EPILOGUE

370 11 2
                                    

Epilogue

“Sino’ng sasama sa ’yo sa stage, Jayda?” Tumabi sa ’kin si Tim at Glen habang inaayos mga toga nila. Hindi ako sumagot at umiling lang, alam kong may plano ang loko na ito.

“Ako na lang, Jayda. Ako na lang tatayong ama sa ’yo total matagal ko namang ginagawa ’yon,” Umiiyak kunwari na ani Tim.

“Tatay? Ano'ng tinuturo mo kay, Jayda? Mag-cutting classes?” sabat ni Glen sabay kutong sa kanya.

“Aray ko naman!”

“Darating, Tito ko. Salamat na lang,” may bahid na sarkastiko kong ani.

“Grabe, hindi ako makapaniwala na ga-graduate na ako.” Umiling si Glen. Ako rin naman, parang ang bilis lang kasi, eh. Tila kahapon lang noong pumila ako sa enrollment ng Grade Seven, tapos ngayon pipila na ako para kunin ’yung diploma ko.

“Sipag at tiyaga lang talaga, Pre!” Tinapik ni Glen ang braso ni Tim.

“Oo, sipag sa pangongopya. Tiyaga na linawan ang mata at taasan ang leeg.” Natawa ako sa sinabi ni Tim.

“Ikaw ’yon, bobo!”

“Aba’t!”

Hinayaan ko na ang dalawa na mag-asaran nang makita ko siyang pumasok sa venue. Kararating lang nilang tatlo. Lumapit ako sa kanila at nakipag-kamay kay Mike.

“Congrats,” si Mike sa ’kin.

“Congrats din,” I replied.

“Aba dapat lang! Magnacumlaude yata ’to!” proud na ani Mike.

“Kuya ang yabang mo!” Sumingit si Elaisle at inagaw ako sa kapatid niya. She gave me a peck on my check before smiling at me. “Congratulations."

I smiled at her, “Congratulations din.” She's beautiful with her curly hair, light make-up, white toga and a dress inside. “I’m proud of you.” I pinched her checks.

Tumingin siya sa likuran ko nang may makita roon. Nanlaki ang mga mata niya at agad na kumaway. “Lian, Rose!” Nagmamadali siyang nagpaalam sa ’kin bago dumeritso sa mga kaibigan niya. Naghiyawan sila at nagyakapan. Akala mo ay hindi nila nakita ang isa't isa ng sobrang tagal. Magkasama lang naman sila kahapon.

“Jayda, congratulations.” Napatingin ako kay Nerrisa nang batiin niya ako. Malaki ang ngiti niya sa akin kaya ginantihan ko iyon.

“Congratulations din.”

“Masaya ako para sa ’yo. I'm also happy for the both of you. Ingatan mo ang kapatid ko,” senserong aniya sa ’kin.

“Makakaasa ka.” I smiled at her. Itinaas niya ang braso para yakapin ako. Agad ko naman iyong tinugunan. Malaki rin ang pasalamat ko sa kanya dahil nandyan siya noong panahong nawalan ako ng mahal sa buhay. She's my best friend.

“Avilla Mara Elaisle M. Magnacumlaude.” Nakangiti siyang umakyat sa stage kasama ang papa niya. I'm so proud of her. Noong nalaman niyang graduate siya with latin honors ay ako ang kasama niya. Sobrang tuwa niya na hindi siya makapaniwala. Ilang minuto pa siyang tulala paglabas ng faculty bago nakabawi. Aniya ay hindi na raw siya nag-expect kaya sobrang hindi siya makapaniwala.

“Ang talino talaga niyan.” Narinig kong bulong ng isa kong kaklase. I'm so proud of her. No one compares her for me. Nakita kong naiyak siya sa stage nang sabitan siya ng medal ng papa niya. Sobrang saya niya siguro at finally may maipagmamalaki na siya. Hindi na niya kailangan gawin ’yon, siya pa lang mismo. Nakaka-proud na.

Nang tumingin siya sa akin ay abot langit ang ngiti niya. Her eyes are glittering with happiness, love, and passion.

“Escleto Jaydañiel T.” Kasama kong umakyat sa stage ang tito ko na kakauwi lang galing ibang bansa. Ako rin, proud mismo sa sarili ko. Nakaya kong tumayo mag-isa at makaabot sa punto na ’to. Wala na akong mahihiling pa sa buhay, nakuha ko na ang hiling ko sa panginoon. Siya. Ang gusto ko lang ay maging mabuting tao at boyfriend para sa kanya. I want to deserve her 'cause she deserves to be love. She's always worth it.

Every girl is precious, they all deserve to be loved. Boys should always learn and earn how to be deserving of them.

I smiled at her. She's all I've been asking for. She also smiled at me and mouthed the words I will never get tired of hearing. “I love you.” I mouthed my I love you.

“I always dreamed of being right here. . . standing in front of you. Graduating with latin honors.” I listened to her as she gave her speech.

“Pressure and wanting someone to be proud of me pushed me to dream that. And now I'm here. But I want you to know that I am here not because of pressure anymore. I am here because I learned to grow and realized things on my own.”

“In a world where others compare us. People give us high hopes that we're afraid to disappoint them. I want to tell you not to compare yourself to others. You are unique, you are worth it. Don't be afraid of disappointing them. Everyone comes at that point.” Seeing her speak that now, inspires me the most. I saw her grow and I couldn't be happier seeing her stronger version.

“Live, accept, grow, and be stronger. Thank you.” Pagtatapos niya sa kanyang speech.

“~You're not alone, together we stand.
I'll be by your side, you know, I'll take your hand.~” I smiled and slid my fingers on her. Bumaling siya sa akin at ngumiti. Ngayon ay nakapila na kami para kantahin ang graduation song namin sa stage.

Everyone started to become emotional as we go on with our chorus. Pati si Elaisle ay naiiyak na rin. Pinisil ko ang kamay niya at mahigpit na hinawakan.

Ako rin naman, mami-miss ko Ang highschool life. Cutting minsan, tambay kina Mike, saka mga barkada na rin.

“~Before the doors close and it comes to an end. With you by my side, I will fight and defend~.” Tuluyan na siyang naiyak kaya niyakap ko siya bago hinayaan na makipag-usap sa mga kaibigan niya.

“Thank you for everything, walang makakalimot sa isa’t isa, ah?” she said to them in tears.

“~Keep holding on. 'Cause you know we'll make it through, we'll make it through. Just stay strong.~” I continued singing while watching here.

Napatingala rin ako sa langit at naisip ang mga magulang ko kasama si Lolo. Para sa kanila ’to.

Bumalik sa akin si Elaisle at niyakap ako. “Thank you for everything, thank you for waiting.”

“You’re always worth the wait.” I said before kissing her forehead.

High School is fun but never easy. The best way to endure it is to have fun and to have someone who can hold you in your happiest moments and downfalls.

She's now my life. I will continue living for her, for my dreams and passion, for everyone that surrounds me. We're just highschool students but we know there's more ahead of us. One thing I can promise is that I will never get tired of holding her hands. She's the meaning of life for me. I will never get tired of loving music and her.

I love her, the melody and rhythm I kept waiting to become perfect.

---

You are worth it.
You are unique.
You are love.

Yay! ISWAAK is finally done. Hindi lang pala It Started With An Accident Kiss ang natapos kun’di buong series.
I want to teach you a lot with this story. Sana talaga ay na-absobrb niyo.

See you sa next stories.

Yanna Hearts you all.

It Started With An Accident Kiss (Love Academy Series 03)Where stories live. Discover now