Win Back The Crown

Chapter 42: The Beginning

Third Person's POV

"Mahal na Hari, anong nangyayari?" tanong ng Inang Reyna. Kahit ito ay naguguluhan sa mga nangyayari. Nagpatawag kasi ng pagpupulong ang Hari para magsagawa ng malaking paghahatol para sa Reyna. At kasalukuyan na ngang naghihintay ang lahat ng mga magiging saksi sa gagawing paghahatol. 

"Ano bang nangyayari?!" naiinis na ang Inang Reyna dahil hindi pa rin siya sinasagot ng Hari, na patuloy lamang sa paglalakad palabas ng bulwagan. Dahil sa labas ng bulwagan gaganapin ang paghahatol. 

Nasa linya na ang mga kawal at mga opisyales ng Hari kasama na ang Punong Ministro at ang Kanang- kamay nito na si Pinunong Kang. Puno man ng pagkabigo at galit sa kaniyang puso hindi niya naman maiwasang hindi matuwa sa mga nangyayari ngayon. Dahil ang pagbabalik ng Reyna ay isang malaking pagkakamali na ginawa nito. 

"Malalaman mo rin, Inang Reyna." sagot ng Hari sa kaniya at nakalabas na nga sila ng tuluyan. Laking gulat naman ng Inang Reyna ang nasaksihan niya. Gulong-gulo na ngayon ang isipan niya. Wala pa siyang alam sa mga nangyayari tanging utos lamang ng Hari ay ang sumama ito para masaksihan ang gaganaping paghahatol. Hindi niya alam kung sino ang tinutukoy nitong hahatulan pero may kutob na siya, ayaw niya lamang maniwala. Natatakot siyang masaksihan muli ang mga naganap noon. 

"Kamahalan, ano po bang nangyayari?"

"Kamahalan, bigyan niyo po sana kami ng kalinawan sa mga nangyayari? At kung bakit niyo po kami kailangan?"

Tanong ng kaniyang mga opisyales na hindi pa rin nalilinawan sa mga nangyayari. Kagaya lamang sila sa Inang Reyna na naguguluhan. Sino ba namang matino ang magpapatawag ng pagpupulong para lamang masaksihan ang paghahatol na gagawin ng Hari sa gitna ng gabi? 

Gabing-gabi na at malamig pa ang panahon ngayon. Tanging mga ilaw na apoy lamang ang nagbibigay liwanag sa gabing ito. 

"Malalaman niyo rin." maikling sagot ng Hari na siyang ikinagulo pa lalo ng kanilang mga isipan. 

"Dalhin niyo sa akin si Reyna Shin!" sigaw na utos ng Hari sa mga kawal na siyang ikinagulat ng lahat. Nagsimula na ang lahat sa kanilang pag-uusap. Hindi naman maiwasan ng Inang Reyna at ng Punong Ministro ang manghina. Parehas nilang mahal ang dalawang batang mag-asawa noon pa man. Kaya labis-labis ang sakit na nararamdaman nila sa tuwing naaalala ang mga bagay na nais na nilang ibaon sa limot. Pero bakit bumabalik lamang ang lahat sa nakaraan? 

"Oh, Mahabagin! Ano bang nangyayari? Kamahalan, ipaliwanag mo sa akin ang lahat! Bakit humahantong naman ang Reyna sa ganito? Kailan pa nakabalik ang Reyna? Bakit ganito ang nangyayari? Kamahalan!" humahagulgol na ang Inang Reyna mabuti na lamang at nariyan ang Punong Ministro at nasalo ito. Dumaan na ang minuto at hindi pa rin siya sinasagot ng Hari kaya para bang nasaktan pa lalo ang kaniyang damdamin. 

"Bakit ganito ang nangyayari?!" sa isip ng Reyna. Napahagulgol na lamang siya sa Punong Ministro na kasalukuyan na ngayong pinapapunta ang doktor nito para suriin ang kalagayan ng Inang Reyna. Ayaw niya lamang humantong sa malalang kondisyon ang Inang Reyna kaya mas mabuti nang nasa tabi ng Reyna ang doktor nito. 

"Kamahalan, huminahon po kayo. Hayaan na lamang muna natin ang Hari. Naniniwala naman akong hindi hahantong ang lahat kagaya sa mga nangyari noon. Magtiwala na lamang tayo sa Hari. Manalangin na lamang tayo. Tatagan mo ang loob mo, Kamahalan." mahinahong saad ng Ministro. 

"Tama, hindi na ako magpapakita ng awa." malamig na tugon ng Hari sa kanila. 

Disha's POV 

Umiiyak at nag-iisa ako ngayon sa malamig na sulok ng piitan na ito. Hindi ko kasama ngayon si Hyun dahil tumakas siya habang nasa tirahan pa kami ng babaeng iyon. Hindi ko alam kung ano na ang kalagayan niya ngayon baka hinahabol pa rin siya. Pero ang matitiyak ko ay ligtas si Haya dahil alam kong hindi niya ito papabayaan.