Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

035

3 dagen voordat alles weer vanaf het begin af aan begint

Forrest stapt naar voren op een kleine verhoging, en schraapt zijn keel.
'Zoals jullie weten is het over 3 dagen zover' Begint hij zijn toespraak, of wat het ook moet voorstellen.

'Hij heeft het beste met je voor' Fluisterd Blink zachtjes, en glimlacht zwakjes naar mij.
Dat hij het beste met me voort heeft betwijfel ik, maar daar komen de andere ook nog wel achter.

'En wij zouden het zonder jullie niet redden.
Hunter zou weten dat wij bestaan, en om vergifenis smeken..
Hij zal langzaam sterven, en wij zouden zijn bloed drinken, ter herdenkenis van Ashton,
die waarschijnlijk allang is omgekomen, Is het niet door Hunter, dan is het wel door de honger.
Want als Ashton in een ding niet goed was dan was het voor zijn eten zorgen'

Her en der hoor je gelach in de zaal, wat mijn bloed laat koken.
Ashton kon prima voor zijn eten zorgen, maar liet Blink, Michael, of Jessica dit altijd doen omdat dit veel sneller was.

Forrest kent Ashton niet,
en zou hem ook niet kennen, want Forrest is half de man die Ashton is.

'Ashton heeft niet goed nagedacht wat er met ons zou gebeuren nadat hij zich terug trok, en ons aan ons lot achter liet.
Hij is een slechte leider, die zijn leger zonder leider in de kou liet staan, en maar van ons moest verwachten dat wij het van hem over zouden nemen.
Zonder Ashton zouden wij hier niet staan..
Zonder Ashton was er nooit een oorlog geweest, waar hij al 3 jaar op zit te aarsen.
Hij wou dit! en voordat hij het na 3 jaar kreeg, verdween hij, en liet hij ons aan ons lot over.
Sterker nog. Zonder Ashton waren we niet al zoveel soldaten kwijt geweest, door zijn talloze mislukkingen..
Mislukkingen die ik nu moet goed maken.
Ik zou zeggen, We gaan rechtstreeks op Hunter af, en laten Ashton links liggen net zoals hij met ons deed'

Ik storm op Forrest af, en duw hem op de grond, waar ik vervolgends op hem ga zitten.
Mijn handen sterk om zijn keel gedrukt, terwijl ik met mijn lichaams gewicht zijn lichaam tegen de grond aan druk.

Zoals gewoonlijk kan ik niet vertrouwen op mijn krachten, aangezien Forrest die zodra ik hem raakte uit heeft geschakelt.

'Als het niet aan Ashton lag, leefde jij nu niet!!' Schreeuw ik, en haal mijn vuist uit naar zijn gezicht.
'Dan was je nu nogsteeds een van de gevangenen van Hunter, en hadden ze je dood gemaakt!' Vervolg ik mezelf, en haal nog maals uit.

Hij probeert me tegen de grond aan te werken, wat hem uit eindelijk lukt.

'Jongens, hou elkaar heel!' Michael stormt op ons af, maar ik hou hem tegen door hem te raken, en zijn benen te bevriezen.

Forrest is dus niet zo sterk als hij denkt.
Ik duw hem van me af, en kruip van de grond.
'Ik zou je ter plekken hier moeten vermoorden.'
'En waarom zou je dat doen?' Grinnikt hij en veegt zijn bloederig mond met zijn arm af.
'Omdat je niet zo over Ashton mag praten'
'Dat zeg je alleen omdat je verliefd op hem bent.. Anders had je wel anders gepraat Zoey.'

De ogen van iedereen branden in mijn rug, terwijl al hun gedachten bij mij naar binnen stromen.

'Hou je bek Forrest'
Ik duw hem tegen de muur aan, en houd mijn mes naar hem op.
'Nog een slecht woord over hem, en ik zweer het je.. Ik maak je dood'
'Lekkere leider ben jij.' Antwoord hij.
'Ik ben tenminsten een leider die zich aan haar woord houdt' Antwoord ik, en pak zijn arm vast, die ik door mijn hand koud maak, en met gemak zijn bot breek.

'Ik ben de leider hier.. Jij bent hier een gast' Zeg ik dreigend en draai mijn rug naar hem om, om vervolgends weg te lopen van dit hele gebeuren.

Amber stormt naar de schreeuwende Forrest toe, en pakt zijn arm vast.
Dat was het laatste wat ik van alles mee heb gekregen.
En eigenlijk..

Boeit het me vrij weinig wat er verder met hem is gebeurd..