It's You [COMPLETED]

Epilogue

Epilogue

Huminga muna ako ng malalim bago lumabas ng exam room. Kakatapos ko lang mag take ng entrance exam sa SAA.

Sobrang naging distracted ako noong nakaraang buwan kaya hindi ko alam kung makakapasa ba ko.

It's been a month since I last saw him. God knows how much I missed Kipp.

Ang dami kong realization simula ng hindi na kami nagkita. Ang hirap masanay na nandyan lagi yung taong nagpapasaya sayo kapag nagkamali ka ng drawing sa plates, yung palaging kasama mo mag meryenda o mapa lunch-dinner pa yan, yung panunukso niyang bata pa ko at kung paano ako mainis agad sa kanya.

Hindi ko alam kung kakayanin ko pa ang isang buwan ng hindi siya nakikita. Tapos na kong magreview, tapos na rin akong mag take ng exam, at handa na rin akong simulan kung ano ang tinapos namin ni Kipp.

It's so sad to finished our story when we don't even started yet.

"Hi, El! Nag take ka rin pala!"

Nahihiya akong tumango kay Lara, "Uhm, oo. Sila Kate man, bukas yung schedule niya."

Tumango naman si Lara at saglit lang kami nag-usap dahil nagmamadali rin siya. Madami rin akong nakitang ka batch ko na nag take dito.

Nilibot ko ang paningin ko, umaasang makita ko si Kipp dito. Alam ko namang bakasyon ngayon ng college pero player si Kipp, baka may training sila.

"Ang duga mo," bulong ko at pagod na umupo sa mga bench dito.

Nalibot ko na ang field ng college dito sa SAA pero ni anino ni Kipp, hindi ko nakita.

"Palagi kitang iniisip kung kumusta kana, pero ikaw, tsk." dugtong ko.

Last week, nalaman ko na wala naman pala talaga sila ni Trisha. Kinausap ako ni Trisha nung nagkita kami sa library para ibalik yung mga librong hiniram ko. Ang bobo ko at nag assume agad ako na merong 'sila'. Ang sakit ng mga nasabi ko kay Kipp at isang buong buwan ko pinagsisisihan iyon.

Lahat yata ng social media account ni Kipp, nastalk ko na pero wala siyang panibagong posts na makakapagsabi sakin na okay lang siya. Kahit yata magpost siya ng balat ng candy, okay na ko e.

"Akala ko ba sasamahan mo ko ngayon?" parang tangang kausap ko sa punong katabi ko.

Napabuga ako ng hangin, "Saan kita hahanapin?"

"Bakit sino bang nawawala?"

Bigla akong napahawak sa dibdib ko sa gulat ng may nagsalita sa gilid ko. Nanlalaki ang mata kong sinundan siya ng tingin at halos mapaso ang balat ko ng dumikit siya sakin nang maupo siya sa tabi ko.

"Kipp," mahinang tawag ko sa kanya.

Tinitigan ko siya, mas lalo siyang pumuti. Bago na ang gupit niya ngayon pero mas bumagay sa kanya iyon. Lumingon siya sakin at nakita ko ulit ang mga mata niya. My favorite pair of brown eyes.

"Kumusta exam?" sabi niya na parang walang nangyari saming dalawa.

Nag-iwas ako ng tingin at pinigilan ang sarili kong umiyak.

"O-Okay lang," utal kong sagot, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya ngayong kaharap ko na siya.

Bigla siyang tumayo at inilahad niya ang kamay niya sa harapan ko. Nagtatakang tiningala ko siya, "H-Ha?" tangang sabi ko.

Napangisi siya sa naging reaksyon ko. I really miss this man!

"Alam ko namang mas lalo akong gumwapo, pero matutunaw ako nyan sa titig mo." mahanging sabi niya.