Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

003

'Dat daar is calum, michael, en luke. de beste vrienden van Ashton.
Als je met hun om gaat wordt je hier als populair gezien' Verteld Mel me tijdens een van de zovelen pauzes.

Na elk 1,5 uur hebben we een half uur pauze, wat voor mij echt veels te veel is aangezien ik hier op deze school niet mag roken, en ik geen vaste roker ben. En ook niet zo mega veel eet.

Don't get me wrong. Ik heb geen anorexia, ik vind eten geen straf.
Maar mijn maag is gewoon ten grote van het handje van tinkiewinkie.

'Wat ben je dan als je met hun om gaat?' Vraag ik en wijs naar een paar meiden die lijken alsof ze uit een en dezelfde groep komen.

'Ow dat zijn de schoolvoetballers, en hun aanhangsel. Vergeleken bij hun zijn ashton en z'n gang niks.'

Ik knik en neem een slokje van mijn cola. 'Ik hoorde er ook vroeger bij' 'Vandaar je blauwe haar?' Ze giechelt zachtjes en schud haar hoofd.

'Nee.. Dat is daarna gekomen.. Ashton heeft me eruit gezet, hij is de laatste tijd zo veranderd' 'Gezellig' antwoord ik sarcastisch en pak mijn tas van de grond.

'Zo.. blijf uit zijn buurt, hij gebruikt veel en is gevaarlijk' 'Kom ik zelf wel achter, maar bedankt' Antwoord ik en laat haar alleen achter.

Om even weer terug te komen op de powers.
Hoe gaaf zou het zijn als ik alles wat er in mij zat naar boven kon halen en gewoon de 'superman' uit de echte wereld kan spelen.
Beginnend met katjes uit de boom redden, gevolgd door mensen uit een branden huis redden.

Ik zou de echte kick-ass zijn en maffia kunnen doden.
Out of my limit waarschijnlijk.
Ik kan namelijk niet riskeren dat iemand erachter komt, al weet Ashton al meer dan ik lief heb.

"Heey Blondie" Ik glimlach schijnheilig naar een jongen die me probeert in te halen.

"Ben je doof?" Ik schud mijn hoofd "Gewoon niet in de mood om met je te praten"
Hij knikt "Begrijpelijk, ik ben namelijk vreemd, en jij bent nieuw.. Maar heb je heel even"

"Praat maar" Zucht ik zachtjes en loop vermoeid de trap op.

Had ik nou niet even super strenght kunnen krijgen, dam deze dingen die ik never nooit in mijn alledaagse leven nodig heb.?

"What about.." Begint hij. "Jij schrijft je in voor het cheerleading team, komt bij ons aan tafel zitten, en ik sleep je dit schooljaar doorheen"
"No thanks"

Hij pakt mijn bovenarm stevig vast. "Ik heet Max trouwens, en als ik je een advies mag geven zeg ik doe dit. De meiden hier zijn bitches, en de andere groepen zouden je leven een hel maken omdat je niet "populair" bent. Daar draait het hier nou eenmaal om"

"Wat krijg ik als ik er in mee stem?" Hij glimlacht en laat me los. "Ik zorg gewoon dat je in dat team komt, en dan is dit school jaar zo over"

Waarom ook niet, het is niet zo dat ik dood gaat aan een beetje lichamelijk oefening.
En vroeger toen ik 7 was vond ik turnen helemaal geweldig.
Wie weet nogsteeds, en ben ik het gewoon vergeten.

Ik vervolg mijn weg naar het klaslokaal en tref daar Ashton aan.
Hij grijnst naar me en richt zijn gezicht weer op zijn boek.

Ik neem plaats aan de andere kant van de klas en pak mijn laptop uit mijn tas.
Meteen start mijn spotify op, aangezien ik de vorige keer mijn laptop alleen dicht had geklapt.

Billy Talent - Fallen leaves spingt aan, ik rijk gelijk naar de volume knop.

Ashton lacht luid en kijkt me met zijn eeuwige grijns aan. 'Zoey' Zegt de lerares streng en klapt mijn laptop dicht. ''Sorry ik kon er niks aan doen'' Verdedig ik mezelf.

'Mevrouw het gebeurt zo vaak bij mij, laat het'' Ik glimlach zwakjes en haal een hand door mijn haren.
Ashton heeft me zojuist gered van mijn eerste keer der uitgestuurd worden.
Iets wat ik dit jaar echt niet wil.

100% aanwezig moet ik zijn, mijn huiswerk maken, en niet opvallen.
Meedoen met de cheerleaders helpt niet, maar het maakt me niet een mik punt van alle studenten hierzo.

'Ze heeft tenminsten een goede muziek smaak' Vang ik op van hem. Ik probeer het te negeren, maar ik faal, en mijn wangen kleuren licht roze.

'Heey, morgen avond zijn de oefen rondes.. Beloof je me dat?' Ik kijk op naar Max die naast me is gaan zitten. 'Ik wist niet dat je de zelfde les had' Antwoord ik zachtjes zonder hem zijn antwoord te geven, waarop hij eigenlijk hoopt.
'Zo?'

Ik haal mijn schouders op. 'Ik kijk wel.'
'Alsjeblieft.. Voor mij?'
'Ik denk erover'