Sahibim

S~28~

-Demir Tunalı-

Batuhan Damlayı da alıp çıktığında annem hemen bana donup şaşkınlıkla yüzüme bakakaldı. Uzun ve yorucu bir konuşma bizi bekliyordu. Ona açıkça her şeyi anlatmam gerekiyordu. Sonuçta annem hala ben ve Sedefi birlikte sanıyordu. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Ne Sedefin gitmesinden, beni boynuzlaması ve Doğana yaptıklarından..

Bu yüzden eve ilk girdiğimizde Aras ve Damlayı birlikte sanmıştı. Gerçi bende ilk görsem böyle yan yana bende öyle sanırdım. Gerçekten gereksiz yakınlıkları vardı. Ya da ben abartıyordum. Ama o lanet elini Damlanın omuzlarına atınca..!!

Annemin ayrıca ikisini de beğeniyle süzdüğü gözümden kaçmamıştı. O zaman Damlayı kolundan tuttuğum gibi yanıma çekmeyi istemesem de kendime hakim olmuş sabırla beklemiştim.

Şimdiyse anneme olanları nereden anlatmaya başlayacağımı düşünüyordum. Sedefin gidişinden tutta Damlayla olan ve hamile kalması ve sonrası olanlar..

"Hamile mi?"

Annemden gelen soruyla dikkatimi ona verdim. Sanırım buradan başlayacaktım. Zor olacak, belki beni anlamayacaktı ama ben en azından azda olsa kendimi anlatmaya çalışacaktım.

"Evet, hamile" dedim. 

Göz ucuyla Efe ve Arasa baktığımda bana hiç yardımcı olamayacaklarını anlamıştım. Şayet yeni gelinler gibi köşede sessizce oturuyorlardı.

"Sedefle ne zaman ayrıldınız" diye sordu.

"Ayrılmadık" dediğim de anlamamış gibi bana bakıyordu. Ve haklıydı. Sedefle ayrilmadik ama Damla da hamile..gibi bir şey olmuştu.

Annenin daha fazla kafasının karışmaması için "Sedef gitmişti" dediğimde yüzünde gözle görülür bir rahatlama olmuştu.

"Ayrılmışsanız iyi. Şimdi ben babaannemi oluyorum" dedi sevgiyle. Birazdan sevgiyle bakan gözlerinin yerini ne alacağı bilinmezdi.

"Evet" dedim derin bir nefes verip.

"Bunu simdi soyluyorsunuz ya alacağınız olsun" dedi sitemle. "Hem evlenmiyor musunuz siz. Önceden bebek bile yapmışsınız size düğün fazla ama yinede düğün yapmak lazım" dedi azarlar tonda..

"Haftaya cumartesi nikah kıyılacak" dediğimde "Ya düğün?" diye sordu. Ben bir şey diyemeden annem kafasında kendince kurmuş "O da genç bir kız sonuçta elbette düğün ister. Ne öyle kusurlu gibi sadece nikah kıymak! Düğün şart. Ben konuşurum Damla kızımla. Başlarız hazırlıklara o da ister eminim" ahh be annem bir bilsen bu oğlun neler yaptı..

"Annem az sakin ol önce söyleyeceklerimi dinlenen lazım"

"Neler oluyor? Hem neden kızı dışarı çıkardınız? Onun yanında da diyebilirdiniz."

"Anne Damlayla durumlar bildiğin gibi değil"

"Neler oluyor"

"Anne Sedefin beni bırakıp gittiğinde buna neden olan adamın kardeşi Damla.."

"Sakın bana Sedef yüzünden.."

"Anne lütfen dinle önce.."

Anneme en bastan olan biteni anlatmaya başladım. Arasın Sedefe tutumundan Damlayi takibe, ailesine, hamile kalmasına kadar.. Her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattım. Her anlayışında annenin gözündeki hayal kırıklığını görebiliyordum. Bunca yaptıklarımı en bastan dinleyince kendime olan sinirim biraz daha artmıştı. Anlatmayı bitirdiğinde annem hiddetlendi.