Επιθυμίες της νύχτας ♤ Στο Σικάγο

Κεφάλαιο 15

Σερίνα

Η απορία είναι χαραγμένη στο πρόσωπό του. «Έβγαλες κάποιο ενδιαφέρον πόρισμα για τους καινούργιους μας συνεργάτες;», με ρωτάει με κάπως χιουμοριστική χροιά όσο προχωράει προς το αίθριο. Κάθεται στο τραπέζι κάτω απ' την ομπρέλα και με κοιτάζει περιμένοντας να ακούσει. Ξεφυσάω ακουμπώντας τα χέρια μου στην πλάτη μιας καρέκλας.

«Αυτό είναι το θέμα, πατέρα... Δεν πρόλαβα καν να σου πω τη γνώμη μου γι' αυτούς κι εσύ έκλεισες ήδη τη συμφωνία. Να τους ψυχολογήσω για να ξέρεις αν είναι εμπιστεύσιμοι δεν ήθελες;». Πραγματικά μ' έχει μπερδέψει με τη συμπεριφορά του σήμερα. Το ήξερα ότι δεν έπρεπε να έχω αναμειχθεί καθόλου με τις υποθέσεις του. Αυτός ο κόσμος είναι πολύ περίπλοκος...

Φαίνεται να έχει πιαστεί λίγο απροετοίμαστος απ' την αντίδρασή μου, αλλά γρήγορα επανέρχεται η αυτοκυριαρχία στα μάτια του. «Η αλήθεια είναι ότι τη συμφωνία θα την έκλεινα ούτως ή άλλως. Έχεις δίκιο, έπρεπε να είμαι πιο ξεκάθαρος. Ακόμα θέλω να ακούσω τη γνώμη σου πάνω σ' αυτούς τους δύο όμως...». Τον κοιτάζω λίγο μπερδεμένη όσο εκείνος περιμένει να μιλήσω. Παρ' όλα αυτά, συγκεντρώνω τις σκέψεις μου και του λέω τα συμπεράσματά μου για τους δύο άντρες.

«Ο Μίλλερ φαίνεται απλά να ακολουθεί τις οδηγίες του Τζέικομπ... ο οποίος απ' την άλλη...», κάνω μία παύση για να βρω τον καλύτερο τρόπο να εκφράσω αυτά που παρατήρησα. Η προσοχή του πατέρα μου είναι όλη καρφωμένη πάνω μου. Προφανώς τον ενδιαφέρει κυρίως το πόρισμα για τον "εγκέφαλο" της ομάδας. «...Δε φαίνεται εμπιστεύσιμος, πατέρα, αν θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου. Βγάζει την αίσθηση ότι έχει κάποια κρυφή ατζέντα ή ότι αποκρύπτει πληροφορίες ή κάτι τέτοιο...».

Με κοιτάει λες και περίμενε ότι θα το έλεγα αυτό. Δεν το σχολιάζει παρ' όλα αυτά. «Μ' αρέσει το στυλ του Τζέικομπ...», λέει αντ' αυτού, σουφρώνοντας τα χείλη. «Έχει τον αέρα... το στυλ που χρειάζομαι σ' έναν μεσολαβητή για τις δουλειές μας. Έχει αυτοπεποίθηση και κλάση... Σε πείθει για το οτιδήποτε με τον τρόπο του· ναρκωτικά, όπλα και κάθε είδους... υπηρεσία που προσφέρουμε... Κι εγώ θέλω κάποιον να πείθει έτσι ακριβώς τους πελάτες μας. Εξάλλου έχει πολλές γνωριμίες και διασυνδέσεις κι αυτά είναι πολύτιμα αγαθά στο χώρο μας...».

Μιλάει γι' αυτά τα πράγματα σα να διδάσκει πολιτική οικονομία σε φοιτητές... Επιχείρηση, διαχείριση, κέρδος... Πολύ απλά πράγματα.

«Κι όσον αφορά την ακεραιότητά του;...», τον ρωτάω. Μόλις του είπα ότι δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ο άνθρωπος κι αυτόν τον νοιάζει το στυλ του κι ο αέρας του;

Πολύ ψύχραιμα σταυρώνει τα χέρια στην κοιλιά του. «Μην ανησυχείς, καλή μου... Θα τον τεστάρω διεξοδικά και επανειλημμένα. Αν ο κύριος Κάμπελ έχει κάτι να κρύψει... αργά ή γρήγορα θα φανεί...», χαμογελάει με τη σιγουριά ενός ανθρώπου που ξέρει τι κάνει.

Νεύω καταφατικά. Το ξέρω ότι θεωρώ την επιχείρηση του πατέρα μου δική του υπόθεση, αλλά σ' αυτό το παιχνίδι παίζει κι η ασφάλεια της οικογένειάς μας... Σε καμία περίπτωση δε θέλω να ρισκάρουμε να συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους που μπορεί να θέλουν το κακό μας με οποιοδήποτε τρόπο. Μετά απ' αυτό που έγινε στη μητέρα... δεν είναι καθόλου εύκολο για κανέναν απ' τους δυο μας να εμπιστευτεί κάποιον.

«Εντάξει, πατέρα. Σου έχω εμπιστοσύνη...», του χαμογελάω κάπως μαγκωμένα. «Πάω να πάρω την Στέισυ να κανονίσουμε για το απόγευμα». Κατανεύει απλά με το κεφάλι κι έτσι κάνω μεταβολή και μπαίνω πάλι μέσα στο σπίτι. Βγάζω το κινητό απ' την τσέπη μου και καλώ το κινητό της Στέισυ.

«Πώς πήγε η συνάντηση με τους μαφιόζους;», δεν μπαίνει καν στον κόπο να χαιρετήσει ή να κάνει ψιλοκουβέντα μόλις το σηκώνει. Την αγαπάω.

«Θα στα πω από κοντά αυτά...», λέω όσο κατευθύνομαι προς το δωμάτιό μου στον πάνω όροφο. «Κατά τις 5 να είσαι εδώ και να έχεις στο νου σου ένα πράγμα για τη σημερινή μου εμφάνιση...».

«Ουυ... και ποιο είναι αυτό;», ακούγεται ιντριγκαρισμένη και καλά κάνει.

Αφήνω μια στιγμή παύσης για σασπένς. «Η σημερινή βραδιά έχει σχέδιο, αγαπητή μου. Νομίζω πως ο νεαρός μαφιόζος θα δώσει απόψε κιόλας το πρώτο του τεστ!...». Είμαι σίγουρη πως έχει ήδη σκάσει απ' την περιέργεια!

«Τι πλάνο, δηλαδή; Μίλα! Μη με βασανίζεις!...». Γελάω με την αντίδρασή της, αλλά αποφασίζω να μην την κρατάω άλλο σε αγωνία.

«Σχέδιο: Αποπλάνηση, Στέισυ... Ας δούμε αν θα μπορεί να κρατήσει κρυφά τα μυστικά του ο κύριος Κάμπελ όταν θα έχει μια γοητευτική γυναίκα να του κάνει τις ερωτήσεις... Μια γυναίκα που θα φροντίσει... να μην μπορεί να της αντισταθεί κανένας...».

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~🙂🙂...
Θα περάσουμε καλά απ' ό,τι φαίνεται όταν πέσει η νύχτα στο Σικάγο απόψε...!
Κάποιος θα 'χει μπελάδες, Τζέικομπ...😏~~