Bitch Craft -Ashton Irwin (NL)

012

Ashton knijpt zachtjes in mijn hand.
Calum en Luke waren met Michael al naar binnen gegaan.
Het voordeel van snel zijn, is dat je niet zo makkelijk gepakt wordt.

"Hoe kan niemand deze ingang vinden?"
"Het is alleen zichtbaar voor ons" Antwoord Ashton, ik knik zachtjes en kijk naar hoe hij zijn sigaret aansteekt. "Dit is mijn laatste, beneden mag je niet roken" Grapt hij.

"Michael doet er wel lang over."
"Waarschijnlijk wordt hij vertraagd door zijn girlfriend" Antwoord Ashton die langzaam wat rook uit zijn mond laat lopen.
"Hij heeft een vrienden?" Hij knikt en glimlacht.
"Hij was de enige van ons die makkelijk naar binnen en buiten kon komen, dus daarom was hij zo vaak weg"

"We gaan" Ashton drukt zijn sigaret uit en pakt me bij mijn hand. "NEE!, we moeten met Michael naar binnen"
"Je weet dat we ze nu lokken, en dat als Michael niet binnen 2 minuten hier is wij waarschijnlijk dood zijn?"
Hij trekt me mee de dichtbegroeide groene gang in. "Hou je gedachten aan, dat geeft ons een voorsprong" Zegt hij en laat een zacht waak vlammetje over zijn hand heen gloeien.

Hij begint steeds sneller te rennen, en laat me niet los.
Zijn tempo is bijna niet bij te benen.

"Heey" Michael versperd onze weg en grijpt ons bij de arm. "Had ik niet gezegd dat jullie op mij moesten wachten?"
Hij sleept ons binnen no time de gang door.

Het voelt een beetje alsof je vliegt zo snel is hij.

Uitgeput valt hij na enkele minuten op de grond. "We zijn er" Zucht hij zachtjes.
Ashton geeft hem een schouder klopje, en gooit Michael zonder moeite over zijn schouder.
"Welkom in Doncastle" Glimlacht Ashton, en opent een luik dat verscholen ligt onder gras.

Als je het niet had geweten, had je het ook niet kunnen vinden.

"Hier kan je de komende weken trainen"
Ashton neemt me mee naar beneden en geeft Michael aan Luke.

Het ziet eruit als een gevangenis,
de muren zijn van ijzer en rubber. Aan elke kant van de lange eindeloos gang bevinden zich deuren.
Met daar achter weer deuren.

"Ze hebben hier alles gemaakt om ons te trainen, en te overleven, de kinderen hebben speelruimtes, de ouderen hebben elke vrijdag bingo"
"Het lijkt wel bijna normaal" Grinnik ik zachtjes.
Ashton kijkt me dood aan en schud zijn hoofd "Het is hier verreweg van normaal"

"Captain Irwin, je bent terug" Een klein meisje omhelst de benen van Ashton.
Ashton tilt haar op, en knijpt zachtjes in zijn wang. "Ik zij toch dat ik terug zou komen, had Michael je dat niet verteld"
Ze schud haar hoofd, en brengt hem daarna in zijn nek.

"Captain Irwin?"
"Eigenlijk generaal" Antwoord hij en zet het meisje op de grond.
"Nog niet iedereen zeggen dat ik er ben he, ik moet eerst even wat regelen" het meisje knikt en glimlacht.
Ashton geeft haar een kus op haar voorhoofd en vervolgt zijn weg door de lange kille gangen.

"Dit is jou kamer, 10 uur is het ochtend eten, 6 uur is het avond"
Aan de kamers is niks speciaal, her en der zijn ventilatie schachten.
De muren zijn net als die van de gang.
Ik heb een bed, een bureau met een stoel, een kast, en een kleine badkamer, met een mini keukentje.

"Er is ook een kleine supermarkt, met producten die of de speedys zoals Michael regelen, of zelf hier worden verbouwt.
Iedereen krijgt 5 euro per week, om die extraatjes te kopen, naast het eten dat we hier serveren s' ochtends en s' avonds.
Als je werkt krijg je meer, of als je in het "leger" zit" Verteld Ashton.
"Hoeveel krijg ik?"
"Je bent een soldaat, dus plus die 5 euro.. Zo'n 35 ongeveer" Ik knik en leg mijn rugzak op mijn bed.

"Je hebt geen kleding meegenomen he?"
Ik schud mijn hoofd, "Alleen ondergoed"
Hij glimlacht zwakjes en overhandigt mij een stapeltje kleding die hij net uit kijn kast haalden.
"Trek dit maar aan voor de trainingen.."

"Je hebt het nodig geloof me"