20. Promenade Part 4. It ends here

291 15 5
                                    

Torn's note: sori naman po inabot na ng summer ang prom na'to hahaha medyo lame ang update na'to kasi antagal kong hindi nagsulat parang nawala sa sistema ko si Abba hindi na ako masyadong makarelate sa utak nya anyways binabasa ko naman ulet ung lahat na ng nasulat ko para makondisyon haha :)) salamat po sa mga patuloy na nagbabasa nito XD

* * *

Dogdogdogdogdogdogdogdogdogdogdog..

Dogdogdogdogdogdogdogdogdogdogdog...

Dogdogdogdogdogdogdogdogdogdogdog!!!

Hindi na ako makapagsalita.. umurong na yata yung dila ko. Hindi ko kinakaya ang mga naririnig ko. Ina-aso na naman ang puso ko.

Grabe daig ko pa ang nakakita ng white lady, o ang naholdap sa sobrang kaba. It feels like someone's drummin inside my heart playing a hard-core song. I'm imagining Bon Jovi rockin to I wanna know what love is!!! I want you to show me!!!!! and I find myself singin the song in my head, next thing I know, my heart starts to relax.

"Aray!! Ano ba?!" Pinatok ako ni Heins ng bote ng alak.

"Stop daydreaming, will you?" He says with concerned look as if I need some serious treatment.

"I'm not daydreaming, I'm just singing with Bon Jovi in my mind."

"What song?"

Humarap ako patagilid sa kanya at itinukod ang
isang braso para makita ang mukha nya.

"Ehem ehem. Urgh." Tinanggal ko muna ang bara sa lalamunan ko at saka nagsimulang kumanta. Nakatingin sa mga mata nya. Feel na feel. Naisip kong pumikit nalang pero kasi baka halikan nya ako e hindi ako aware. Pumikit parin ako..

"I wanna know what love is.. I want you to show me.. I wanna feel wha- T*ng ina sakit nun ah!!"

"It isn't Bon Jovi's. Tanga mo papikit pikit kapa wahaha!" At nagpakasaya na naman ang kurimaw.

Umupo ako. Sapo sapo ang ulo. Ansaket. Luminsad sa pagkakasuporta ng mga braso ko dahil sa pagtulak nya sa noo ko kaya nauntog ako sa lupa.

"So kailangan mo akong itulak?!!" Hindi ko napigilan ang mainis. Hindi porke't magtatapat na sya e pwede na nyang gawin ang lahat. And speaking of pagtatapat ba't ang tagal naman inip na ako.

Binatukan ko na sya para tumigil na sa pagtawa antagal matapos e. "May sasabihin ka di'ba? Simulan mo na.."

Naupo narin sya pero di parin nagsalita. Muling nagbalik yung lungkot nya kanina. Siguro kinakabahan lang.. Sa isip ko..

Siniko ko sya, pampalakas-loob pero ako naman ang nahiya. Tumingin ako sa kabilang direksyon at nagpigil ng ngiti.

"Promise me you won't laugh.."

Hindi na ako makaharap sa kanya. Nagpipigil ng kilig.

"Hey.. I'm serious here.." Siniko naman nya ako. Pinilit kong magpakanormal bago humarap sa kanya.

"Promise.. I won't.." Tinaas ko pa ang kaliwa kong kamay. Napailing nalang sya. Siguro mapipigilan kong hindi tumawa pero ang ngumiti at kiligin hindi ko yata mapipigil.

"Promise me that whatever it is that I'm gonna say.. you would never ever use it against me.. Okay?"

Medyo naguluhan ako pero tumango na lang ako.. Andame namang kaechosan ng isang 'to...

Tumayo si Heins at naglakad ng ilang hakbang papalayo saka tumigil, hindi parin humaharap.

"I just want to let this out so I'm saying this to you.. I love this girl and even if I still want to just play around.. I decided to be serious this time.. with her.."

Humarap sya sakin at tumayo narin ako. Nakatingin lang sa kanya. Nakikinig.

"I know everyone says I'm just.. as they probably say or you would say, nambobola.. Yea it was true.. I used to be just that but not this time.. I'm sincere.. I really am.. But I wasn't even given the chance to prove that I'm really in love and not just having fun."

"I'm giving you all the chance.." I say, interrupting him but he continues as though he didn't hear what I said.

Tumalikod ulet sya sa'kin at naglakad pa palayo, he stopped when he's about 5 meters away from me

"I know the feeling is mutual.. but why does it have to be this way.." He says as if he was talking to himself.

I inhale deeply and let out a long breath.. and shout with all my might..

"Heins! You're right! the feeling is mutual.. you and I.. together.. not as friends.. It has to be that way!!"

"What?!!" He turns toward me and regards me a curious look.

"I.. I'm in love with you!!"

"What are you saying?"

"I said I love you!!"

Natulala lang sya. Nakatingin sa'kin. I can sense he wants to see if I'm serious so I smile at him. Giving him assurance..

Hindi ko alam kung bakit natigilan sya. Siguro naexcite. Pagkalipas ng ilang sandali natagpuan ko nalang na ang sarili ko na ang natitigilan. Ang nagtataka. Hanggang sa hindi na ako makagalaw.

Lumapit sya sakin. Nakatayo lang ako. Nakatingin lang sa kanya. Nakabibingi ang kanyang tawa. Gusto kong magmura at isumpa sya pero hindi ako makapagsalita. Gusto ko syang bugbugin at tuhurin pero hindi ako makagalaw.

"Don't kid around.. You know I just got dumped by the girl I love.." He says, now laughing bitterly.

Hindi ako nakasagot. Hindi parin nareregister totally sa utak ko ang mga nangyayari.

"I appreciate your effort my friend for helping me to lighten it up in your own funny way." He pats my back and I freeze once more at his touch.

"Thanks for the free laugh I really need it now while I'm dealing with rejection. Woah. It's the first time a girl rejected me. I never thought it would hurt so bad."

And I lost count how many times I feel rejected.. You have no idea how much it hurts, I thought. I want to say it aloud but I can't. I just can't.

"You promised me not to use it against me. That would be the last time you're gonna make a joke out of it. Hah." He shakes his head while laughing quietly.

"You really got me in that." Sinuntok pa nya ng marahan ang braso ko. I wonder, if he ever sense what I'm feeling right now or does he ever have some sense at all.

*laters* :)

T/N: sa mga umasa na may mabubuo ng love story, peace ((: ✌ ✌ ✌

Wait for the next update :)) maybe next week po or this coming weekend.

THE WEDDING DRESSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon