070

607 82 19
                                    

'Ik had jullie al veel eerder verwacht'
'Geef het gewoon op Hunter, voordat er nog meer doden vallen' zeg Ashton
Hunter kijkt eventjes uit het raam waar zijn zoon buiten hangt.

De man was rond de 50, met geen enkele gekleurde haar nog op zijn hoof, en een volle grijze baard.
Een man die je voor kan stellen als een vader of opa, maar niet aan een leider die zo veel doden op zijn naam had staan.

Ik druk mijn pistool tegen zijn voorhoofd en gebaar hem dat hij moet gaan zitten, terwijl Ashton aan het checken is of Hunter niet mensen hier heen stuurt om ons voordat de missie kunnen afronden neer knallen.

'Waarom doe je dit met al deze mensen? Waarom heb je martelkamers voor ze'
'Mag ik even zeggen dat ik het heel knap van je vin Ashton dat je er tegen hebt weten te verzetten' Zegt hij om een antwoord te omzijlen.
'Antwoord mijn vraag!!'
'Het is alleen zo zonde dat het effect niet omkeerbaar is en het langzaam weer begint te groeien.. Wat jou dood kan betekenen Zoey'
'Hou je bek!' Gromt Ashton en schopt de man tegen de grond aan. 'Beantwoord haar vraag'
Hunter zucht zachtjes en knikt. 'Omdat je zelf zal gaan zien dat hier niet arme kunnen leven, zodra je dit overneemt zal je vanzelf zien waarom ik het heb gedaan en zal je precies zo worden als mij'
Ik schud mijn hoofd en druk mijn pistool weer tegen zijn hoofd.
'Never wordt ik zo als jou'
'Je begint straks met hem te doden..' Antwoord hij.
'Je weet dat dat de waarheid is'
'Niet als ik mezelf eerder vermoord' Antwoord Ashton.

'Waarom martel je mensen, hak je iemands handen eraf'
'Hij heeft mijn dochter vermoord' sist hij.
'En jij zijn ouders!!' Ik wil het uit schreeuwen maar weet dat ik dan alleen maar de aandacht trek.
'Hij verdiende het'
'En jij verdiend dit' Antwoord Ashton terwijl hij zijn mes op zijn pols zet. 'Jij verdiend precies hetzelfde, net als hem zonder verdoving'
Hij probeert zijn pols af te hakken maar komt enkel met het mes tot zijn bot wat hij niet stuk krijgt.
Nog voordat hij het uit wil schreeuwen van de pijn slaat Ashton hem en propt hij wat in zijn mond.

'Zoey alsjeblieft, ik kan jullie vertellen hoe Ashton beter kan worden'
'Zodat we samen in gevangenschap kunnen leven, dacht het niet... Karma is een bitch' fluister ik zachtjes, en haal de trekker om.
Het liefst had ik hem langer laten leiden, maar weet dat elke seconden levens kost, en misschien die van ons.
'Klootzak' mompelt ashton en pakt het levenloze lichaam van de man, die hij zonder enige moeite uit het raam op het plein gooit.

'JULLIE ZIEN HET, HIJ IS DOOD, ER IS NIKS MEER OM OM TE VECHTEN!' Schreeuwt hij uit het raam voordat hij naar de deur loopt en die achter hem dicht trekt.

'Ash!' Roep ik naar hem en probeer hem achterna te rennen.
Maar hij is nergens te bekennen, is dit nou echt het afscheid??

Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)Where stories live. Discover now