Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

006

Het was moeilijk om net te doen alsof er niks aan de hand was, en niks was gebeurd.
Ashton en Luke deden net alsof hun neus bloeden toen ze me tegen kwamen in de gang.
Max had me nog niet aangesproken, en zo als nu al 2 weken lang gaat zit Mel te zeiken over hoe erg ze wel niet Ashton haat.

"Wat ben je afwezig" Ik kijk op naar Mel. "Sorry.. Ik was tot laat op gisteren"

Liegen doe ik niet, want tot laat in de avond heb ik samen met Ashton moeten "Oefenen"
Zo vertelde hij mij dat hij er op gewezen is om mij te beschermen.
God know's why..
Ashton daar in tegen weet alles. Maar wil dit niet delen.
Ik vroeg dus maar niet verder en probeerden zijn vlammen te ontwijken.

"Je vinger lijkt wel verbrand" Merkt mel op.
Ik kijk even naar mijn hand, en pak mijn vinger vast. "Ik was weer eens klunzig met koken" Lieg ik.

Eerlijk is eerlijk ik kan miet liegen, het laat mijn hoofd pijn doen, en dat kan ik er echt niet bij hebben aangezien die al zoveel pijn doet.
Omdat ik van meneer Irwin 24/7 mijn gedachtes aan moet zetten.

Letterlijk alles vang ik op.
Over hoe Mel fantaseert over beroemheden, tot de antwoorden van de vraag die de leraar net heeft gevraagd.

Het is handig, maar schijt irritant.

Zodra school af was gelopen haasten ik me naar de loods, Don't care of niemand er is.
Ik kan altijd alleen 'trainen'.

Zo als gewoonlijk tref ik Ashton en Luke daaraan, beide van de wereld.
Luke lacht om van alles wat hij 'hoort'.
Ashton daar in tegen heeft het minder goed als Luke.

Al zwetend en trillend ligt hij op een van de rode banken.

Ik pak zijn pols vast, en voel dat hij niet normaal snel gaat.

Zijn handen zijn gloeiend heet, wat mijn huid laat tintelen.
Des te dichter ik bij hem kom, hoe meer mijn huid begint te branden.

Snel laat ik hem los, en ga naar Luke toe.
"Wat hebben jullie genomen!' Vraag ik woedend en schud hem heen en weer.

Hij lacht alleen maar, en lijkt nieteens iets van wat ik net vroeg op te vangen.

Zonder ook maar 1 minuut te twijfelen pak ik met moeite Ashton op en loop naar mijn auto met hem.
Hij is zwaar, maar dat niet alleen.
Zijn huid is zo gloeiend heet dat het de mijne lijkt te verbranden.

Met knal rode handen start ik de auto, die ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis rij.

Iets waar ik niet op had gerekend was dat ineens een jongen voor mijn auto sprong.

Net aan kon ik een boom ontwijken en de auto veilig stoppen.
Snel vliegen mijn ogen naar Ashton die nog altijd levenloos op de bijrijders stoel ligt.

Zijn deur opent , en hij wordt door de jongen die net nog voor de auto sprong eruit getild.
"HEEY!!" Schreeuw ik en storm de auto uit.
"WTF was je van plan met hem?!" Vraagt de jongen met het knal rode haar gefrustreerd.
"Hem naar het ziekenhuis brengen" Antwoord ik en pak Ashton's arm vast.

Hij trekt hem los, en geeft Ashton een klap in zijn gezicht. "KOM BIJ DUDE!" Schreeuwt hij en duwt hem tegen de grond.
"Doe normaal!" Ik kniel me naast Ashton en til hem van de grond.

"Hij heeft drugs gebruikt he?"
"Ga alsjeblieft weg, ik ken je niet, en je doet hem pijn" Hij grinnikt zachtjes en kijkt me aan. Ik zet Ashton schuin in de stoel, met zijn benen uit de auto.
"Ashton hier is een van mijn beste vrienden, jij bent Zoey. Zijn "opdracht"" Zegt hij en duwt me opzij.

Zijn twee vingers glijden in de mond van Ashton, die hem doen kotsen.
"Regel 1. Nooit naar het ziekenhuis, als hij weer eens illegale drugs op heeft.. Hij gaat liever dood dan dat hij vast moet zitten"
"Ik probeerde hem alleen maar te redden"
"Hij wilt niet gered worden! Hij heeft pijn, hoe zou jij het vinden als je bloed 24/7 kookte?" Antwoord hij en gooit Ashton's lichaam op zijn schouder.

"Ik breng hem thuis, probeer jij te leren. En niet zulke domme fouten te maken. Het kan al onze levens kosten"
Zodra ik een keer knipper is hij vertrokken, met Ashton.

Hij is dus mega snel. Niet verwacht dat zo'n asshole zo'n leuke power had.