~Heel klein stukje, Sorry...Vandaar dat ik al gisteren had geplaatst. Ik wil jullie heel erg bedanken dat jullie zo veel voten en comments achter laten. Echt! Het is zo leuk om thuis te komen en al die lieve comments te lezen, of prive berichtjes. En al helemaal om te zien dat ik nu op nummer #12 sta in fanfiction, en ooit eens de #9 heb berijkt.
Gaan we daar nu ook weer voor? de top 10?
Het zou echt heel tof zijn als jullie me daar mee helpen, door te voten en een comment achter te laten. (I know nu wordt ik zo'n vervelend mens van 'Vote en Comment') Maar zodra ik de top 7 heb berijkt plaats ik nog een stukje extra. Just becuz i love you guys.
En bij deze wijd ik dit stukje toe aan Birgittalens, en Loulou3210 omdat jullie echt trouwe lezers zijn, en zo veel hebt gecommend, en mn dag echt toppie maken!~
There is no 'I' in team.
Er is niemand die je kan vertrouwen,
niemand die je je rug kan laten verdedigen.
Want uiteindelijk wordt je door die gene het hardst gestoken.
Ashton was de enige die ik kon vertrouwen, en dat alleen omdat mijn zwakke tiener hart voor hem viel.
Terwijl hij op momenten mij wel kon vermoorden, en ik bijna een poging heb gedaan om hem te vermoorden.
Ergens diep in mij heb ik daar spijt van, en daarom is de drang om hem uit die plaats te halen nu zo groot.
'Jij bent niet niet zo goed in verstoppen he'
De bekende grijns begroet mij, gevolgd door een elektrische shok.
De keren dat Calum dat bij me deed is niet te vergelijken met nu.
De pijn is 100 keer zo erg, misschien wel 400 keer.
Ik stort neer, en laat alle woeden uit mijn lichaam golven.
Forrest wordt door de kracht die mijn lichaam verlaat tegen een muurtje aan gedrukt,
'ZOEY STOP!' Schreeuwt hij, en probeert zijn hand omhoog te brengen.
De flashbacks van Luke en Ashton vliegen door mijn hoofd.
Hoe kansloos zij waren, en hoe ik ze in mijn macht had.
Ik had ze zo dood kunnen maken..
Gemakkelijk zelfs.
Net zoals ik Forrest nu zonder moeite een ijspegel door zijn hart kan drukken.
Ik laat hem neer vallen, en kruip zelf met moeite van de grond af.
'Ik denk dat je vast beraden bent om er naar toe te gaat?'
Ik duw Forrest weer op de grond, en creeer een ijspegel.
'Een woord nog tegen me en ik steek hem door je heen''
Hij grijnst breed, en veroert zich niet.
'Doe maar'
Zo gezegt..
Zo gedaan.
'Trust nobody'
YOU ARE READING
Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)
Fanfiction''Vertrouw niemand'' Wanneer Zoey ineens flauw valt, en de volgende dag in het ziekenhuis wakker wordt, is alles anders. Het 'Normale' leventje bestaat niet meer, en daar moet ze op de harde manier achter komen. #Komt geweld in voo...
