakışları, dik duruşuyla bakanları korkutabilirdi. Yakışıklığıyla ise ister istemez bir kere daha bakıyorlardı.

Bakışları kendisine doğru gelen sevgilisine değdiğinde, sert mizacı yerini geniş bir gülümsemeye bırakmıştı. Yaslandığı yerden doğrulup, Berk'i yarı yolda karşıladı.

Berk, böyle bir etki yarattığı için mutlu mutlu ilerledi. Eğer çekincesi olmasa boynuna sıkı sıkı sarılıp bacaklarını sevgilisinin beline dolayacaktı ancak etraftaki bakışlardan korktuğu için sarılmakla yetindi.

Asaf özlediği sıcaklığa kavuşunca gözlerini kapatıp kokusunu içine çekti. Çok özlemişti. Gittiğinden beri görüşememişlerdi.

Berk staj dosyası yüzünden İstanbul'a gelmiş, ancak Asaf'ın operasyona katılması nedeniyle görüşmek için tek fırsatı da kaçırmışlardı.

''Çok özledim seni.''

''Ben de. Hem de çok.'' Saçına birkaç öpücük daha kondurup ayrıldılar. Asaf gülümseyerek uzaklaştırdı kendini. Baştan aşağıya süzdü sevdiğini. ''Kilo vermişsin ve bronzlaşmışsın.''

Sarı saçlarına tezat esmer teni hoşuna gitmese de bir şey demedi Berk. Asaf'a göre ise daha da yakışıklı olmuştu. ''Aslında bolca yemek yeme fırsatım oldu ama o kadar çok koşturdum ki kilo alamadım.''

''Artık bol bol yiyip, verdiğin kiloları geri alırsın.'' Sırtından itip kapıya yönlendirirken, elindeki bavulu aldı. Berk, ön koltuğa oturdu. Az sonra Asaf da sürücü koltuğuna yerleşmişti.

''Sen benim şişko olmamı mı istiyorsun?''

''Verdiğin kiloları al diyorum Berk. Öncesinde kilolu değilsen yine olmayacaksın.'' Asaf, her laftan cımbızla bir şeyler çeken sevgilisine göz devirdiğinde Berk gülmüştü. Onu kızdırmayı seviyordu.

Arabayı çalıştırıp sürmeye başlarken, Berk de koltukta yan dönmüştü. Yanağını koltuğun başlığına yaslayıp izlemeye başladı. Vitesi değiştiren elini inceledi. Elleri çok güzeldi. Pekala, muhtemelen aşık olduğu için her bir detayı mükemmel geliyordu. Duruşu, bakışları, konuşması, kokusu, her şeyi...

İster istemez iç çektiğinde, Asaf'ın dudakları kıvrıldı. Gülüşünü saklamak için pencereye döndü. Dudaklarını birbirine bastırırken bunu fark eden Berk kahkaha atmıştı.

Uzun, ince ellerini kendi elleri arasına aldı. Asaf'ın bakışları kısa süreli olarak ona dönmüştü.

Radyodan çalan şarkı eşliğinde birbirlerini izlemeye başladılar. Sessizlik huzur vermişti.

''Nereye gidiyoruz?'' Dakikalar sonra Berk'in ağzından çıkanlardan sonra, Asaf gerilmişti. Normalde duygularını belli etmemekte ustaydı. İşi gereği bunu yapmalıydı. Ancak konu Berk olunca zorlanıyordu.

Berk'in 1 hafta önce doğum günüydü. Ancak, stajda olduğu için kutlayamamıştı. Şimdi gelmişken ve çok fazla süre geçmemişken bir doğum günü partisi düzenlemek istemişti. Tamam, partiler ona göre değildi. Ama bu fikir için Mina'nın kafesini kullanmak isteyince, Mina birkaç kişiyi daha çağırmak istemişti. Berk'in üniversiteden ve kafeden arkadaşları...